Δεν είναι λίγα τα παιδιά που αναζητούν την τελειότητα σε ό,τι κάνουν. Ίσως μάλιστα κάποια να είναι ιδιαίτερα σχολαστικά και απαιτητικά. Η υπερβολική τελειομανία ωστόσο είναι ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα για το παιδί που τη νιώθει.

Τα τελειομανή παιδιά τείνουν να αναστατώνονται έντονα όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα έχουν σχεδιάσει και να καταλήγουν, μεταξύ άλλων, σε εκρήξεις θυμού.

Ποιο είναι το υγιές μέτρο  και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί να το βρει;

 

Διαβάστε επίσης: Μουσικά παιχνίδια που τονώνουν τη δημιουργικότητα των παιδιών

 

Υγιής τελειομανία

Στην περίπτωση της υγιούς τελειομανίας, τα παιδιά συνήθως θέτουν υψηλούς στόχους, οι οποίοι είναι εφικτοί. Ως εκ τούτου, έχουν υψηλές προσδοκίες και μπορεί να είναι οργανωμένα, προσεκτικά και όπου χρειάζεται, απαιτητικά ή και επικριτικά.

Τα παιδιά με αυτά τα χαρακτηριστικά τείνουν να βάζουν τα δυνατά τους και να μην τα παρατάνε όταν αποτυγχάνουν. Στην πραγματικότητα, οι αποτυχίες για εκείνα λειτουργούν ως κίνητρο για να προσπαθούν περισσότερο.

 

Και η άλλη πλευρά…

Στην περίπτωση της μη υγιούς τελειομανίας, τα παιδιά έχουν πλήρη επίγνωση του τι θέλουν να κάνουν αλλά οι στόχοι τους μπορεί να είναι απόλυτοι και συχνά παράλογοι. Ως αποτέλεσμα, καταλήγουν να αντιδρούν με υπερβολικό τρόπο και να νιώθουν ενοχές ή και θυμό όταν πιστεύουν ότι έχουν αποτύχει.

Η τελειομανία γίνεται πρόβλημα όταν τα παιδιά:

  • Αποφεύγουν να δοκιμάσουν οτιδήποτε καινούριο από φόβο μήπως αποτύχουν.
  • Τα παρατούν όταν δεν έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
  • Κάνουν αυστηρή αυτοκριτική και γενικεύουν την αποτυχία σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους, λέγοντας στον εαυτό τους πως δεν κάνουν τίποτα σωστά.
  • Αρνούνται να κάνουν οτιδήποτε όταν οι συνθήκες δεν είναι «τέλειες».
  • Δυσκολεύονται να νιώσουν ικανοποίηση και χαρά κάθε φορά που πετυχαίνουν έναν στόχο.

 

Όλη αυτή η εμμονή μπορεί να οδηγήσει σε:

  • Ανησυχία
  • Προβλήματα αυτοεκτίμησης
  • Έντονη θλίψη
  • Κοινωνική απομόνωση
  • Διατροφικές διαταραχές

 

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί

  • Αποφύγετε φράσεις όπως «Είσαι ο καλύτερος/η» ή «Είσαι ο πιο έξυπνος/η» διότι το παιδί μπορεί να νομίζει πως έτσι πρέπει στην ουσία να είναι και οι απαιτήσεις από τον εαυτό του να φτάσουν στα όρια του ανέφικτου.
  • Δώστε το καλό παράδειγμα. Εάν κάνετε ένα λάθος, διατηρήστε την ψυχραιμία σας έτσι ώστε να μην μεταδώσετε αρνητικά μηνύματα σε σχέση με την αποτυχία στο παιδί.
  • Επαινέστε την προσπάθεια του παιδιού περισσότερο από την επιτυχία.
  • Πείτε στο παιδί πως όλοι κάνουμε λάθη και μαθαίνουμε από αυτά. Άλλωστε, η ίδια η επιστήμη και οι μεγάλοι εφευρέτες δεν θα είχαν φτάσει σε τόσο εξελιγμένα επίπεδα εάν δεν έκαναν πρώτα λάθη.

 Παρόλο που με όλους τους παραπάνω τρόπους μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί, είναι σημαντικό εάν νιώσετε πως η κατάσταση φτάνει σε μη διαχειρίσιμα επίπεδα, να συμβουλευτείτε έναν ειδικό για ορθή αξιολόγηση και καθοδήγηση.