Στο τέλος κάθε εξαμήνου, είθισται οι φοιτητές να αξιολογούν τη διδασκαλία του κάθε καθηγητή. Τους δίνονται γενικές ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής. Σε μια κλίμακα από το ένα έως το πέντε, πόσο σαφής είναι αυτός ο καθηγητής; Πόσο οργανωμένος; Πόσο δύσκολο ήταν αυτό το μάθημα; Πόσα μάθατε;

Μερικές φορές υπάρχουν και ανοιχτές ερωτήσεις: Ποιο μέρος του μαθήματος ήταν το πιο ενδιαφέρον για εσάς; Ποιο ήταν το πιο αξιομνημόνευτο; Τι σας αρέσει περισσότερο σε αυτόν τον εκπαιδευτή; Τι κάνει αυτόν τον εκπαιδευτή καλύτερο από άλλους;

Ο στόχος είναι οι καθηγητές να δώσουν μεγάλη προσοχή στα σχόλια των φοιτητών τους, αναθεωρώντας το μάθημά μου ανάλογα με το τι βρίσκουν ενδιαφέρον, ποιες εργασίες λειτουργούν καλύτερα κ.ο.κ.

Διαβάστε επίσης: Οικογένεια: Πώς να «συνδεθείτε» όταν αποσυνδέεστε από τις οθόνες

Ενώ οι καθηγητές αξιολογούνται και λαμβάνουν ανατροφοδότηση σχετικά με τη διδασκαλία τους, εμείς ως γονείς δεν ζητάμε ποτέ ανατροφοδότηση από τα παιδιά μας για το πώς τα πάμε με την ανατροφή του παιδιού.

Τι θα γινόταν αν αφήνατε τα παιδιά να σας αξιολογήσουν ως γονείς;

Καθίστε κάτω με τα παιδιά σας με μολύβι κι ένα σημειοματάριο. Πώς θα χαρακτήριζαν τη γονική σας συμπεριφορά; Ρωτήστε: «Τι είδους μαμά/ μπαμπάς είμαι;» (π.χ. αυστηρή, προστατευτική, άνετη, στοργική, απασχολημένη, διασκεδαστική).

Ίσως να εκπλαγείτε με τις απαντήσεις τους. Μπορεί μάλιστα είναι πολύ πιο θετική από όσο περιμένετε. Η εξήγηση σε αυτό θα μπορούσε να είναι ότι τα παιδιά σας δεν θέλουν να πληγώσουν τα συναισθήματά σας.

Και ενδεχομένως αυτή να είναι και μια πτυχή της αξιολόγησης, αυτό που αποκαλύπτει η διαδικασία για τη σχέση τους μαζί σας, ακόμη και αν τα αποτελέσματα μπορεί να είναι στρεβλά. Τι προσπαθούν να σας πουν; Τι έλειπε; Πώς αισθανθήκατε όταν σας αξιολογούσαν;

Όλα αυτά μπορούν να σας βοηθήσουν να συντονιστείτε με το τι είδους γονέας νομίζετε ότι είστε, τι θέλετε να γίνετε και πώς σας βλέπουν τα παιδιά σας. Η αξιολόγηση της γονεϊκότητας από τα παιδιά σας είναι ένας πιο συστηματικός τρόπος να τα ακούσετε.

Τους δίνει τη δυνατότητα να γίνουν συνεργάτες στον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουν και σέβεται τη μοναδική τους οπτική. Το να σας αξιολογεί το παιδί σας αντιστρέφει επίσης για λίγο τη δυναμική γονέα–παιδιού.

Τα παιδιά αξιολογούνται σε καθημερινή βάση και σιωπηρά κρίνονται, από τους γονείς και τους δασκάλους. Έπλυνες τα δόντια σου; Μάζεψες τα ρούχα σου; Έκανες τα μαθήματά σου; Η αντιστροφή της δυναμικής δίνει σε όλους ένα διάλειμμα και μπορεί να ενισχύσει την ενσυναίσθηση και την ενδυνάμωση και από τις δύο πλευρές.

Προσπαθήστε να τροποποιήσετε ανάλογα τη γονική σας συμπεριφορά. Και να θυμάστε: κάθε παιδί είναι διαφορετικό και έχει διαφορετικές ανάγκες.