Νυχτερινή ενούρηση: Γιατί βρέχει ακόμη το κρεβάτι του;

Το παιδί σας εξακολουθεί να βρέχει το κρεβάτι του, αν και έχει από καιρό κόψει την πάνα.Πρόκειται για «ατυχές» περιστατικό ή για πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσετε; Τα παιδιά χρειάζονται κατά μέσο τέσσερα χρόνια για να μάθουν να ελέγχουν την κύστη τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο στόχος -να ειδοποιούν, δηλαδή, για το πότε θέλουν να πάνε στην τουαλέτα- κατακτάται σταδιακά, πρώτα κατά τη διάρκεια της ημέρας και αρκετούς μήνες αργότερα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η όλη φάση ολοκληρώνεται πριν κλείσουν τα παιδιά πέντε τους χρόνια.

Πρωτογενής ενούρηση. Είναι η κατάσταση κατά την οποία το παιδί δεν σταμάτησε ποτέ να «βρέχει» το κρεβάτι του. Η πρωτογενής ενούρηση έχει οικογενή αιτία, δηλαδή οφείλεται σε καταστάσεις που υπάρχουν μέσα στην οικογένεια, που τις περισσότερες φορές είναι χρόνιο στρες ή εκβιαστική και βίαιη πρόωρη εκπαίδευση της κύστης (οι γονείς πιέζουν το παιδάκι από πολύ μικρή ηλικία). Σε αυτή την περίπτωση είναι δύσκολο να παρέμβουν οι γονείς, γι’ αυτό και είναι προτιμότερο να επικοινωνήσουν με τον παιδίατρο.

Δευτερογενής ενούρηση. Το παιδί ενώ είχε σταματήσει να «βρέχει» το κρεβάτι του και είχε μάθει να φωνάζει τη μητέρα του ή να πηγαίνει στην τουαλέτα, ξαφνικά, ύστερα από κάποιους «στεγνούς» μήνες, ξανάρχισε να μην ξυπνάει για να πάει στο μπάνιο. Σε αυτή την περίπτωση – σε αντίθεση με την πρωτογενή ενούρηση – οι πρώτοι που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί είναι οι γονείς του, αρκεί να γνωρίζουν το πρόβλημα. Η δευτερογενής ενούρηση εκδηλώνεται συνήθως έπειτα από ένα περιβαλλοντικό στρες, όπως π. χ. μια μετακόμιση σ’ ένα άλλο σπίτι, πρόσκαιροι οικογενειακοί καβγάδες, γέννηση ενός αδελφού ή κάποια απώλεια στην οικογένεια. Αυτός το είδος ενούρησης μπορεί να αντιμετωπιστεί πιο εύκολα και είναι παροδικό.

Ο ρόλος της κληρονομικότητας

Το πρώτο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ηρεμήσετε, καθώς δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Στην ηλικία των 5 με 6 ετών η ενούρηση είναι αρκετά συχνό φαινόμενο. Εμφανίζεται σε ποσοστό κυρίως 7% στα αγοράκια, των οποίων ο αριθμός είναι σχεδόν διπλάσιος από αυτόν των κοριτσιών (3%). Γενικά υποχωρεί όταν το παιδί αρχίσει το Δημοτικό. Πολύ συχνά τα παιδιά αυτά έχουν γονείς που αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα σε νηπιακή ηλικία. Σύμφωνα με τις στατιστικές, εάν και οι δύο γονείς άργησαν να σταματήσουν να «βρέχουν» το κρεβάτι τους τη νύχτα, το παιδί έχει 77% περισσότερες πιθανότητες να τους «μιμηθεί». Οι πιθανότητες αυτές μειώνονται στο 44% εάν είχε το πρόβλημα μόνο ο ένας από τους γονείς, ενώ παιδιά των οποίων κανένας γονιός δεν είχε πρόβλημα ενούρησης, κινδυνεύουν σε ποσοστό μικρότερο από 10%.

Μάθετε το παιδί σας να συνηθίσει να σας φωνάζει ή, ακόμη καλύτερα, να πηγαίνει μόνο του στην τουαλέτα. Φροντίστε να του έχετε πάντα αναμμένο ένα φωτάκι, που θα φωτίζει το δρόμο.

Μην του δίνετε πολλά υγρά δύο ώρες πριν τον ύπνο. Όταν το  πίνει περισσότερο από όσο χρειάζεται, παράγεται μεγαλύτερη ποσότητα ούρων, την οποία μετά δεν μπορεί να συγκρατήσει.

Φροντίστε το παιδί να πηγαίνει στην τουαλέτα λίγο πριν κοιμηθεί. – Αφού κλείσει τα πέντε του χρόνια, καταργήστε οπωσδήποτε την πάνα το βράδυ. Όσο κι αν με την πάνα αποφεύγετε το μουσκεμένο κρεβάτι κάθε βράδυ, στην πραγματικότητα επιβραδύνετε την ανάπτυξη του παιδιού και δεν το βοηθάτε να ξεπεράσει το πρόβλημά του.

Αν το παιδί «βραχεί» τη νύχτα, μην το μαλώσετε. Καθησυχάστε το, πείτε του ότι είναι φυσικό, ότι έχει να κάνει με την ανάπτυξή του, ότι πολλοί από τους φίλους του στον παιδικό σταθμό έχουν το ίδιο πρόβλημα. Εάν έχει βιώσει την ενούρηση κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας, ιδίως κάποιος από τους γονείς, ας μοιραστεί μαζί του την εμπειρία. Το παιδί θα ανακουφιστεί πραγματικά πολύ.

Εάν το μικρό «βρέχει» το κρεβάτι του και πονάει ή παραπονιέται  όταν κάνει τσίσα, εάν πρέπει να τρέχει στο μπάνιο γιατί δεν μπορεί να κρατηθεί, μπορεί να υπάρχει κάποια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος. Σ’ αυτή την περίπτωση επιβάλλεται η επίσκεψη στον παιδίατρο.

Με τη συνεργασία του Εμμανουήλ Δαλιεράκη (παιδίατρος).