Τα παιδιά δε χρειάζονται την αγάπη μας υπό προϋποθέσεις. Χρειάζονται την αγάπη μας άνευ όρων! Πριν από 50 χρόνια και πλέον, ο ψυχολόγος Καρλ Ρότζερς είπε ότι το να αγαπάμε απλώς τα παιδιά μας δεν είναι αρκετό. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να τα αγαπάμε γι΄ αυτό που είναι, όχι γι΄ αυτό που κάνουν. Τα παιδιά δε χρειάζονται την αγάπη μας υπό προυποθέσεις. Χρειάζονται την αγάπη μας άνευ όρων.  Με λίγα λόγια δεν είναι καθόλου καλό να «αυξάνουμε» τη στοργή όταν το παιδί είναι «καλό» και να την περιορίζουμε όταν δεν είναι. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα από τα μεγαλύτερα όπλα που μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά (μετά την αγάπη μας), είναι η αποδοχή μας.  Ο κοινωνιολόγος και συγγραφέα, Άλφι Κον έχει γράψει που έχει γράψει 11 βιβλία για την ανθρώπινη συμπεριφορά και την εκπαίδευση, ανάμεσα στα οποία το «Unconditional Ρarenting» μας λέει τι συμβαίνει στα παιδιά που δέχονται αγάπη «υπό όρους» από τους γονείς τους

Τα παιδιά που δέχονται αγάπη «υπό όρους» από τους γονείς τους

Τα παιδιά αυτά αισθάνονται πως ο τρόπος που ενεργούν οφείλεται σε μια «ισχυρή εσωτερική πίεση» Η ευτυχία που αισθάνονται έπειτα από μια επιτυχία είναι συνήθως σύντομης διάρκειας Βασανίζονται από ενοχή ή ντροπή Το παιδί που ανταμείβεται μόνον όταν είναι «καλό», αρχίζει να νιώθει ανάξιο έχοντας αμφιβολίες για την αγάπη των γονιών του.  Το παιδί που δεν λαμβάνει την έμπρακτη αγάπη και αποδοχή από τους γονείς του, συνήθως απευθύνεται σε άλλους για να την πάρει. Όταν ένα παιδί αντιμετωπίζεται με ασέβεια, κριτική διάθεση, και περιφρόνηση, μαθαίνει να φέρεται αντίστοιχα και στους άλλους, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να δημιουργήσει στενές σχέσεις και φιλίες Όταν ένα παιδί δέχεται μόνιμα κριτική μπορεί να απομονωθεί και να παραιτηθεί από ό,τι απαιτεί προσπάθεια και κόπο (πχ. σχολείο, αθλήματα, δραστηριότητες). Απορροφώντας και καταγράφοντας κάθε αρνητικό σχόλιο, πιθανότατα θα μεγαλώσει νιώθοντας πως δεν είναι ποτέ αρκετά καλό και θα δημιουργήσει την πεποίθηση ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει σε τίποτα. Όταν το παιδί δημιουργεί αυτήν την εικόνα για τον εαυτό του, το πιθανότερο είναι ότι θα υποφέρει στο μέλλον τόσο συναισθηματικά, όσο κοινωνικά και επαγγελματικά.