Μυωπία Οι ορμονικές αλλαγές κατά την εγκυμοσύνη, έχουν ως αποτέλεσμα να μεταβάλλεται συχνά και η όραση. Έτσι κατά τη διάρκεια της, μπορεί να εμφανισθεί μυωπία ή να επιδεινωθεί μια προϋπάρχουσα μυωπία. Οι μεταβολές της όρασης είναι αποτέλεσμα της διαφορετικής «διαίρεσης» των υγρών του σώματος ή των ορμονών ή και των δύο, τα οποία επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα μετά τον τοκετό. Μερικές από τις μεταβολές στην όραση, οφείλονται στην παροδική πάχυνση του κερατοειδούς και σε δευτερεύουσες αλλαγές στο δείκτη διάθλασης του κερατοειδούς κατά την κύηση. Επίσης πιθανή είναι και μια παροδική μεταβολή της προσαρμογής και της εστίασης. Η μεταβολή αυτή διορθώνεται με τα κατάλληλα γυαλιά, αλλά αν δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη, καλό είναι να περιμένετε μερικές εβδομάδες μετά τον τοκετό πριν αλλάξετε τα γυαλιά σας. Φακοί επαφής Αν και σας έχουν γίνει απαραίτητοι, καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι αλλαγές που μπορεί φυσιολογικά να υποστεί ο κερατοειδής, μπορούν να κάνουν δύσκολη την εφαρμογή των φακών επαφής στα μάτια και ειδικά των σκληρών. Επίσης, επειδή η αισθητικότητα και η ευαισθησία του κερατοειδούς μειώνεται κατά την εγκυμοσύνη, η εφαρμογή των φακών επαφής γίνεται πιο επικίνδυνη, ακριβώς επειδή ένας μικροτραυματισμός ή μια μόλυνση (κερατίτιδα) γίνονται πιο δύσκολα αντιληπτές.
Υπέρταση κύησης Η υπέρταση κυήσης (προεκλαμψία-εκλαμψία ) μπορεί να προκαλέσει οφθαλμικές διαταραχές και συνήθως εμφανίζεται από την 20 βδομάδα κύησης και μετά. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να παρουσιαστούν διαταραχές, όπως θόλωση της όρασης, διαταραχές του οπτικού πεδίου, διπλωπία και φωτοψίες. Κλινικά μπορεί να παρατηρηθούν αλλοιώσεις υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας, όπως στένωση των αγγείων, μικροαιμορραγίες στο βυθό, ή ακόμα και οίδημα του οπτικού νεύρου. Σε σοβαρές μορφές προεκλαμψίας ή εκλαμψίας, ενδέχεται να παρατηρηθεί και αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς που συνήθως υποχωρεί μετά τον τοκετό. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της προεκλαμψίας είναι πολύ σημαντική, καθώς η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης έχει ως συνέπεια την υποχώρηση των συμπτωμάτων, τόσο των συστηματικών όσο και των οφθαλμολογικών.
Κεντρική Ορώδης Χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια
Οφείλεται στην δημιουργία οιδήματος στην περιοχή της ωχράς κηλίδας και το κύριο σύμπτωμα είναι η μείωση της όρασης, οι μεταμορφοψίες και η διαταραχή του κεντρικού οπτικού πεδίου. Η εμφάνιση της κεντρικής ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθειας κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης πιθανόν να οφείλεται στις ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν κατά την διάρκεια της καθώς και στο stress της κύησης. Η κεντρικής ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια υποχωρεί στην περισσότερες περιπτώσεις αυτόματα και δεν απαιτείται θεραπεία.
Αδένωμα της υπόφυσης/ μηνιγγίωμα
Το αδένωμα της υπόφυσης ενδέχεται να αυξηθεί κατά την διάρκεια της κύησης και να προκαλέσει αλλαγές στο οπτικό πεδίο, μείωση της οπτικής οξύτητας ή και πονοκεφάλους. Οι γυναίκες με προϋπάρχον αδένωμα της υπόφυσης θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυξητικές τάσεις κατά την διάρκεια της κύησης μπορεί να έχουν και τα μηνιγγιώματα.
Φωτοφοβία Κατά την περίοδο της κύησης οι πονοκέφαλοι και οι ημικρανίες, λόγω των ορμονικών αλλαγών, ενδέχεται να προκαλέσουν μεγαλύτερη ευαισθησία στο φως.
Διαβήτης κύησης Ο διαβήτης μπορεί να επηρεάσει τα μάτια και την όραση κατά τη διάρκεια της κύησης και μπορεί είτε να εμφανιστεί για πρώτη φορά την περίοδο της εγκυμοσύνης, είτε να επιδεινωθεί σε μία έγκυο που είχε διαβήτη και πριν από τη σύλληψη. Σύμφωνα με τις έρευνες η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, δηλαδή οι αλλοιώσεις του βυθού των ματιών λόγω του υψηλού σακχάρου, επιδεινώνονται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η ταχύτερη εξέλιξη εξαρτάται από το στάδιο των αλλοιώσεων του βυθού πριν την εγκυμοσύνη. Γυναίκες με διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας και γενικά με σχετικά προχωρημένες διαβητικές αλλοιώσεις αμφιβληστροειδούς, παρουσιάζουν και μεγαλύτερη επιδείνωση κατά την διάρκεια της κύησης. Σημαντική είναι η στενή παρακολούθηση των γυναικών από τον οφθαλμίατρο τους, η σωστή ρύθμιση του σακχάρου και σε ορισμένες περιπτώσεις η αντιμετώπιση των αλλοιώσεων αν κινδυνεύει η όραση της γυναίκας.
Με τη συνεργασία του Σωτήρη Δέδε (οφθαλμίατρος χειρουργός).