Από τη στιγμή που γίνεστε γονείς, είναι φυσιολογικό να έρχεστε αντιμέτωποι με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες σας σε τακτική βάση. Όσο σημαντική κι αν είναι η ευαλωτότητα, όμως, πολλοί μπαμπάδες και μαμάδες δυσκολεύονται να την εκφράσουν στα παιδιά τους.
Ίσως επειδή δεν θέλετε να απογοητεύσετε τα παιδιά σας ή απλά νιώθετε αμήχανα να μοιράζεστε τα συναισθήματά σας.
Ο Μάικλ Άντις, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Clark, λέει ότι είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε λίγο περίεργα όταν επιδεικνύετε ευαισθησία στις σχέσεις σας.
Διαβάστε επίσης: Γονείς: 3 πράγματα που δεν μπορείτε να ελέγξετε
Ωστόσο, κάνοντας απλές αλλαγές στον τρόπο επικοινωνίας σας – ακόμη και απλά αποδεχόμενοι την αμηχανία – μπορεί να κάνετε μια σημαντική, θετική διαφορά στη δυναμική της οικογένειάς σας.
Μοιραστείτε ιστορίες ζωής
Το να ανατρέξετε στις προσωπικές σας αναμνήσεις είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να εξασκηθείτε στο να είστε πιο ευάλωτοι. Η διαδικασία του να μοιραστείτε τις εμπειρίες της ζωής σας και τα σχετικά μαθήματα και συναισθήματα μπορεί επίσης να ενδυναμώσει τα παιδιά σας.
Υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι τα παιδιά από οικογένειες όπου μοιράζονται ιστορίες από το παρελθόν είναι πιο ανθεκτικά, πιο σίγουρα και καλύτεροι λύτες προβλημάτων. Αν επιλέξετε να μην ρίξετε φως στο παρελθόν σας, κινδυνεύετε να δημιουργήσετε ένα οικογενειακό κλίμα αβεβαιότητας.
«Δεν ξέρω»
Πολλοί γονείς πέφτουν στην παγίδα του «υπερανθρώπου» και καταλήγουν να προσποιούνται ότι είναι σίγουροι και ικανοί σε όλες τις καταστάσεις, ακόμη και αν είναι εντελώς έξω από τα νερά τους.
Δώστε προσοχή σε καταστάσεις όπου μπαίνετε στον πειρασμό να μην αποκαλύψετε αδυναμία. Ίσως τα παιδιά σας να σας ζητούν να παίξετε ένα παιχνίδι στο οποίο δεν είστε καλός. Ίσως δεν είστε σίγουροι πώς να φτιάξετε το ποδήλατό του.
Όπως και να έχει, είναι αποτελεσματικό να παραδεχτείτε ότι δεν είστε τέλειοι και ότι δεν είστε σίγουροι για το πώς να κάνετε κάτι.
«Συγνώμη»
Σε κανέναν δεν αρέσει να φαίνεται ότι έχει άδικο. Αλλά το να μην παραδεχτείτε ότι κάνετε λάθος μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικογένειά σας. Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτή η συμπεριφορά θα σας πιέσει περισσότερο να συνεχίσετε να παριστάνετε τον «τέλειο» γονέα. Έτσι δημιουργείται μεγαλύτερη απόσταση από τα παιδιά σας.
Να είστε ανοιχτοί για τα συναισθήματά σας
Μια άλλη κοινή πρακτική μεταξύ γονέων είναι η απόκρυψη των αρνητικών συναισθημάτων από τα παιδιά σας προκειμένου να τα «προστατεύσετε». Αν δείχνετε απογοήτευση, χωρίς να μιλάτε ανοιχτά γι’ αυτό, κινδυνεύετε τα παιδιά σας να υποθέσουν ότι έκαναν κάτι λάθος.
Έτσι, αντί να τα προστατέψετε, μπορεί στην πραγματικότητα να κάνετε τα παιδιά σας να νιώθουν ένοχα για κάτι που δεν έκαναν. Το μόνο που καταλήγει να κάνει αυτό είναι να μπερδεύει την οικογένειά σας, η οποία θα βλέπει ξεκάθαρα την αναστάτωσή σας χωρίς να ξέρει το γιατί.
«Καταλαβαίνω πώς νιώθεις»
Η ενσυναίσθηση είναι ένας σημαντικός τρόπος για να συνδεθείτε με τα παιδιά σας. Όταν ταυτίζεστε με τα συναισθήματά τους, θα νιώθουν περισσότερο συνδεδεμένα μαζί σας. Ταυτόχρονα, θα είναι λιγότερο απομονωμένα με τις δικές τους εμπειρίες.
Μπορείτε να αποπνέετε ενσυναίσθηση απλά λέγοντας στο παιδί σας ότι καταλαβαίνετε τι βιώνει. Αν το παιδί σας είναι αναστατωμένο, μπορεί να μην χρειάζεται καν να πείτε τίποτα. Το να κάθεστε απλά κοντά και να δίνετε προσοχή μπορεί να δώσει χώρο για μεγαλύτερη οικειότητα.
