Η παραπάνω έρευνα πραγματοποιήθηκε με κριτήρια: την ευχαρίστηση, το νόημα και τη χαλάρωση που προσφέρουν. Ο επικεφαλής της έρευνας Σάιμον Κεμπ, τα παρουσίασε με σειρά προτεραιότητας. 1. Το σεξ 2. Τα πάρτυ 3. Ο εθελοντισμός και να φροντίζουμε τους άλλους 4. Η προσευχή και ο διαλογισμός 5. Η φροντίδα των παιδιών μας και το παιχνίδι μαζί τους 6. Το να ακούμε μουσική και να ταξιδεύουμε με τη φαντασία μας 7. Οι χαλαρές συζητήσεις με φίλους για διάφορα θέματα 8. Η ενασχόληση με κάποιο χόμπι 9. Τα ψώνια 10. τα βιντεοπαιχνίδια Στην ίδια έρευνα οι ψυχολόγοι εντόπισαν άλλα 10 πράγματα τα οποία ουσιαστικά είναι άχρηστα. Δηλαδή ακόμη και αν τα κάνουμε καθημερινά, δεν προσφέρουν κάτι στον ψυχικό μας κόσμο και την ευτυχία μας. Αυτά είναι: 1. Οι ασθένειες 2. Το Facebook 3. Οι δουλειές του σπιτιού 4. Η μελέτη 5. Η αποστολή SMS και email 6. Τα υποχρεωτικά μαθήματα για το σχολείο ή το πανεπιστήμιο 7. Η εργασία επί πληρωμή 8. Η μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς 9. Η ενασχόληση με το Ίντερνετ και το κομπιούτερ 10. Το πλύσιμο, το ντύσιμο και η προσωπική φροντίδα γενικότερα
Μια ακόμη όμως έρευνα που πραγματοποίησε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ρότερνταμ Ρούουτ Βεενχόβεν καταλήγει πως οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν πιο ευτυχισμένοι όχι με βάση τις συνθήκες της ζωής τους, αλλά από το πώς την χειρίζονται οι ίδιοι. Σύμφωνα με τον Βεενχόβεν, οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι όταν: 1. Βρίσκονται σε μακροχρόνιες σχέσεις 2. Είναι δραστήριοι , βγαίνουν έξω για δείπνο και έχουν καλούς φίλους. 3. Οι άνδρες έχουν την τάση να νιώθουν πιο ευτυχισμένοι σε κοινωνίες στις οποίες οι γυναίκες απολαμβάνουν μεγαλύτερη ισότητα. 4. Πιο ευτυχισμένοι είναι οι άνθρωποι που θεωρούν ότι είναι όμορφοι παρά εκείνοι που είναι πραγματικά ευπαρουσίαστοι με αντικειμενικά κριτήρια. 5. Τα παιδιά μειώνουν το επίπεδο ευτυχίας, αλλά αυτό αυξάνεται όταν εκείνα μεγαλώνουν και φεύγουν από το σπίτι. 6. Υπάρχει άμεση συνάρτηση ανάμεσα στην ευτυχία και τη διαδρομή προς τον εργασιακό χώρο. Όσο πιο μακριά δουλεύει κανείς, τόσο λιγότερο ευτυχισμένος είναι. Αποτέλεσμα που δεν επηρεάζεται ούτε αν αυτό σημαίνει και αυξημένες αποδοχές. Τέλος, αυτό που κάνει εντύπωση είναι πως η λύπη δεν είναι απαραίτητα ανεπιθύμητο συναίσθημα. Σύμφωνα με τον καθηγητή Βεενχόβεν, αν κάποιος νιώθει έτσι στο 10% του χρόνου του μπορεί να ωφεληθεί, καθώς η λύπη είναι σαν ένας κόκκινος σηματοδότης που σταματά την κακή συμπεριφορά.
