Το παιδί σας ξεφυσάει, δεν απαντάει, αντιδράει άσχημα σε ό,τι του ζητάμε. Είναι, όμως, περιττό να επιμείνουμε ή να βάλουμε τις φωνές. Μήπως η αδιαφορία του κρύβει κάτι άλλο; «Τελευταία φορά που το λέω! Μην ξαναδώ σκορπισμένα τα παιγνίδια σου σε όλο το σπίτι!», απειλεί ο μπαμπάς τον εξάχρονο Δημητράκη. Εκείνος, όμως, δεν αντιδράει, μένει αδιάφορος, λες και δεν άκουσε καν τι του είπαν. Πόσες φορές έχετε ζήσει την ίδια κατάσταση; Άπειρες σίγουρα. Και εκείνο που σας απασχολεί είναι πάντα το ίδιο: πώς θα το κάνετε να σας ακούσει. Το πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να καταλάβετε σε ποιο στάδιο ανάπτυξης βρίσκεται. Γιατί σε αυτή την ηλικία – μεταξύ 4 και 6 ετών) το παιδί περνάει μια περίοδο μεγάλης ευαισθησίας. Δεν είναι ένα μωρό που μπορούμε άνετα να το ακουμπήσουμε όπου θέλουμε ή να του πούμε ό,τι περνάει από το κεφάλι μας. Το παιδί μεγαλώνοντας αναζητά την ταυτότητά του, νιώθει την ανάγκη να επιβάλει την παρουσία του και να αποκτήσει επίγνωση της συμπεριφοράς του. Προσοχή στο σύνδρομο της οργής Έχει μεγάλη σημασία το παιδί να αντιλαμβάνεται το διάλογο με τρόπους που του είναι οικείοι. Όταν μιλάτε με άλλους, ενώ εκείνο προσπαθεί να σας κινήσει την προσοχή, δίνετε το κακό παράδειγμα. Το πιθανότερο είναι όταν γυρίσετε να του δώσετε κάποια οδηγία ή να το ανακαλέσετε στην τάξη. Καμιά φορά συμπεριφέρεται έτσι γιατί έχει απορροφηθεί σε αυτό που κάνει, αλλά συνήθως είναι μια απολύτως συνειδητή αντίδραση απέναντι σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, όπου ο διάλογος δεν λειτουργεί σωστά. – Εάν, λοιπόν, θέλουμε να μας ακούει, πρέπει πρώτοι εμείς να το ακούμε. Και επιπλέον, να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στο περιεχόμενο των μηνυμάτων μας. Συχνά, απευθύνουμε το λόγο στα παιδιά μόνο για να τα μαλώσουμε ή για να τους δώσουμε κάποια εντολή, για να τα κριτικάρουμε γιατί είναι ακατάστατα ή γιατί δεν τήρησαν κάποιες υποχρεώσεις τους. Έτσι δημιουργούμε τον κίνδυνο να αρχίσει να ερμηνεύει κάθε λέξη ή φράση που του απευθύνουμε ως εχθρική. Το αποτέλεσμα θα είναι να αρνείται τα πάντα και να προτιμάει να μην απαντάει. – Επιπλέον, είναι περιττό να επαναλαμβάνετε πολλές φορές αυτό που είπατε έχοντας λανθασμένα την εντύπωση ότι το μικρό δεν κατάλαβε. Να έχετε πάντα υπόψη σας το χρόνο αντίδρασης του κάθε παιδιού. Γιατί, δεν ανταποκρίνονται όλα εξίσου γρήγορα στα ερεθίσματα και εμείς οι μεγάλοι καμιά φορά τους ζητάμε πολλά. Δεν κάνουν όλα τα παιδάκια «αγώνα ταχύτητας» για την κατανόηση των λέξεων. – Αυτό που πρέπει να προσέχετε ιδιαίτερα είναι να μην δίνετε μονίμως την εντύπωση ότι κάνετε κήρυγμα με φράσεις όπως «Σταμάτα ό,τι κάνεις και έλα εδώ» ή «Θέλω να σου μιλήσω!» ή «Δεν ακούς που σου μιλάω;». Αυτές είναι οι καταστάσεις που δεν αρέσουν καθόλου στο παιδί και δημιουργούν τον κίνδυνο να σας δει ως ενοχλητικό «προϊστάμενο». Μπείτε στον κόσμο του – Δοκιμάστε να προσαρμοστείτε στα ενδιαφέροντα και στον κόσμο του και μπορεί να «συμβεί το θαύμα». Θα εκπλαγείτε όταν δείτε πόσο διαφορετικό αποτέλεσμα έχουν τα ίδια πράγματα ειπωμένα σε άλλο κλίμα. Ανακαλύψτε τη σημασία της επικοινωνίας, που σήμερα μένει ξεχασμένη από τις περισσότερες οικογένειες. Οι κουβέντες συχνά κατευθύνονται από άλλους, όχι από εμάς. Για κάποιο παράξενο λόγο, μέσα σε ένα σπίτι όπου αντηχεί η τηλεόραση και τα πάντα γράφονται μέσω του κομπιούτερ, εκείνο που αντηχεί αφύσικο είναι τα λόγια των γονιών. – Βρείτε, λοιπόν, πιο σωστούς τρόπους επικοινωνίας, χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θα απαρνηθείτε τον εκπαιδευτικό σας ρόλο. Όλοι οι γονείς, όταν δίνουν εντολές ή όταν μαλώνουν τα παιδιά τους, το κάνουν για το καλό τους, για να τους μάθουν κάποια πράγματα και να δώσουν μια κατεύθυνση στην συμπεριφορά τους. – Η πρώτη και καλύτερη τακτική που πρέπει να ακολουθήσετε είναι να του μιλάτε καθαρά και γλυκά. Καθαρά, για να καταλάβει, γλυκά για να νιώθει ότι το αγαπάτε πάντα. – Ένας άλλος τρόπος είναι να «εξωραΐζετε» τις εντολές με ένα καλό λόγο. Για παράδειγμα, «εσύ που είσαι τόσο σβέλτο παιδάκι, τι θα έλεγες να βάζαμε λίγη τάξη σήμερα στο δωμάτιό σου;». Έτσι θα νιώσει πρωταγωνιστής και όχι κομπάρσος. – Μια άλλη καλή μέθοδος για να το μάθετε να ακούει και ταυτόχρονα να δώσετε μια θετική διάσταση στο διάλογο, είναι να το ρωτάτε τα νέα του σχολείου, να ζητάτε να μάθετε τις σχέσεις του με τους φίλους του. Με τον τρόπο αυτό θα του δώσετε να καταλάβει ότι δίνετε σημασία στο ίδιο, στη ζωή του και στα προβλήματά του και ότι είστε έτοιμοι να το βοηθήσετε όποτε έχει ανάγκη. Και προσέξτε να μην διολισθαίνετε σε καταστάσεις που θα σας κάνουν να φαίνεστε «σπαστικοί». Με δυο λόγια, όσο πιο κοντά σας νιώθει το παιδί, τόσο πιο πρόθυμο θα είναι να σας ακούσει, ακόμα και όταν του ζητάτε να κάνει κάτι. Προγραμματίστε σωστά την μέρα του Μια καθημερινή ρουτίνα, μέχρι κάποιο βαθμό προγραμματισμένη βοηθάει πολύ το παιδί να μάθει να συγκεντρώνεται και να ανταποκρίνεται στα ερεθίσματά μας. Γυρίζοντας από το σχολείο, τα παιδιά είναι συνήθως κουρασμένα και γεμάτα παραστάσεις. Εάν το περιβάλλον του σπιτιού είναι χαοτικό, τους προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση και αφηρημάδα. Αντιθέτως, εάν πρέπει να ακολουθήσουν κάποιες συνήθειες, επανακτούν την ηρεμία τους και την ικανότητα προσοχής. Φροντίστε, λοιπόν, όσο γίνεται να τηρείτε τα ωράρια των οικογενειακών γευμάτων, μην αλλάζετε την ώρα του ύπνου και προσπαθήστε να δώσετε ρυθμό και στον ελεύθερο χρόνο μετά το σχολείο, με παιγνίδι, συζήτηση, ακόμα και με την αγαπημένη του εκπομπή στην τηλεόραση. Προσοχή στα video games και τηλεόραση Μην υποτιμάτε ποτέ την αρνητική επίδραση των video games και της τηλεόρασης στα παιδιά. Οι διαφημίσεις, τα κινούμενα σχέδια και τα video games, με τους ήχους, τα χρώματα, τις γρήγορες κινήσεις τους, προσφέρουν υπερβολικά ερεθίσματα. Και αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην ικανότητα του παιδιού να ελέγχει την προσοχή του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το παιδί μετά από λίγα λεπτά μπροστά στην τηλεόραση δεν μας ακούει και δείχνει να μας αγνοεί. Η λύση είναι βέβαια να περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό ο χρόνος της τηλεόρασης. Στρέψτε του την προσοχή σε άλλα παιγνίδια, παζλ ή βιβλία, όπου τα ερεθίσματα είναι λιγότερο έντονα και γρήγορα και όπου το ίδιο μπορεί να χειριστεί την προσοχή του βάσει των ρυθμών του. Προσοχή στους ρόλους σας Καμιά φορά οι γονείς δεν προσεγγίζουν με τον ίδιο τρόπο το παιδί. Προσοχή, λοιπόν. Το παιδί δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ταυτίζει τη μαμά με το διάλογο και να θεωρεί τον μπαμπά ως «μπαμπούλα» και κάποιον που επεμβαίνει μόνο για να δώσει διαταγές. Είναι σημαντικό, να εκπαιδευτεί και ο μπαμπάς στο διάλογο, να μάθει να ακούει. Άλλωστε ο πατέρας μπορεί να παρασύρει πιο εύκολα το μικρό, ιδιαίτερα εάν είναι αγοράκι, σε κοινά ενδιαφέρονται, π.χ. τα σπορ. Αλλά δεν αρκεί αυτό για να γίνουν «κολλητοί». Πρέπει να δημιουργηθεί ένας μόνιμος διάλογος, ένας δίαυλος επικοινωνίας μέσα στον οποίο θα ενταχθούν συμβουλές και οδηγίες. Εννοείται ότι όλα αυτά που λέμε για τον μπαμπά ισχύουν κάλλιστα και για τη μαμά, σήμερα που οι συνθήκες ζωής έχουν αλλάξει. Και οι δυο γονείς εργάζονται όλη την ημέρα, και οι δύο γυρίζουν στο σπίτι αργά και έχουν απλώς έτοιμη τη λίστα με τις «εντολές». Ωστόσο ακόμη και σε αυτό το λίγο χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με το σωστό τρόπο επικοινωνίας και το μικρό θα τους ακούει χωρίς πολλές αντιρρήσεις. Με την συνεργασία της κας Κατερίνας Θεοδωρίδου (ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια)
Πώς να πλησιάσετε το παιδί σας και να το κάνετε να σας ακούσει
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μειωμένη όρεξη: Πώς θα τρώει το παιδί περισσότερο; Η διατροφή του παιδιού δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Αν αντιμετωπίζετε πρόβλημα αυτό μπορεί να σας αγχώνει, αλλά υπάρχουν... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Πότε θα είναι έτοιμο το παιδί για smartphone; Τι πρέπει να γνωρίζει το παιδί πριν του πάρουμε μια «έξυπνη» συσκευή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Παιδί: Πρέπει να του λέμε «Είμαστε περήφανοι για εσένα»; Τι να του λέμε αντ' αυτού; Πώς θα ενθαρρύνουμε το παιδί να πιστέψει στον εαυτό του και να μην... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Τι να κάνετε όταν το παιδί δεν θέλει να πάει σχολείο Το σχολείο, μαζί με το πρωινό ξύπνημα και όσα συνεπάγεται αυτή η ρουτίνα, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση για... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Η καλή ανατροφή των παιδιών συνοψίζεται σε μόλις 4 πράγματα Η ανατροφή των παιδιών ενέχει μεγάλη ευθύνη. Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι και οργανωμένοι. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Βιταμίνη D: Η έλλειψή της στα παιδιά συνδέεται με αυτοάνοσα Η βιταμίνη D είναι εξέχουσας σημασίας για τον αναπτυσσόμενο οργανισμό ενός παιδιού. Η ανεπάρκεια στην παιδική ηλικία μπορεί να... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Πότε να αφήσουμε το παιδί να παίρνει αποφάσεις; Χθες… Φυσικά και είναι απαραίτητο και σημαντικό να υποστηρίζουμε το παιδί μας ως προς την επίλυση προβλημάτων και τη λήψη... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Αυτισμός: 30 στα 1000 παιδιά στο φάσμα Ο αυτισμός αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια, με τους επιστήμονες να προσπαθούν να εντοπίσουν τους πιθανούς παράγοντες στους οποίους... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Όταν τα παιδιά δεν μας λένε τι τους συμβαίνει Μήπως απλά τα παιδιά χρειάζονται το χώρο και τον χρόνο τους; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Γιατί ροζ για τα κορίτσια και μπλε για τα αγόρια; H έρευνα δείχνει πως τα κορίτσια δεν προτιμούν το ροζ μεγαλώνοντας ενώ το μπλε «ενώνει» καθώς κερδίζει σε προτίμηση... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Διάβασμα: 5 μυστικά για να μεγαλώσετε μικρούς αναγνώστες Τα παιδιά είναι ωφέλιμο να βλέπουν πως το διάβασμα είναι κάτι που σας αρέσει και αποτελεί μια απλή, καθημερινή... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Πιο συνεργάσιμο παιδί μέσα σε λίγες μόνο μέρες Πώς προωθούμε την ηρεμία, τη συνεργασία και τη σύνδεση με το παιδί μας; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Μήπως το παιδί έχει άγχος ύπνου; Πότε οι… μάχες για την ώρα του ύπνου είναι κάτι φυσιολογικό και πότε μαρτυρούν κάτι περισσότερο, όπως άγχος; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Τα παιδιά μπορεί επίσης να βιώνουν εποχική συναισθηματική διαταραχή Πώς θα το καταλάβουμε; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ