1. Είμαι ένας άνθρωπος που αξίζει να αγαπηθεί.
2. Όλοι όσοι μ’ αγαπούν βρίσκουν σ’ εμένα σημαντικές αξίες και ικανότητες.
3. Ωστόσο, δεν πρέπει να τους είμαι απαραίτητος ή χρήσιμος σε κάτι, προκειμένου να με αγαπούν.
4. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να με κρίνει είτε για τις αποτυχίες μου είτε για τις επιτυχίες μου είτε για το πώς νιώθω κάθε φορά για οτιδήποτε.
5. Κι αν κάποιος το κάνει αυθαίρετα, τότε σίγουρα η πράξη του αυτή λέει πολύ περισσότερα για τον ίδιο απ’ ό,τι για εμένα η κριτική του.
6. Δεν είναι εφικτό να ικανοποιώ τους πάντες συνέχεια. Μάλιστα, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να θεωρείται υποχρεωτικό από κανέναν.
7. Είναι απολύτως ανθρώπινο να υπάρξουν και στιγμές στη ζωή μου που θα στενοχωρήσω και θα πληγώσω ακόμα και ανθρώπους που αγαπώ πολύ, και το ίδιο εκείνοι εμένα.
8. Κι όταν θα συμβεί κάτι τέτοιο, δεν θα αποτελεί το τέλος του κόσμου, ακόμη κι αν θα αισθάνομαι κάπως έτσι.
9. Δεν είναι ποτέ αργά ούτε για μάθηση, ούτε για ωριμότητα, ούτε για ανακάλυψη!
10. Είναι βέβαιο ότι πάντα υπάρχει κάποια διέξοδος, ακόμα κι όταν οι πόρτες φαίνονται ερμητικά κλειστές και όλα φαντάζουν αδύνατα.
11. Πολλές φορές ο ζήλος και η αισιοδοξία μπορούν να υπερισχύσουν της ειρωνείας και της κυνικότητας.
12. Ο καθένας μπορεί να ανακτήσει το αίσθημα της νιότης, αρκεί να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να νιώσει.
13. Πάντα θα λέγονται ιστορίες και μύθοι ή έστω θα ανακατασκευάζονται ψέματα ή παραμύθια, για να δημιουργούνται εντυπώσεις.
14. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε καν ο ήλιος που ανατέλλει και δύει στην αιωνιότητα. Δεν πρέπει να ξεχνάω ότι όλα όσα βλέπω, αγγίζω και γεύομαι είναι φτιαγμένα από αστέρια που αναπτύχθηκαν, έζησαν και πέθαναν πολύ πριν αυτός ο πλανήτης υπάρξει καν.
15. Τέλος, όλοι μας έχουμε έρθει σ’ αυτό τον κόσμο με έναν απώτερο σκοπό: Να τον κάνουμε ένα καλύτερο μέρος για να ζήσουν τα παιδιά μας. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να χαρίσουμε και στον εαυτό μας και σ’ εκείνα!
