Ως γονείς πρέπει να έχετε κατά νου ότι τα παιδιά έχουν μια έμφυτη τάση να εξερευνούν και να πειραματίζονται. Και μερικές φορές αυτή τους η τάση μπορεί να ερμηνεύεται ως αυτό που θα λέγαμε “κακή συμπεριφορά”. Τα παιδιά νηπιακής ηλικίας προσπαθούν να γίνουν περισσότερο ανεξάρτητα, αλλά δεν έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες, με αποτέλεσμα να απογοητεύονται.
Άλλωστε, τα παιδιά και οι γονείς μπορεί να έχουν διαφορετική αντίληψη για το τι σημαίνει “κακή συμπεριφορά “. Για παράδειγμα, μπορεί να ζητήσετε στο νήπιο να μαζέψει τα παιχνίδια του κι εκείνο να μην το κάνει. Εσείς ίσως δείτε τη στάση του αυτή ως περιφρόνηση, εκείνο όμως μπορεί απλώς να μη θέλει να σταματήσει να παίζει.
Επομένως, όταν παιδί είναι σε νηπιακή ηλικία, θα πρέπει να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες από τη συμπεριφορά του. Για παράδειγμα, δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένετε από ένα μικρό παιδί να ακολουθήσει μια σειρά οδηγιών ή να θυμηθεί έναν κανόνα μετά από μια μόνο ενημέρωση. Όταν απευθύνεστε στο νήπιο, θα πρέπει να μιλάτε απλά και κατανοητά, καθώς και να επαναλάμβανετε τις οδηγίες όσες φορές χρειαστεί μέχρι να τις συγκρατήσει.
Προκειμένου να διατηρήσετε τις προσδοκίες σας από το νήπιο ρεαλιστικές, είναι χρήσιμο να κατανοήσετε τις αναπτυξιακές πτυχές που επηρεάζουν τη συμπεριφορά του.
Κοινωνικές δεξιότητες
Στην ηλικία των 18 μηνών, τα μικρά παιδιά αρχίζουν να ενδιαφέρονται για την αλληλεπίδραση και το παιχνίδι με άλλα παιδιά. Ωστόσο, οι κανόνες του παιχνιδιού δεν είναι ενστικτώδεις – τα παιδιά πρέπει να διδαχθούν σχετικά με το πώς να συμπεριφέρονται ευγενικά. Στην πραγματικότητα, η επιθετική συμπεριφορά, όπως το δάγκωμα, είναι φυσιολογική σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο, όπως και η απροθυμία του παιδιού να μοιραστεί.
Αυτοέλεγχος
Πολλές φορές η απροσεξία που αποδίδουμε στη συμπεριφορά των μικρών παιδιών προέρχεται από την περιορισμένη ικανότητά τους να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους. Παράλληλα, όταν οι παρορμήσεις και οι επιθυμίες του μικρού παιδιού είναι απογοητευτικές, η αντίδρασή του μπορεί να είναι έντονη. Είναι πολύ δύσκολο για το μικρό παιδί να συγκρατήσει τον θυμό του και να αντισταθεί στην επιθυμία να χτυπήσει ή να ξεσπάσει.
Ρύθμιση συναισθημάτων
Τα μικρά παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν τα συναισθήματά τους, πόσο μάλλον να τα ελέγξουν. Επίσης, δεν έχουν την εμπειρία να συνειδητοποιήσουν ότι σύντομα θα περάσει η βαθιά θλίψη που νιώθουν για ένα σπασμένο μπισκότο. Τα μικρά παιδιά χρειάζονται βοήθεια για να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους.
Ενσυναίσθηση
Τα μικρά παιδιά είναι εκ φύσεως εγωκεντρικά. Γι ‘αυτόν τον λόγο δυσκολεύονται να δείξουν ενσυναίσθηση – δεν μπορούν να καταλάβουν ότι οι άλλοι αντιδρούν αρνητικά στον πόνο ή την απογοήτευση. Αυτό εξηγεί επίσης γιατί ένα μικρό παιδί μπορεί να αντιδράσει ακατάλληλα στα συναισθήματα ενός άλλου παιδιού, για παράδειγμα να γελάσει όταν δει ένα άλλο παιδάκι στην παιδική χαρά να χτυπάει.
Κατανόηση
Πώς μπορεί ένα παιδί να ακολουθήσει οδηγίες εάν δεν καταλαβαίνει τι του ζητείται; Η ικανότητα του παιδιού να κατανοεί τη γλώσσα και να δίνει προσοχή ακόμη αναπτύσσεται, οπότε είναι σημαντικό να μην υπερεκτιμάτε τι μπορεί να καταλάβει. Ακόμη κι αν το παιδί καταλάβει τι του ζητάτε, μπορεί να δυσκολεύεται να ακολουθήσει τις οδηγίες. Ως γονείς πρέπει να καθοδηγήσετε το μικρό σας. Επίσης, ακόμη κι αν το παιδί σας καταλαβαίνει τι λέτε, μπορεί να μη δίνει ιδιαίτερη προσοχή τη δεδομένη στιγμή. Σε αυτήν την περίπτωση, δοκιμάστε να κατεβείτε στο ύψος του και να έχετε οπτική επαφή καθώς του μιλάτε.
