Ως παιδιά, μπορεί να είχατε έναν καλό φίλο που ακόμη σας «συνοδεύει» στις χαρές και στις λύπες της ζωής. Τι γίνεται όμως με εκείνον που σας πλήγωσε ή που αποτέλεσε κακή επιρροή; Είναι γεγονός πως ένας «λάθος» φίλος, ιδιαίτερα κατά τα σχολικά χρόνια μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες αποφάσεις ή αισθήματα ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Αυτός είναι κυρίως και ο λόγος που πολλοί γονείς μπαίνουν στον «πειρασμό» να επιλέξουν τους φίλους των παιδιών τους, «γλιτώνοντάς» τα από τυχόν «ταλαιπωρίες».

Όσο θεμιτό κι αν είναι οι γονείς να αισθάνονται φόβο και ανησυχία για την κοινωνική ζωή των παιδιών τους, η στέρηση του δικαιώματος ενός παιδιού να επιλέξει με ποιους θα μοιράζεται το χρόνο και τις σκέψεις του, δεν αποτελεί μια ωφέλιμη απόφαση. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ο «ρόλος» των γονιών όσον αφορά τις φιλίες των παιδιών τους, δεν μπορεί να είναι θεμελιώδης και καθοριστικός.

 

Γιατί δεν πρέπει οι γονείς να επιλέγουν τους φίλους των παιδιών τους

 

Εάν έχετε αμφιβολίες για την επιλογή φίλων του παιδιού σας και τις εκφράζετε με αυστηρή κριτική ή και απόρριψη των ανθρώπων που εκείνο θεωρεί τη δεδομένη στιγμή σημαντικούς στη ζωή του, είναι πολύ πιθανό να προκληθεί:
• Έντονη ρήξη στη σχέση σας με το παιδί.
• Αίσθημα ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης εξαιτίας της υπερπροστατευτικής σας συμπεριφοράς.

 

Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας να αναπτύξει «υγιείς» φιλίες

Είναι σημαντικό τα παιδιά να πατούν «γερά στα πόδια τους» και αυτόνομα να καταλήγουν σε σωστές αποφάσεις. Για να συμβεί αυτό, επιχειρήστε να:

 

*Εξηγήσετε στο παιδί σας την έννοια του «καλού φίλου» και να δώσετε το «καλό παράδειγμα»

Ο καλός φίλος είναι ένας άνθρωπος που μας αγαπά, μας σέβεται, μας στηρίζει στις δύσκολες στιγμές, χαίρεται με τη χαρά μας και μπορούμε να τον εμπιστευτούμε. Τα λόγια βέβαια από μόνα τους, δεν αρκούν. Συνήθως τα παιδιά δεν κάνουν αυτό που τους λέμε, αλλά αυτό που βλέπουν να κάνουμε εμείς. Είναι σημαντικό λοιπόν να περιβάλλεστε κι εσείς οι ίδιοι από τους ανθρώπους εκείνους που θα θέλατε και τα παιδιά σας να συναναστρέφονται. Τα παιδιά παρατηρούν τις δικές σας σχέσεις και επομένως τον «υγιή» και στοργικό τρόπο με τον οποίο εσείς και οι φίλοι σας σχετίζεστε. Το ζωντανό παράδειγμα είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε τα παιδιά να κατορθώσουν να κατανοήσουν την αξία της πραγματικής φιλίας.

 

*Καλλιεργήσετε την αυτοεκτίμηση του παιδιού

Μην «υποτιμάτε» τη δύναμη των λόγων και της συμπεριφοράς σας απέναντι στο παιδί. Το πρώτο κοινωνικό περιβάλλον ενός παιδιού είναι η οικογένεια και μέσα σε αυτήν, διαμορφώνει την δική του «ταυτότητα» και μια συγκεκριμένη ιδέα για την προσωπική του «αξία» και το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ως εκ τούτου, συμπεριφορικά, το παιδί συνήθως αναμένει από τους άλλους, εκείνο που «έλαβε» από το «σπίτι» του. Όταν λοιπόν τα παιδιά γίνονται αποδέκτες στοργής, αποδοχής και σεβασμού, μεγαλώνουν γνωρίζοντας ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά τους αξίζει και κατ’ επέκταση, αυτή τη συμπεριφορά «διεκδικούν», σε όλους τους τομείς της ζωής τους.

 

*Συμβουλεύσετε παρά να επιβάλλετε

Τα παιδιά μπορεί να ζητήσουν τη βοήθειά σας όταν κατά καιρούς αντιμετωπίζουν συγκρούσεις με φίλους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προσπαθήστε να τα βοηθήσετε να αναλύσουν την κατάσταση και μόνα τους να βρουν μια λύση, παρά να τους πείτε τι πρέπει να κάνουν. Ειδικά εάν ο φίλος με τον οποίο έχουν προβλήματα δεν είναι φίλος της αρεσκείας σας, είναι σημαντικό να παραμείνετε αμερόληπτοι και να μην επιχειρήσετε να «μποϊκοτάρετε» την εν λόγω φιλία.

 

Εν κατακλείδι, στο θέμα «φιλία», «οπλιστείτε» με υπομονή και μια δόση θάρρους και επιτρέψτε στα παιδιά σας να «περπατήσουν τα δικά τους μονοπάτια» και να μάθουν από τα λάθη τους. Σε όλη αυτή τη «διαδρομή», είναι σημαντικό να είστε εκεί για εκείνα, να τα υποστηρίζετε και να προσφέρετε τις συμβουλές σας, όποτε τις χρειάζονται. Εάν έχετε «εφοδιάσει» το παιδί σας με τις απαραίτητες για τη λήψη σωστών αποφάσεων δεξιότητες, είναι βέβαιο πως θα είναι ικανό να επιλέγει καλούς φίλους, που ταιριάζουν στην προσωπικότητα και τα ιδανικά του.