Η προσκόλληση αφορά το δεσμό που δημιουργείται μεταξύ ενός μωρού και των φροντιστών του. Συνήθως η πιο ισχυρή φιγούρα προσκόλλησης είναι για το μωρό η μαμά του, η οποία καλύπτει και τις βασικές του ανάγκες.
Χρειάζονται περίπου επτά με οκτώ μήνες για να δημιουργηθεί μια ισχυρή σχέση ανάμεσα σε γονέα και παιδί και στην ηλικία του ενός έτους, η σχέση αυτή έχει πλέον πολύ γερές βάσεις.
Τι είναι όμως η θεωρία της προσκόλλησης και γιατί η «ασφαλής» είναι τόσο σημαντική;
Διαβάστε επίσης: Μωρό: Οι πιο κοινές αιτίες που το κάνουν να κλαίει
Η θεωρία της προσκόλλησης
Ο ψυχολόγος Τζον Μπόουλμπι μελέτησε την παιδική ανάπτυξη και αυτό τον οδήγησε στο να αναπτύξει τη θεωρία της προσκόλλησης. Αυτή η θεωρία βασίζεται στην ανάγκη που έχει κάθε παιδί να διατηρεί μια στοργική και οικεία σχέση με ένα άτομο του στενού του περιβάλλοντος που του παρέχει προστασία και υποστήριξη.
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, υπάρχουν 4 τύποι προσκόλλησης:
- Αγχώδης- Αμφίθυμη
- Ασφαλής
- Προσκόλληση με αποφυγή
- Αποδιοργανωμένη- Αποπροσανατολισμένη προσκόλληση
Η ασφαλής προσκόλληση είναι αυτή που κάθε γονέας πρέπει να προσπαθήσει να δημιουργήσει με το παιδί του αφού είναι το μόνο είδος που εγγυάται ότι το παιδί θα νιώσει ότι το αγαπούν και το φροντίζουν. Με αυτού του είδους την ασφάλεια, καθώς το παιδί μεγαλώνει, είναι πολύ πιο πιθανό να είναι σε θέση να αναπτύξει μια καλή αντίληψη για τον εαυτό του και μια καλή σχέση με τους άλλους. Επιπλέον, με τη διατήρηση αυτής της ασφαλούς συναισθηματικής σχέσης, μπορούν να προληφθούν πιθανά προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας.
«Η θεωρία της προσκόλλησης είναι ένας τρόπος για να κατανοήσουμε την τάση των ατόμων να δημιουργούν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τους άλλους και να αναπτύσσουν διάφορους τρόπους έκφρασης των συναισθημάτων στενοχώριας ή θυμού όταν εγκαταλείπονται ή βιώνουν χωρισμό ή απώλεια».
Τζον Μπόουλμπι
Ασφαλής προσκόλληση στην παιδική ηλικία
Η ασφαλής προσκόλληση αναφέρεται στον ισχυρό και σταθερό συναισθηματικό δεσμό που αναπτύσσεται μεταξύ μητέρας και μωρού. Μόλις δημιουργηθεί αυτή η σχέση, το μωρό αναζητά συνεχώς την εγγύτητα και την επαφή με τη φιγούρα της προσκόλλησης.
Όταν το μωρό είναι μικρότερο του ενός έτους και η μητέρα εξαφανίζεται από τα μάτια του, συχνά αρχίζει να κλαίει και να αισθάνεται στενοχώρια. Ωστόσο, μόλις γίνει ενός έτους, αυτή η κατάσταση αλλάζει.
Το μωρό καθώς αναπτύσσεται και με τη βοήθεια της ασφαλούς προσκόλλησης καταλαβαίνει ότι, ακόμα κι αν η μαμά του δεν είναι εκεί, πάντα επιστρέφει. Με αυτόν τον τρόπο, αρχίζει να αναπτύσσει την αυτονομία και την ανεξαρτησία του.
Από την άλλη, σε καταστάσεις που το μωρό αντιλαμβάνεται ως απειλητικές, θα εξακολουθεί να χρειάζεται την παρουσία της φιγούρας προσκόλλησης για να μπορέσει να εξερευνήσει το περιβάλλον του. Αυτό συμβαίνει γιατί η μητέρα του παρέχει την ασφάλεια που χρειάζεται και συναισθηματική υποστήριξη.
Για μια ασφαλή προσκόλληση με το μωρό μας
Μια μητέρα που θέλει να δημιουργήσει ασφαλή προσκόλληση με το μωρό της πρέπει να:
- Δείχνει όλη της την αγάπη
- Ενεργεί με ευαισθησία και στοργή
- Είναι μόνιμα διαθέσιμη
- Δίνει προσοχή στις απαιτήσεις του μωρού
- Ανταποκρίνεται στις διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις
Πώς η ασφαλής προσκόλληση επηρεάζει το μέλλον του παιδιού
Η δημιουργία ασφαλούς προσκόλλησης έχει αντίκτυπο στη μελλοντική ζωή ενός ατόμου και ιδιαίτερα στις κοινωνικές του σχέσεις. Τα παιδιά αναπτύσσουν μια πιο θετική στάση απέναντι στους ανθρώπους γύρω τους και τείνουν να έχουν όπως είπαμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Στην εφηβεία αλλά και ως ενήλικες, τείνουν να δημιουργούν στενές σχέσεις με διάρκεια βασισμένες στην αγάπη, την ενσυναίσθηση, την υποστήριξη, τον αμοιβαίο σεβασμό και την εμπιστοσύνη.
Επομένως, εάν θέλουμε να έχουμε ανεξάρτητα και με αυτοπεποίθηση παιδιά που αναπτύσσουν υγιείς σχέσεις μεγαλώνοντας, τότε πρέπει να φροντίσουμε να τους δώσουμε όλη μας την αγάπη και την υποστήριξη από την πρώτη κιόλας μέρα.
