Όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ό,τι όχι, δεν είναι όλα τα ρούχα αθώα, αφού οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε αρκετές βιομηχανίες ένδυσης αποδεικνύονται επιβλαβείς για το δέρμα και την υγεία μας.
Πλέον δεν αρκεί να κοιτάμε προσεκτικά μόνο τα συστατικά στις συσκευασίες των τροφίμων αλλά και των προϊόντων ομορφιάς που χρησιμοποιούμε στο σώμα μας (χωρίς parabens, θειώδη άλατα κλπ), τον ίδιο έλεγχο πρέπει να εφαρμόζουμε και στα είδη ρουχισμού όλης της οικογένειας.
Γιατί ναι, μπορείτε να φανταστείτε και μόνες σας τι σημαίνει το να φέρνουμε σε επαφή το σώμα μας με τις τοξικές βαφές, τα φυτοφάρμακα και τα χημικά υφάσματα με τα οποία μπορεί να παράγεται ένα απλό t-shirt των 5 ευρώ.
Η Γκρέτα Ίγκαν, ενώ έγραφε το βιβλίο της Wear No Evil: How to Change the World with Your Wardrobe, διάβασε μία έρευνα Τοξικολόγων, οι οποίοι παρατήρησαν πως τα καρκινικά κύτταρα πολλαπλασιάζονταν πολύ πιο γρήγορα μέσα στους δοκιμαστικούς σωλήνες που ήταν φτιαγμένοι από πολυεστέρα, παρά στους γυάλινους.
Η Ίγκαν μοιράζεται και μία ακόμη πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία: Μία νεαρή γυναίκα υπέφερε από έντονη ενόχληση στο στήθος για αρκετούς μήνες και ενώ είχε κάνει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, κανείς δεν μπορούσε να βρει την αιτία. Τότε  αποφάσισε με δική της πρωτοβουλία να σταματήσει να φοράει ένα καινούριο (και χρωματιστό) σουτιέν από πολυεστέρα που είχε αγοράσει από γνωστή αλυσίδα καταστημάτων και που φορούσε σχεδόν κάθε μέρα. Μέσα σε μία εβδομάδα, η ενόχληση υποχώρησε.
Τώρα, πηγαίνετε και εσείς στη ντουλάπα σας και διαβάστε προσεκτικά τις ετικέτες των ρούχων, αλλά και των παιδιών σας. Πόσα από αυτά είναι φτιαγμένα από πολυεστέρα; Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται και με τα υφάσματα από νάιλον και ρεγιόν (βισκόζη) που θεωρούνται εξίσου επιβλαβή.

Αυτά είναι λοιπόν τα 4 πράγματα που πρέπει να προσέχουμε όταν ψωνίζουμε:

1. Να αποφεύγουμε τα συνθετικά υφάσματα (ακρυλικό, ρεγιόν, λύκρα, νεοπρέν, πολυεθουράνη, πολυεστέρα) και να προτιμάμε τα φυσικά (βαμβάκι, λινάρι κλπ).
2. Οργανικά και πάλι οργανικά υλικά. Για τη δημιουργία ρούχων από συμβατικό βαμβάκι για παράδειγμα χρησιμοποιούνται πολλές χημικές ουσίες, χλώριο και βαρέα μέταλλα που αποδεικνύονται πιο επικίνδυνα και από τα εντομοκτόνα (!) Αντίθετα, στην καλλιέργεια οργανικού βαμβακιού ακολουθούνται ασφαλείς πρακτικές βιωσιμότητας, χρησιμοποιούνται φυσικά λιπάσματα και δεν περιλαμβάνονται καθόλου τοξικά χημικά.
3. Βεβαιωθείτε ότι για τα χρωματιστά σας ρούχα έχουν χρησιμοποιηθεί μη τοξικές βαφές.
4. Εντοπίστε τους σχεδιαστές που ακολουθούν τις επιταγές της λεγόμενης «ηθικής μόδας» (eco-fashion).