Μπορεί η συναισθηματική σύνδεση με το μωρό, να έρθει την πρώτη στιγμή που θα το αντικρίσετε. Μπορεί όμως και να σας πάρει λίγο περισσότερο χρόνο…
Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι περίπου το 20% των νέων μαμάδων και μπαμπάδων δεν αισθάνονται πραγματικό συναισθηματικό δέσιμο με το νεογέννητο τις πρώτες ώρες μετά τον τοκετό. Μερικές φορές, χρειάζονται εβδομάδες ή και μήνες για να νιώσουν αυτό το δέσιμο.
Αν δεν νιώθετε ακόμη τη σύνδεση, μην αισθάνεστε άγχος ή ενοχές.
Διαβάστε επίσης: Κλάμα μωρού: Πώς να παραμείνετε ψύχραιμοι όταν δε σταματά
Πολλοί γονείς ξοδεύουν πολύ χρόνο και ενέργεια προσπαθώντας να ελέγξουν, να αλλάξουν ή να καταστείλουν τα συναισθήματα των παιδιών. Αλλά τι θα γινόταν αν αντ’ αυτού προσπαθούσατε να ανταποκριθείτε σε αυτά;
Αυτό ωστόσο απαιτεί από εσάς να χαλαρώσετε, να ακούτε και να είστε υπομονετικοί με τα έντονα συναισθήματα του μωρού σας, ακολουθόντας αυτά τα 4 απλά βήματα:
Βήμα 1: Παρατήρηση συναισθημάτων
Τα μωρά έχουν πλούσια συναισθηματική ζωή. Νιώθουν πράγματα πολύ έντονα και περιμένουν από τους ενήλικες γύρω τους να τα προσέξουν και να αναγνωρίσουν ότι τα συναισθήματα είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται.
Μπορεί η φύση του συναισθήματος να είναι προφανής. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως δεν είναι σαφές ποιο είναι αυτό το συναίσθημα. Αλλά δεν πειράζει. Αυτό που έχει σημασία είναι να παρατηρήσετε την ένταση του συναισθήματος. Μην ξεχνάτε όμως και τα δικά σας.
Βήμα 2: Αντανάκλαση συναισθημάτων
Δεν αρκεί μόνο να παρατηρήσετε τα συναισθήματα του παιδιού. Το παιδί πρέπει να γνωρίζει ότι τα έχετε παρατηρήσει. Συχνά το κάνετε αυτό αυθόρμητα, ταιριάζοντας την έκφραση του προσώπου σας με την έκφραση του μωρού.
Αλλά δεν πρόκειται για έναν ρεαλιστικό καθρέφτη – αυτό θα ήταν πολύ τρομακτικό για ένα παιδί που δείχνει έντονη θλίψη, θυμό ή φόβο. Το πρόσωπο του γονέα είναι ένας μαγικός καθρέφτης που μετριάζει λίγο το συναίσθημα.
Ο γονιός δεν χρειάζεται να μοιραστεί το ίδιο συναίσθημα. Απλά να αφήσει το παιδί να καταλάβει ότι η συναισθηματική επικοινωνία έχει ληφθεί. Τα συναισθήματα που αντανακλώνται στον μαγικό καθρέφτη βοηθούν τα παιδιά να μαθαίνουν ότι τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και ασφαλή. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την υγιή συναισθηματική ανάπτυξη.
Βήμα 3: Αποδοχή συναισθημάτων
Οι γονείς καταναλώνουν απίστευτη ποσότητα ενέργειας προσπαθώντας να κάνουν τα παιδιά να σταματήσουν να έχουν ή να δείχνουν συναισθήματα. Αυτό είναι εξαντλητικό και απογοητευτικό για τους γονείς και επιβλαβές για τα παιδιά.
Όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά. Για να βιώσουν τα παιδιά τα συναισθήματά τους με υγιή τρόπο, πρέπει να τα ολοκληρώνουν με τον δικό τους χρόνο
Βήμα 4: Κατευνασμός αρνητικών συναισθημάτων
Το να ηρεμείτε το μωρό σας όταν κλαίει είναι διαφορετικό από το να ενθαρρύνετε να «τελειώνει» με τα συναισθήματά του. Η καθησυχαστική αντίδραση είναι να προσφέρετε στοργική προσοχή, ηρεμία και να είστε εκεί μέχρι τα συναισθήματά του να αλλάξουν οργανικά.
Σκοπός είναι να στείλετε το μήνυμα στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα ότι όλα είναι ασφαλή και ότι είναι εντάξει να ηρεμήσει. Ωστόσο, αυτή η αλλαγή μπορεί να συμβεί μόνο αφού τα παιδιά έχουν αδειάσει τους «κουβάδες» των συναισθημάτων τους.
