Μερικές φορές μπορεί να νιώθετε ότι το μικρό σας προσπαθεί να σας δοκιμάσει. Το στοργικό, καλόβολο μωρό σας, σχεδόν από τη μια ημέρα στην άλλη, έχει γίνει ένα γκρινιάρικο νήπιο, του οποίου το μοναδικό λεξιλόγιο φαίνεται να αποτελείται από τη λέξη «όχι». Ωστόσο, πολλές από τις ενοχλητικές συνήθειες των μικρών παιδιών είναι ο τρόπος τους να μάθουν τον κόσμο γύρω τους και τον εαυτό τους.
-Παίζει με φαγητό
Ξοδέψατε πολύτιμο χρόνο προετοιμάζοντας ένα σπιτικό, θρεπτικό γεύμα για το νήπιό σας, για να καταλήξει το μεγαλύτερο μέρος από αυτό στα μαλλιά και τα ρούχα του. Όσο κι αν ενοχληθήκατε από αυτό, ίσως νιώσετε καλύτερα αν μάθετε ότι σχετική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ακαδημαϊκό περιοδικό Developmental Science διαπίστωσε ότι τα νήπια που λερώνονται όταν τρώνε γίνονται καλύτεροι μαθητές από τα πιο καθαρά νήπια.
-Έχει περιορισμένη προσοχή
Τα μικρά παιδιά έχουν πολύ περιορισμένη προσοχή. Και ενώ αυτό μπορεί να μην αποτελεί πρόβλημα όταν έχετε διαθέσιμο χρόνο, μπορεί να είναι εξαιρετικά απογοητευτικό εάν αυτό συμβαίνει όταν έχετε λίγο χρόνο. Ωστόσο, η αδυναμία συγκέντρωσης του μικρού σας δεν πρόκειται για μια προσπάθειά του να σας καθυστερήσει. Είναι ο τρόπος του να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα για τον κόσμο γύρω του και να αποθηκεύσει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες.
-Δημιουργεί χάος
Τα παιδιά γενικά και τα νήπια ειδικότερα λατρεύουν να δημιουργούν χάος, είτε πρόκειται για ζωγραφική με τα δάχτυλα είτε για σχέδια στους τοίχους. Αυτό το… δημιουργικό παιχνίδι είναι καλό για την ανάπτυξη του μικρού σας με διάφορους τρόπους. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτό το παιχνίδι ενισχύει τη δημιουργία νευρικών συνδέσεων που βοηθούν στην ανάπτυξη της σκέψης, της μάθησης και της δημιουργικότητας. Επιπλέον, ωφελεί τη γνωστική ανάπτυξη, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και μικτών κινητικών δεξιοτήτων, την επίλυση προβλημάτων και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Δημιουργήστε λοιπόν περιοχές δημιουργικού παιχνιδιού στο σπίτι σας, ώστε να ενθαρρύνετε τη δημιουργικότητα του μικρού σας.
-Λέει συνέχεια “όχι”
Το “όχι” είναι ο τρόπος του μικρού σας να βρει την ανεξαρτησία του. Για τον πρώτο περίπου χρόνο της ζωής του, το παιδί δεν αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ξεχωριστή οντότητα από εσάς (γι’ αυτό και κλαίει τόσο όταν απομακρύνεστε από αυτό, καθώς νομίζει ότι το αφήνετε για πάντα). Αυτό αλλάζει κατά το δεύτερο έτος, καθώς αρχίζει σιγά σιγά να συνειδητοποιεί ότι είναι ξεχωριστός άνθρωπος. Ως γονείς, αυτό που πρέπει να κάνετε σε αυτή τη φάση είναι να ενθαρρύνετε την ανεξαρτησία του μικρού σας, για παράδειγμα αφήνοντάς το να επιλέξει μόνο του ποια παπούτσια και ποια ρούχα θα φορέσει.
