Ποια ήταν η στιγμή που συνειδητοποιήσατε ότι είστε πλέον μπαμπάς; Νομίζω όταν έγινε 6 μηνών η Κατερίνα, η πρώτη μου κόρη. Μέχρι τότε, ενώ έκανα ό,τι κάνουν οι γονείς σε σχέση με το φαγητό, το πλύσιμο, τον ύπνο κτλ., δεν αντιλαμβανόμουν το τι πραγματικά κάνω. Βέβαια έρχεται κάποια στιγμή που η επικοινωνία με την κόρη μου με «έβαλε στη θέση μου», γιατί άρχισε να με κοιτάει «συγκεκριμένα», να με βλέπει και να με αναγνωρίζει. Έτσι απέκτησα και εγώ τη νέα μου υπόσταση. Μπορώ να πω πως ακόμα και σήμερα κοιτώντας τη ζωή μου, δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τον εαυτό μου ως πατέρα. Μου το θυμίζουν με τον καλύτερο τρόπο όταν και οι δυο με φωνάζουν «μπαμπά» και κυρίως η επικοινωνία που συνεχώς εξελίσσεται όσο μεγαλώνουν και εκείνες.
Τι άλλαξε στην ζωή σας ο ερχομός της πρώτης σας κόρης; Είχε αλλάξει πολύ ο τρόπος που σκεφτόμουν από την πρώτη ημέρα που έμαθα πως θα γινόμουν πατέρας. Νομίζω πως αυτό είναι αρκετό για να αντιληφθεί κάποιος την αλλαγή που φέρνει σε ένα άνθρωπο ο ερχομός του παιδιού του. Όλες οι αποφάσεις μου περνάνε από το οικογενειακό φίλτρο, σαν να νιώθω πως ό,τι κάνω τώρα κάποια στιγμή θα το μάθουν και εκείνες, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουν σε αυτήν την ηλικία, οπότε θα πρέπει να χτίσω την υστεροφημία ως προς τις κόρες μου από τώρα.
Ποια είναι η καλύτερη στιγμή της ημέρας μαζί τους; Κάθε στιγμή που τις βλέπω να απολαμβάνουν την ζωή τους. Μια από αυτές είναι όταν κρέμονται -στην κυριολεξία- και οι δυο επάνω μου και προσπαθούν να με «νικήσουν». Αυτό όμως που ίσως απολαμβάνω περισσότερο είναι όταν τις βλέπω να παίζουν μαζί, χέρι-χέρι σαν δυο πολύ καλές φίλες ή όταν με ξαφνιάζουν με κάτι καινούργιο που ανακαλύπτουν, είτε στον λόγο τους είτε στις κινήσεις τους.
Υπάρχει κάτι που κάνουν οι κόρες σας που σας κάνει να νιώθετε «χαζομπαμπάς»; Όταν με κάνουν να πέφτω στα τέσσερα για χάρη τους και ό,τι κάνουν για να μου θυμίσουν τηδική μου παιδικότητα.
Πως αντιδρούν όταν σας βλέπουν στην τηλεόραση; Με ένα ηχηρό «ο μπαμπάς!». Αποφεύγω να συζητάω, ειδικά με την μεγάλη, για την τηλεόραση γιατί νομίζω πως είναι αρκετά νωρίς να οικειοποιηθεί την λειτουργία της, θα ήθελα να κρατήσει ακόμα απόσταση από αυτήν.
Τι θα θέλατε να συνεχίσετε να κάνετε μαζί όταν μεγαλώσουν; Ίσως από τα πιο όμορφα πράγματα που συμβαίνουν όταν έχεις παιδιά είναι να κάνεις μαζί τους ό,τι θα έκανες και μόνος. Η καθημερινότητά, οι συνήθειες, τα χόμπι των γονιών μπορούν να είναι ένας υπέροχος δρόμος κοινωνικοποίησης των παιδιών και ανακάλυψης του κόσμου μέσα από την ασφάλεια που νιώθουν όταν βρίσκονται δίπλα τους οι γονείς. Μάλλον τελικά η απάντηση στην ερώτηση είναι «τα πάντα».
Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι υποχρεώσεις ενός πατέρα στην ανατροφή του παιδιού; Υποχρεώσεις δεν σταματάνε ποτέ να προκύπτουν, αν και μάλλον δεν είναι σωστή η λέξη γιατί παύει να έχει αυτήν την έννοια όταν μιλάμε για έναν γονιό και το παιδί του. Ίσως η μόνη υποχρέωση στην ανατροφή ενός παιδιού είναι να βρίσκεσαι πάντα σε εγρήγορση και να έχεις την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι τις ανάγκες που προκύπτουν και αλλάζουν με το πέρασμα των χρόνων στα παιδιά.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρο και ποιος ο μεγαλύτερος φόβος που έχετε για το μέλλον τους; Όσο και αν είναι χιλιοειπωμένο, η υγεία είναι η μεγαλύτερη αγωνία για τα παιδιά μου. Όσον αφορά τα όνειρα, νομίζω πως είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ και μάλλον δεν πρέπει να κάνω εγώ για εκείνα. Μόνο οι ίδιες μπορούν να το κάνουν για τον εαυτό τους. Θα ήθελα όμως να τις δω να μεγαλώνουν κυνηγώντας τα όνειρά τους -αυτό είναι ένα δικό μου όνειρο.
Πόσο άλλαξε η σχέση σας με τη σύζυγό σας μετά τη γέννησή τους; Όσο δυσκόλεψε σε καθημερινό επίπεδο άλλο τόσο μας έφερε πιο κοντά. Η σχέση με τη γυναίκα μου περνάει συνεχώς δοκιμασίες- που θα περνούσε ούτως ή άλλως, με ή χωρίς παιδιά- απλά νομίζω πως ωριμάσαμε μαζί μέσα από την αλλαγή που έφεραν τα παιδιά και δυναμώνει το αόρατο σκοινί που μας δένει. Η απάντηση όμως είναι πως, ναι, αλλάξανε πάρα πολλά, αλλά νιώθω πως θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο να συνεχίσουμε σε μια ζωή που μάλλον θα έφτανε σε κορεσμό. Θέλαμε και οι δυο παιδιά οπότε το μετέωρο βήμα προς τα εμπρός (όπως νιώθαμε κυρίως στην πρώτη εγκυμοσύνη) ήταν απαραίτητο και τελικά αναζωογονητικό.
Πόσο άλλαξε η σχέση σας με τους δικούς σας γονείς από τότε που γίνατε γονιός; Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως τους σέβομαι περισσότερο. Αντιλήφθηκα πώς είναι να δίνεις ζωή καθημερινά σε ένα πλάσμα και συνειδητοποίησα πως πριν από αρκετά χρόνια, ήταν εκείνοι που μου δίνανε ζωή.
Θα σκεφτόσασταν ποτέ να βάλετε σε δεύτερη μοίρα την καριέρα σας για να είστε περισσότερες ώρες κοντά στα παιδιά; Το έχω κάνει ήδη, όχι μόνο για τα παιδιά μου αλλά και για την γυναίκα μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη προτεραιότητα από την οικογένεια, και αυτό είναι κάτι που δεν το ένιωθα πριν κάνω την δική μου.
Από την δική σας εμπειρία ή και των φίλων σας, ποιο πιστεύετε ότι είναι το παράπονο των μπαμπάδων; Δεν ξέρω για άλλους μπαμπάδες αλλά προσωπικά δεν έχω κανένα παράπονο. Είμαι ευτυχής που έχω δυο κόρες που συχνά μου συμπεριφέρονται σαν ερωμένες. Μάλλον θα πρέπει να κάνετε στην γυναίκα μου αυτή την ερώτηση.
Τι θα θέλατε να πείτε σε ένα νέα ή μελλοντικό μπαμπά που διαβάζει αυτή την στιγμή την συνέντευξη σας; Εύχομαι σε όλους εκείνους που είναι νέοι γονείς ή περιμένουν παιδί πάνω από όλα ψυχραιμία. Εύχομαι να βρουν μέσα τους το καλύτερο κομμάτι τους και αυτό να προσφέρουν στα παιδιά τους ώστε ο κάθε πατέρας να συμβάλει θετικά στο νέο αίμα που έρχεται και θα αποτελείται από τα δικά μας παιδιά.