Οι δύσκολες συμπεριφορές των παιδιών αποκαλύπτουν τη μελλοντική τους επιτυχία

1. Εκδηλώνουν ψυχαναγκασμούς και μανίες Αρνούνται να φάνε το ρύζι τους αν υπάρχει έστω κι ένας αρακάς μέσα, βάζουν σε σειρά όλα τους τα στρατιωτάκια και απαιτούν να μην κουνήσετε ποτέ κανένα. Οι ψυχαναγκασμοί είναι συχνοί στα παιδιά και συνήθως ξεκινούν στα τέσσερά τους χρόνια. Οι συμπεριφορές αυτές έχουν έναν τελετουργικό και επαναληπτικό χαρακτήρα, όπως το να τοποθετούν τα παιχνίδια τους σε τάξη, να αποφεύγουν τις σχισμές στα πλακάκια του πεζοδρομίου ή να μην αποχωρίζονται με κανέναν τρόπο αγαπημένα τους αντικείμενα. Τι μπορεί να γίνει στο μέλλον: Τέτοιες συμπεριφορές συνήθως εμφανίζονται σε παιδιά που βάζουν υψηλά στάνταρ, και τις περισσότερες φορές περνούν γρήγορα. Αν δείτε, λοιπόν, το παιδί σας από ξένοιαστο νήπιο να μεταμορφώνεται σε μανιακό συλλέκτη, μην ανησυχήσετε. Ίσα-ίσα που στο μέλλον αυτή του η τελειομανία μπορεί να το κάνει έναν ακριβολόγο αρχιτέκτονα ή μια λεπτολόγο σχεδιάστρια. 2. Λένε «σκληρές αλήθειες» «Α, κύριε, γιατί είστε τόσο μαύρος;», «Η γιαγιά έχει σάλια». Η αλήθεια είναι πως τα παιδιά είναι από φύση τους αυθόρμητα, μιας που δεν κατανοούν τα όρια που διαχωρίζουν την ευγένεια από την αγένεια. Βέβαια τα παιδιά μπορεί να έχουν έμφυτη την περιέργεια, αλλά δεν γεννιούνται με προκαταλήψεις. Αν και διακρίνουν τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, δεν σχηματίζουν στερεότυπα σε αυτά που βλέπουν. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι τα παιδιά είναι περίεργα για τις διαφορές, αλλά διδάσκονται την προκατάληψη από τους άλλους, και κυρίως από τους γονείς. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τους καλλιεργήσουμε την άποψη πως όλοι οι άνθρωποι, αν και διαφορετικοί, είναι ίσοι και πως ακόμη κι αν δούμε κάτι διαφορετικό επάνω τους, αυτό δεν είναι ούτε μεμπτό ούτε καταδικαστέο. Αν σε ένα παιδί καλλιεργήσουμε την ειλικρίνεια σε συνδυασμό με την ισοτιμία και την ευγένεια, τότε σίγουρα θα έχουμε έναν ενήλικο ειλικρινή, με υψηλή αυτοεκτίμηση, ευελιξία και προσαρμοστικότητα. Τι μπορεί να γίνει στο μέλλον: Ένας τέτοιος ειλικρινής ενήλικος στο μέλλον θα μπορεί να συνεργάζεται αρμονικά με τους άλλους, να διαθέτει διπλωματία και κοινωνική ευελιξία. Μήπως έχει μέλλον στη Διπλωματία ή στην Επικοινωνία; 3. Κάνουν τους… κλόουν Είναι οι αστείοι της τάξης, όλοι γελάνε με τις γκριμάτσες τους και, φυσικά, είναι πολύ δημοφιλή. Το χιούμορ τους συχνά τους σώζει από δύσκολες καταστάσεις, γιατί ακόμη κι όταν οι άλλοι θυμώνουν μαζί τους, τους συγχωρούν εύκολα. Επίσης, αποτελεί έναν ευφυή κώδικα επικοινωνίας και, βέβαια, είναι ενδεικτικό ατόμων με ανεπτυγμένη τη συναισθηματική νοημοσύνη. Τι μπορεί να γίνει στο μέλλον: Αν,  το παιδί σας πρωταγωνιστεί πάντα στα παιδικά πηγαδάκια, μη βιαστείτε να το χαρακτηρίσετε «ψώνιο». Μπορεί απλώς να μεγαλώνετε ένα μικρό σταρ. Άλλωστε, το να είσαι δημοφιλής και να έχεις το χάρισμα της επικοινωνίας είναι χαρακτηριστικά που διαθέτουν οι μεγάλοι ηγέτες, οι καλοί ηθοποιοί και οι χαρισματικοί δάσκαλοι. 4. Είναι πολύ περίεργα  Ψάχνουν τις τσάντες, τις ντουλάπες, δοκιμάζουν τα κραγιόν, τη μάσκαρα, καμιά φορά και τις… ταμπλέτες του πλυντηρίου. Στο δρόμο για τον παιδικό σταθμό, σταματάνε κάθε δύο λεπτά για να παρατηρήσουν ένα λουλουδάκι ή για να ρωτήσουν: «Γιατί ο ουρανός είναι μπλε;», «Γιατί είσαι η μαμά μου;». Η περιέργεια αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της παιδικής ηλικίας. Στην περιέργεια και την ικανοποίησή της βασίζεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό η αναπτυξιακή και η μαθησιακή πρόοδος των παιδιών. Εμείς δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο από το να απαντάμε πρόθυμα σε όλες τις ερωτήσεις τους και να μη δείχνουμε ενδεχόμενη δυσαρέσκεια, ούτε για τον τύπο ούτε για το είδος της ερώτησης. Αν μάθουμε στα παιδιά ότι οι ερωτήσεις είναι ένας πολύ καλός τρόπος να συλλέγεις πληροφορίες και ότι μπορούν να βασιστούν σε εμάς, θα μάθουν τον τρόπο να αναζητούν απαντήσεις και στην ενήλικη ζωή τους. Τι μπορεί να γίνει στο μέλλον: Ένα περίεργο παιδί μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε εξαιρετικό δημοσιογράφο, ερευνητή, ακόμη και πολύ καλό ψυχοθεραπευτή. 5. Δεν έχουν την αίσθηση του κινδύνου Ανεβαίνουν στις ντουλάπες, σκαρφαλώνουν σε δέντρα, πηδάνε από ψηλά, κάνουν σούζα με τα ποδήλατα. Μπορεί τα επικίνδυνα παιχνίδια τους να μας κοψοχολιάζουν, αλλά οι ειδικοί επισημαίνουν ότι επιβάλλεται να τα ενθαρρύνουμε για λίγο ρίσκο στο παιχνίδι τους. Το κινητικό παιχνίδι, βοηθά στην υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και στην εκτόνωσή τους. Τι μπορεί να γίνει στο μέλλον:Ένα παιδί που τολμά να παίρνει ρίσκα, ως ενήλικος δεν θα φοβάται τη ζωή. Μπορεί το μέλλον να του επιφυλάσσει μια λαμπρή καριέρα πιλότου, εξερευνητή, σκηνοθέτη, αρχαιολόγου, ακόμη και -γιατί όχι;- αστροναύτη. 6. Είναι ανυπόμονα Η αλήθεια είναι πως τόσο τα μωρά όσο και τα νήπια δεν χαρακτηρίζονται από υπομονή, αντίθετα συνήθως επιδεικνύουν μια χαρακτηριστική ανυπομονησία. Αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά σε γενικές γραμμές δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου. Μεγαλώνοντας και αρχίζοντας να μαθαίνουν να κρίνουν, αποκτούν και υπομονή. Ωστόσο, οι ψυχολόγοι μάς πληροφορούν πως η ανυπομονησία δεν είναι απαραίτητα αρνητικό χαρακτηριστικό. Έρευνες έχουν δείξει πως τα υπομονετικά παιδιά είναι ιδιαίτερα αναβλητικά, και κάποιες φορές πιο τεμπέλικα από τα ανυπόμονα. Τι μπορεί να γίνει στο μέλλον: Τα ανυπόμονα παιδιά, είναι συνήθως πολύ «ανοιχτά» στις αλλαγές, και ιδιαίτερα δημιουργικά. Η ανυπομονησία είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των μεγάλων καλλιτεχνών. 7. Είναι πολύ επίμονα Ένα παιδί που βάζει κατά νου να αποκτήσει ένα παιχνίδι και τα καταφέρνει, σίγουρα είναι ένα παιδί που θέτει στόχους και ακολουθεί στρατηγικές. Αυτό που θα πρέπει να του καλλιεργήσετε, αν είναι εξαιρετικά επίμονο, είναι η ευελιξία. Η επιμονή από μόνη της, όταν δεν τυφλώνεται από την ισχυρογνωμοσύνη, είναι ένα πολύ θετικό χαρακτηριστικό. Άλλωστε, ως γνωστόν, ο επιμένων νικά. Τι μπορεί να γίνει στο μέλλον: Ένα πολύ επίμονο παιδί συνήθως έχει μια στοχευμένη σκέψη και μπορεί να εξελιχθεί σε έναν επιτυχημένο μάνατζερ ή έναν καλό ερευνητή. 8. Δεν ακολουθούν τους κανόνες Είναι αντιδραστικά, έχουν άποψη, είναι ιδιαίτερα περίεργα, κάποιες φορές πειραματίζονται με παράξενα πράγματα ή επιλέγουν για φίλους τους πιο άτακτους του σχολείου. Συνήθως τα παιδιά αυτά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και αναζητούν την επικοινωνία με τους άλλους. Αυτό που χρειάζονται από εσάς είναι να τα διδάξετε να σέβονται τα συναισθήματα των άλλων και να μην είναι κοινωνικά ανεξέλεγκτα. Μην προσπαθήσετε, όμως, να τα εξαναγκάσετε να ακολουθήσουν την πεπατημένη. Αυτή τους η αντιδραστική προσωπικότητα μπορεί να τα οδηγήσει σε μια μεγάλη ανακάλυψη. Τι μπορεί να γίνει στο μέλλον: Μήπως ο μικρός σας εξελιχθεί σε έναν αντικομφορμιστή καλλιτέχνη ή ένα γιατρό που προσφέρει απλόχερα τη βοήθειά του;   Με τη συνεργασία της Κατερίνας Θεοδωρίδου (ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια).