Όντας έγκυος στο δεύτερο μωρό σας, τα συναισθήματα μπορεί να είναι εξίσου δυνατά με την περίοδο πριν τον ερχομό του πρώτου. Τα συναισθήματα χαράς και αγωνίας πιθανόν διαδέχονται το ένα το άλλο με κάποιες ανησυχίες ωστόσο να διαφέρουν από την πρώτη φορά.
Ποιες μπορεί να είναι κάποιες από αυτές και γιατί δεν είναι ανάγκη να σας τυραννάνε;
Διαβάστε επίσης: Συμπεριφορές που δεν φαντάζεστε ότι είναι αναπτυξιακά ορόσημα
Περιμένοντας το δεύτερο μωράκι: 3 πράγματα που μπορεί να αναρωτιέστε
#1 Πώς θα τα πάνε τα αδέρφια μεταξύ τους;
Ο ανταγωνισμός και η ζήλια μεταξύ αδελφών δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Έτσι, πράγματι μπορεί να περάσετε ένα διάστημα εμπόλεμης κατάστασης καθώς και τα δυο παιδιά σας μεγαλώνουν.
Οι συγκρούσεις αυτές δεν είναι κατά κανόνα ανησυχητικές. Αντίθετα. Είναι απολύτως φυσιολογικές. Ακόμη και οι διαμάχες μπορεί να λειτουργήσουν θετικά στην ψυχολογία των παιδιών αφού μέσα από αυτές μαθαίνουν να διεκδικούν, να εκφράζουν έντονα συναισθήματα, όπως ο θυμός και να συμβιβάζονται.
Αρκετά σύντομα πάντως, ανάλογα και με τη διαφορά ηλικίας και αφού έχετε θέσει κάποια σωστά όρια στους τυχόν διαπληκτισμούς τους, θα χαίρεστε να βλέπετε τη στενή σχέση τους να αναπτύσσεται με όλες τις όμορφες μα και τις ατυχείς στιγμές της αδελφικής αγάπης.
#2 Θα έχω έστω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου;
Με ένα παιδί, μπορεί να είναι σχετικά εύκολο να ξεκλέψετε λίγο χρόνο για τον εαυτό σας. Με δύο όμως;
Λόγω της έλλειψης συγχρονισμού ύπνου και γευμάτων, θα πρέπει να ασχολείστε με το κάθε παιδί ξεχωριστά, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Παράλληλα, οι υποχρεώσεις σας θα αυξηθούν, χωρίς να αυξηθεί και ο χρόνος που θα έχετε για να τις εκπληρώσετε. Τι να κάνετε εκτός από υπομονή; Ζητήστε βοήθεια από το σύντροφό σας και τους αγαπημένους σας ανθρώπους και προσπαθήστε να οργανώσετε καλά την καθημερινότητα.
Είναι πολύ σημαντικό να καθιερώσετε για τα παιδιά ρουτίνες. Για παράδειγμα, μάθετε στο μωρό σας να κοιμάται το μεσημέρι και το βράδυ συγκεκριμένες ώρες. Δεν είναι εύκολο στην αρχή, αφού κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς, αλλά στην πορεία όλα βαίνουν πιο ομαλά και μπαίνουν ως δια μαγείας σε μια ροή.
Σκέφτομαι συνέχεια το δεύτερο. Να νιώθω ενοχές προς το πρώτο;
Πώς θα δεχτεί άραγε το μεγαλύτερο παιδί το ότι ξαφνικά θα πρέπει να μοιράζεται την προσοχή, την αγάπη και τη φροντίδα των γονιών του; Τα πράγματα δεν είναι πιο εύκολα για εσάς, αφού δεν θα μπορείτε πλέον να αγκαλιάζετε το κάθε παιδί έχοντας τη δυνατότητα να είστε απόλυτα συγκεντρωμένη σ’ αυτή τη μοναδική αγκαλιά όπως πριν.
Ο ερχομός όμως του δεύτερου ευτυχλως σας βρίσκει πιο έμπειρη και με περισσότερη γνώση. Άρα και ωριμότερη συναισθηματικά. Τώρα, θα πρέπει να μάθετε να μοιράζετε το χρόνο, την ενέργεια και τις εκδηλώσεις της αγάπης σας ανάλογα με τις ανάγκες ανάπτυξης του κάθε παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να βρίσκετε τρόπους να ικανοποιείτε τις ανάγκες όλων – αλλά και τις δικές σας, για να υπάρχει ισορροπία.
Δε χρειάζεται πάντως να ανησυχείτε. Αν είστε αγχωμένη και φοβισμένη, βάζετε άνευ λόγου εμπόδια στον εαυτό σας. Αντίθετα. Αν είστε χαλαρή και ήρεμη, όλα θα πάνε ανέλπιστα καλά.
