Κάθε παιδί είναι μια γενετική ζαριά: Ίσως η κόρη σας έχει τα μαλλιά σας και το ύψος της γιαγιάς της. Ίσως αναγνωρίζετε τη γαλήνια φύση του πατέρα της. Αλλά κάτι στην αίσθηση του χιούμορ της σας θυμίζει τον αδελφό σας. Οι πιθανοί συνδυασμοί είναι σχεδόν απεριόριστοι.
Με αυτόν τον πλούτο πιθανών τύπων, είναι αναπόφευκτο ότι θα νιώθουμε διαφορετικό βαθμό σχέσης, οικειότητας και σύνδεσης με τα παιδιά μας. Μπορούμε εύκολα να βρεθούμε να μεγαλώνουμε παιδιά που αισθάνονται πολύ διαφορετικά από εμάς.
Όταν υπάρχει ένα «ταίριασμα» μεταξύ ενός γονέα και ενός παιδιού μπορεί να οδηγήσει σε θαυμαστές στιγμές συντονισμού, διαισθητικής κατανόησης και οικειότητας. Στην αντίθετη περίπτωση, λαμβάνουμε το δώρο να βλέπουμε τη ζωή αλλιώς.
Διαβάστε επίσης: Παιδί: Πώς να το κάνετε να σας ακούει
Τα παιδιά που είναι πιο διαφορετικά από εμάς, όμως, μπορούν να μας καταπλήξουν με τα χαρίσματά τους, να μας προσφέρουν εμπειρίες που δεν θα αναζητούσαμε ποτέ μόνοι μας και να φέρουν νέα ενσυναίσθηση και διορατικότητα στην άποψή μας για τον κόσμο.
Ωστόσο, στην καθημερινότητα, η «ασυμφωνία» μπορεί να προκαλέσει απρόβλεπτο άγχος και δυσκολίες στη σύνδεση.
Η πρόκληση της διαφορετικότητας
Για παράδειγμα, ένας δυνατός, εκφραστικός και ενεργητικός γονέας ενός ιδιαίτερα ευαίσθητου παιδιού μπορεί ακούσια να υπερδιεγείρει το παιδί. Ένας τέτοιος γονέας μπορεί να δυσκολεύεται να προσαρμόσει το επίπεδο διέγερσής του στη δεκτικότητα του παιδιού. Ή να δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τις πιο λεπτές εκφράσεις συναισθημάτων και αναγκών του παιδιού.
Αυτός ο γονέας μπορεί να χρειαστεί να εργαστεί σκληρά για να ταιριάξει με το φυσικό ρυθμό του παιδιού του. Πρέπει να το συναντήσει κάπου στη μέση. Χωρίς να το συγκλονίσει και να του επιτρέψει το χρόνο και το χώρο που χρειάζεται για να εκφραστεί.
Αντίθετα, τα πολύ δραστήρια, συναισθηματικά έντονα παιδιά μπορεί να αποτελέσουν ιδιαίτερη πρόκληση για έναν πιο ευαίσθητο ή ευερέθιστο γονέα. Τότε μπορεί να αγχωθεί υπερβολικά από τις απαιτήσεις του να συμβαδίζει, να συντονίζεται και να θέτει όρια στο παιδί.
Σε αυτές τις καταστάσεις, ο γονέας μπορεί να μπει στον πειρασμό να αποσυρθεί ή να γίνει υπερβολικά διαλλακτικός (ή επιτρεπτικός) προκειμένου να αποφύγει το άγχος της σύγκρουσης. Ωστόσο, αυτό που χρειάζεται στην πραγματικότητα το παιδί είναι να εκτιμάται, να ταιριάζει και να καθοδηγείται η έντασή του.
Ωστόσο, αν και είναι πρόκληση, η διαδικασία αυτή μπορεί να ενισχύσει το δέσιμο και να ενισχύσει την αυτοεκτίμηση του παιδιού.
Τα οφέλη της αποδοχής
Η σχέση γονέα–παιδιού, όπως και κάθε σχέση, είναι συνδιαμορφωμένη. Αυτό σημαίνει ότι ο γονέας και το παιδί χτίζουν τη σχέση από κοινού. Ο καθένας φέρνει τις δικές του μοναδικές ιδιότητες σε κάθε αλληλεπίδραση, οι οποίες επηρεάζουν την κοινή τους εμπειρία.
Στο πλαίσιο αυτής της στοιχειώδους αμφίδρομης σχέσης, το παιδί δημιουργεί ένα πρότυπο για το ρόλο του και τις προσδοκίες του για τις μελλοντικές σχέσεις. Οι ασφαλείς δεσμοί προκύπτουν όταν ο γονιός συντονίζεται με ακρίβεια με το παιδί του σε τακτική βάση και ακολουθεί τον ρυθμό του παιδιού το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου.
Η επαναλαμβανόμενη εμπειρία του να τον βλέπουν, να τον καταλαβαίνουν και να τον κατευθύνουν σωστά δημιουργεί στο παιδί μια αίσθηση ασφάλειας και το αίσθημα ότι το εκτιμούν.
Σε ένα σπίτι όπου οι διαφορές προσωπικότητας αναγνωρίζονται, γίνονται αποδεκτές και εκτιμώνται, το παιδί μπορεί να αναπτύξει αυτοπεποίθηση και άνεση στις πρωταρχικές σχέσεις. Αυτό γίνεται στη συνέχεια μέρος του προτύπου τους, το οποίο κυριολεκτικά κωδικοποιείται στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλό τους
Η σύνδεση με ένα παιδί με αυτόν τον υγιή και αρμονικό τρόπο είναι εύκολη στη θεωρία, αλλά πιο δύσκολη στην πράξη. Μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο όταν πρέπει να αφήσετε τη ζώνη άνεσής σας για να συντονιστείτε με το παιδί σας και να ταιριάξετε με την ενέργεια και τις ευαισθησίες του.
Ωστόσο, σε αυτές τις στιγμές αποσύνδεσης ή έντασης είναι σημαντικό να βλέπετε το παιδί με προσοχή. Να προσαρμόζεστε εσείς ώστε να σέβεστε το φυσικό του ρυθμό. Πρέπει να νιώθει ότι κινείστε μαζί του και όχι εναντίον του.
Όταν, ως γονείς, είστε σε θέση να το καταφέρετε αυτό, έχετε δώσει στο παιδί σας ένα δώρο που θα κουβαλάει μέσα του για πάντα: Να νιώθει ότι είναι αγαπητό και ότι μπορεί να εμπιστεύετε τους άλλους.
