Οι περισσότεροι γονείς δεν θα ενθάρρυναν συνειδητά μια λάθος συμπεριφορά του παιδιού τους. Ωστόσο, άθελά μας όλοι οι γονείς κάνουμε κάποια λάθη στην ανατροφή των μικρών μας. Έτσι, αν κάνουμε κάτι από τα παρακάτω μπορεί να ενθαρρύνουμε την κακή συμπεριφορά του παιδιού μας, χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Αυτό που πρέπει να έχουμε κατά νου ως γονείς είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν κυρίως από εμάς να συμπεριφέρονται άσχημα, όπως μαθαίνουν και να συμπεριφέρονται σωστά.

Πώς μπορεί να ενθαρρύνουμε την κακή συμπεριφορά των παιδιών μας

 

*Δεν είμαστε συνεπείς

 

Λέμε όχι σε αυτή την επιπλέον σοκοφρέτα. Το παιδί αρχίζει να κλαίει και να γκρινιάζει. Τελικά το αφήνουμε να φάει αυτή την επιπλέον σοκοφρέτα. Κάπως έτσι δίνουμε στο μικρό μας το σαφές μήνυμα ότι αν γκρινιάζει ή επιμένει για κάτι, εμείς θα του το δίνουμε. Ό,τι και να του λέμε, αν οι πράξεις μας αποδεικνύουν το αντίθετο, δεν έχει κανένα νόημα.

*Δεν εφαρμόζουμε όσα λέμε

 

Είναι σημαντικό να προειδοποιούμε το παιδί ότι θα υπάρξουν συνέπειες αν συμπεριφέρεται λάθος (π.χ. δεν θα δεις τηλεόραση για δύο ημέρες, αν χτυπήσεις τον αδερφό του) και όχι να το απειλούμε με σκληρές τιμωρίες (π.χ. δεν θα ξαναπάμε ποτέ στο πάρκο, αν χτυπήσεις τον αδερφό σου). Επίσης σημαντικό είναι να εφαρμόζουμε στη συνέχεια την τιμωρία για την οποία έχουμε προειδοποιήσει το παιδί. Διαφορετικά το παιδί θα συνεχίζει να έχει λάθος συμπεριφορά, πιστεύοντας ότι τελικά δεν θα υπάρξουν συνέπειες.

*Δικαιολογούμε τη λάθος συμπεριφορά

 

Είναι κουρασμένο. Είναι ακόμα μικρό. Πεινάει. Σίγουρα, τα παιδιά δεν μπορούν να είναι συνέχεια υπέροχα, όπως άλλωστε κανείς άνθρωπος δεν μπορεί. Τα παιδιά ενίοτε πεινάνε και κουράζονται και νευριάζουν, ειδικά όταν είναι μικρά και δεν έχουν ακόμη την ικανότητα να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Ακόμη και τα μεγαλύτερα παιδιά σχολικής ηλικίας έχουν τις κακές στιγμές τους. Αλλά αν βρίσκουμε δικαιολογίες για το παιδί όλη την ώρα, τότε… “Χιούστον, έχουμε πρόβλημα”.

*Φωνάζουμε

 

Μπορεί να νομίζουμε ότι οι φωνές καθιστούν πιο πιθανό το ενδεχόμενο να μας ακούσει το παιδί, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην πραγματικότητα, αφού όχι μόνο πρόκειται για μια προσωρινή (και όχι ιδιαίτερα αποτελεσματική) λύση, αλλά επίσης μακροπρόθεσμα αλλά μπορεί να βλάψει τη σχέση μας. Προσπαθούμε λοιπόν παρά τον εκνευρισμό μας, να μιλάμε στο παιδί με έναν ωραίο αλλά αυστηρό τρόπο.

*Δείχνουμε ότι το διασκεδάζουμε

 

Ναι, μπορεί να είναι αξιολάτρευτο όταν το μικρό μας πηδά πάνω-κάτω στην καρέκλα της κουζίνας ενώ τραγουδά το αγαπημένο του τραγούδι ή τρώει ζυμαρικά με τα χέρια του. Ωστόσο, αν εκείνη τη στιγμή βάλουμε τα γέλια, θα περάσουμε στο παιδί το μήνυμα ότι αυτή είναι μια αποδεκτή συμπεριφορά και κάπως έτσι θα του δώσουμε ένα καλό κίνητρο να τη συνεχίσει. Άλλωστε, τα παιδιά έχουν την τάση να συνεχίζουν τη συμπεριφορά που πιστεύουν ότι αρέσει στους γονείς τους, καθώς έτσι νιώθουν αποδεκτά.