Τα λόγια είναι φτωχά να περιγράψουν το μεγαλείο και την δύναμη ψυχής που είχε αυτό το 9χρονο αγόρι. Πραγματικά διαβάζοντας την ιστορία του προσπαθώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν σε ένα τόσο μικρό πλάσμα να κρύβεται τόση δύναμη και σοφία.  Πως είναι δυνατόν ένα τόσο μικρό αγόρι, άρρωστο αγόρι, όχι μόνο να μην ζητά παρηγοριά αλλά να προσπαθεί να δώσει αγάπη, κουράγιο, δύναμη, αισιοδοξία, γαλήνη στους γύρω του…;  Πόσα μηνύματα και μαθήματα ζωής μπορούμε να πάρουμε από αυτόν τον μικρό…”γίγαντα”;

Για την ιστορία…

Ο 9χρονος Μπέιλι Κούπερ διαγνώστηκε με καρκίνο στο τρίτο στάδιο (λέμφωμα Non-Hodgkin) το καλοκαίρι του 2016.  Από την πρώτη στιγμή το πάλεψε πολύ.  Τον τελευταίο χρόνο είχε άλλο ένα κίνητρο για την μάχη αυτή.  Η αγέννητη αδελφή του. Γνωρίζοντας την πορεία της υγείας του αλλά και τις πιθανότητες επιβίωσης που θα είχε, ήθελε πάση θυσία να κρατηθεί στην ζωή για να γνωρίσει έστω και για λίγο την αγέννητη (τότε) αδερφή του.
Και τα κατάφερε!  Η μαμά του Ρέιτσελ γέννησε την κόρη της τον περασμένο Νοέμβριο και ο Μπέιλι της έδωσε το όνομα Μίλι.
«Την αγκάλιαζε και έκανε όλα όσα θα έκανε ένας μεγαλύτερος αδερφός – την άλλαξε, την έπλυνε και της τραγούδησε», δήλωσε συγκινημένη η μαμά του.
Παρόλο που η οικογένειά του ήξερε ότι πιθανόν τα Χριστούγεννα να μην ήταν κοντά τους ο Μπράιν,  τον ενθάρρυναν να γράψει την λίστα με τα δώρα που θα ήθελε. Μία λίστα που το μεγαλύτερο μέρος της αναφερόταν για τον μικρότερό αδελφό του.
Δυστυχώς ο μικρούλης έφυγε από την ζωή την Παραμονή Χριστουγέννων περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του. Γνωρίζοντας ότι θα πεθάνει, είχε ζητήσει στην κηδεία του να ντυθούν όλοι με στολές σούπερ ηρώων.  Ενώ θέλοντας να δώσει κουράγιο στους γονείς του, τα τελευταία του λόγια ήταν … «Σας επιτρέπω να κλάψετε μόνο για 20 λεπτά»…
Τώρα καταλαβαίνετε γιατί τα λόγια είναι φτωχά;