Δεν χρειάζεται τα πάντα να είναι ένα μάθημα ζωής για τα παιδιά… Δεν έχετε την περιέργεια να ακούσετε τι έχουν εκείνα να σας πουν;

«Ενώ προσπαθούμε να μάθουμε στα παιδιά μας τα πάντα γύρω από τη ζωή, τα παιδιά μας μαθαίνουν τι είναι η ζωή»

William Saroyan

Όταν λέτε τη γνώμη σας, σκεφτείτε και την οπτική γωνία του παιδιού, ιδιαίτερα όταν έχετε να κάνετε με εφήβους. Το να αισθανόμαστε ότι μας βλέπουν και μας ακούν αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στην προώθηση υγιών συζητήσεων και στη διατήρηση μίας θετικής σχέσης.

Διαβάστε επίσης: Μπαμπάς: Τι ρόλο παίζει η πατρική φιγούρα στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών

Όταν ακούμε ουσιαστικά τα παιδιά μας, τους δείχνουμε την ενσυναίσθησή μας, τους περνάμε το μήνυμα ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά τους έχουν σημασία, καθώς και ότι είναι κατανοητά και αποδεκτά.

Η ουσιαστική, ενεργή ακρόαση απαιτεί σκληρή δουλειά από την πλευρά μας, όμως σίγουρα αξίζει την προσπάθεια, αφού έτσι θα ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση των παιδιών μας.

Παράλληλα, όταν τα παιδιά μας καταλαβαίνουν ότι τους δίνουμε προσοχή, είναι πιο πιθανό να μας εμπιστευτούν όταν θα έχει περισσότερο σημασία.

Ακούμε όσα λέει η γλώσσα του… σώματος

Αυτό σημαίνει να ακούμε με τα αυτιά μας, αλλά και με τα μάτια, τον εγκέφαλό μας και την καρδιά μας. Η ακρόαση απαιτεί παρουσία. Πρέπει να συντονιστούμε, όχι μόνο στα λεκτικά πράγματα αλλά και στα μη λεκτικά πράγματα.

Όταν χρησιμοποιούμε τα κινητά μας, μπορεί να ακούσουμε μόνο τις λέξεις. Εάν το παιδί μάς λέει κάτι και παρατηρήσουμε ότι οι λέξεις δεν ταιριάζουν με το συναίσθημα που παίρνουμε, προχωράμε και ρωτάμε για αυτό – ή προσφέρουμε τη διακριτική υποστήριξή μας.

Καθώς διατυπώνουμε ερωτήσεις, διαπιστώνουμε σε τι είδους σχόλια ελπίζει το παιδί. Το θεμελιώδες ερώτημα που πρέπει να θέσουμε όταν το παιδί αισθάνεται αναστατωμένο είναι: «Θέλεις τη βοήθειά μου ή απλά θες να το βγάλεις από μέσα σου;» (Σε ένα μικρό παιδί, μπορούμε να πούμε, «Θέλεις τη βοήθειά μου ή θέλεις απλώς να εκφράσεις τα συναισθήματά σου;»)

Επίσης, σημαντικό είναι να βεβαιωθούμε ότι καταλαβαίνουμε τι ακριβώς λέει το παιδί και να διευκρινίσουμε τυχόν «θολά» σημεία.