Μπαμπάδες! Γιατί περιμένουμε τόσα πολλά από αυτούς;

«Όταν είναι η σειρά του να μείνει με τα παιδιά, ο άντρας μου εφοδιάζεται με μία αθλητική εφημερίδα ή σερφάρει με τις ώρες στο ίντερνετ. Είναι πάντα αισιόδοξος, ότι τα παιδιά θα παίξουν μόνα τους και ο ίδιος θα μπορέσει ανενόχλητος να ασχοληθεί με τα δικά του. Αν καμιά φορά τα παιδιά τον αναζητήσουν, εκείνος εκνευρίζεται που τον «ενοχλούν» και χάνει την βολή του. Το βρίσκω πολύ εγωιστικό αυτό από μεριά του. Κάθε φορά που τον βλέπω να πιάνει την εφημερίδα ή να κοιτάει το laptop, βάζω τις φωνές, του λέω ότι δεν φροντίζει τα παιδιά και ότι δεν ασχολείται μαζί τους, όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε πάντα σε καβγά». Είναι δεδομένο ότι η μαμά βρίσκεται πάντα δίπλα στο παιδί, σε ό,τι χρειαστεί. Όταν για παράδειγμα, το μωρό ξυπνά τη νύχτα κλαίγοντας, τις περισσότερες φορές –αν όχι όλες- εσείς θα τρέξετε και θα κάνετε τα πάντα για να το καθησυχάσετε. Αντίθετα, οι νέοι ρυθμοί που έχει «επιβάλλει» ο ερχομός του παιδιού στην καθημερινή ζωή της οικογένειας δεν φαίνεται να επηρεάζουν τον μπαμπά ή τουλάχιστον δεν τον επηρεάζουν εξίσου. Έτσι λοιπόν τα βράδια συνεχίζει να κοιμάται ανενόχλητος, αφήνοντας σ’ εσάς ολοκληρωτικά την φροντίδα του μωρού. Αυτή την αντίδραση βέβαια, δεν μπορούσατε να την προβλέψετε πριν από την γέννηση του μωρού σας, γιατί μέχρι τότε τίποτα δεν διέκοπτε τον ύπνο σας ως ζευγάρι. Όμως, η συμπεριφορά του συντρόφου σας, σας προβληματίζει γενικότερα, και όχι μόνον όσον αφορά στην στάση που κρατά απέναντι στη φροντίδα του μωρού. Για παράδειγμα, η ακαταστασία του είναι κάτι που τους πρώτους μήνες της κοινής σας ζωής, μπορεί ν’ αντιμετωπίζατε με τρυφερότητα και χιούμορ. Τώρα, όμως, μετά την γέννηση του παιδιού, βλέπετε με άλλο μάτι την συμπεριφορά του. Αυτό σας κάνει ν’ αναρωτιέστε αν ο σύντροφός σας περνάει μια κρίση, μια φάση προσαρμογής, αν έχετε αλλάξει εσείς η ίδια και αν οι νέες σας υποχρεώσεις και οι αυξημένες δουλειές του σπιτιού σας έχουν κάνει πιο ευαίσθητη ή αν απλώς ανακαλύψατε τώρα την άλλη πλευρά της οικογενειακής ζωής. Σύμφωνα πάντως με τους ειδικούς, η αναστάτωσή σας είναι φυσιολογική. Η ισορροπία που είχατε ως ζευγάρι έχει μεταβληθεί δραστικά μετά την γέννηση του παιδιού. Η δυαδική σχέση αλλάζει κι αυτό συνεπάγεται πολλές δυσκολίες στην επικοινωνία και όχι μόνο. Μάλιστα οι πρώτες αλλαγές και εντάσεις μπορεί ήδη να εμφανίστηκαν και κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης. Και αυτό γιατί το σώμα και η ψυχολογία σας αλλάζουν και κατά συνέπεια, αλλάζει ακόμα και ο σεξουαλικός και συναισθηματικός σας κόσμος. Μετά τον τοκετό, είστε ιδιαίτερα ευαίσθητη λόγω των ορμονικών αλλαγών, αλλά και της νέας ζωής που φέρατε στον κόσμο. Εάν ο σύντροφός σας καταφέρει να συντονιστεί γρήγορα στις νέες ανάγκες σας, η οικογενειακή ρουτίνα θα διαταραχτεί λιγότερο και δεν θα αισθάνεστε ότι πρέπει να φροντίζετε εσείς για όλα. Νιώθει παραμελημένος Οι σεισμικές δονήσεις που προκαλεί στην ζωή του ζευγαριού ο ερχομός του παιδιού δεν καταλαγιάζουν μέχρι ν’ αρχίσει το παιδί να πηγαίνει στο σχολείο. Και ενώ από τη μία, η μητέρα είναι υπερπροστατευτική με το μωρό της, από την άλλη ο μπαμπάς δεν αντιμετωπίζει απολύτως λογικά τη είσοδο του μικρού «εισβολέα» στην ζωή του. Νιώθει παραμελημένος, αφού βλέπει ότι όλη η αγάπη και φροντίδα σας εστιάζεται στο μωρό, αντιδρά με έναν κλασικά αντρικό τρόπο: στρέφεται προς τα έξω, αφιερώνεται στην δουλειά του και περνά περισσότερες ώρες στο γραφείο, τη στιγμή που εσείς τον έχετε – περισσότερο από ποτέ – ανάγκη στο σπίτι. Και όταν βρίσκεται στο σπίτι, για να τραβήξει την προσοχή σας, γίνεται όλο και πιο ακατάστατος. Με απλά λόγια, αντί να συνεργάζεται και να σας βοηθάει, θέλει και «ζητάει» από σας, ακόμα περισσότερη φροντίδα από πριν. Φταίτε όμως κι εσείς Έχετε ποτέ αναρωτηθεί αν είστε πράγματι θύμα της συμπεριφοράς του συντρόφου σας ή μήπως, καμιά φορά χωρίς να το καταλαβαίνετε, γίνεστε ακούσια συνένοχη; Το κλασικό σφάλμα των γυναικών είναι ότι επιδιώκουν να είναι σε όλα τέλειες. Οι γυναίκες που αφοσιώνονται στην μητρότητα δεν χαράσσουν όρια, αναλώνουν όλη τους την ενέργεια στην φροντίδα του παιδιού και γι’ αυτό, ακόμη και χωρίς να το θέλουν, καταλήγουν να διώχνουν τον σύντροφό τους ή να του αφιερώνουν χρόνο όταν είναι ήδη κουρασμένες. Ακόμη και οι σεξουαλικές σχέσεις γίνονται σποραδικές και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Η ερωτική αρμονία στεριώνει, ανανεώνει την οικειότητα, τη στενή σχέση του ζευγαριού. Όσο μειώνεται το σεξ, τόσο αυξάνονται οι εντάσεις και τόσο λιγότερες γίνονται οι πιθανότητες να υπάρξουν ξανά προσωπικές στιγμές ανάμεσα στο ζευγάρι. Δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος, που γεννά τον κίνδυνο της απομάκρυνσης των δύο συζύγων. Για να μη φτάσει η κατάσταση  αυτή στα άκρα, θα πρέπει να μάθετε να αναθέτετε δουλειές σε άλλους και να ζητάτε βοήθεια από τον σύντροφό σας. Δεν πρέπει να ντρέπεστε να το κάνετε, πιστεύοντας ότι δεν στέκεστε στο ύψος των περιστάσεων. Πρέπει να πειστείτε ότι είναι δικαίωμά σας να ζητήσετε την βοήθεια του μπαμπά. Και οι δυο γονείς, πρέπει να επεξεργαστείτε συναισθηματικά την νέα κατάσταση και να βρείτε μια καινούργια ισορροπία για την σχέση σας, η οποία με τον ερχομό του μωρού έχει εξελιχθεί και έχει γίνει πια οικογένεια. Συζητήστε ήρεμα και με ειλικρίνεια Ωστόσο, υπάρχει περίπτωση ο μπαμπάς να αγνοήσει τα παράπονά σας και να πιστεύει ότι είστε υπερβολική ή ότι παραπονιέστε μόνο και μόνο επειδή είστε πολύ κουρασμένη και αγχωμένη. Πράγματι, η επικοινωνία στο ζευγάρι δεν είναι πάντα εύκολη, πολύ συχνά επειδή η ευαισθησία των γυναικών «προσκρούει» στον τοίχο των ανδρικών προκαταλήψεων. Πρέπει λοιπόν να βρείτε τρόπο επικοινωνίας, χωρίς να αφήνετε πικρίες και κακίες να επηρεάζουν την συμπεριφορά σας. Καλό είναι να συζητάτε ήρεμα με τον σύντροφό σας, εκθέτοντας κάθε φορά τα επιχειρήματά σας και τις απόψεις σας. Αλλά ακόμη κι αν δεν καταφέρνετε να διατηρείτε την ψυχραιμία σας, πρέπει να αφήνετε την επιθετικότητά σας να εκτονωθεί, χωρίς να υπερβάλλετε, χωρίς να ξεπερνάτε τα όρια του καβγά αναμασώντας περασμένες πικρίες ή εκτοξεύοντας κακίες. Επιπλέον, πρέπει να εκφράζετε με σαφήνεια τα παράπονά σας σχετικά με τα πράγματα που δεν λειτουργούν σωστά και –ακόμη καλύτερα- να δράτε αποτελεσματικά αντί να τον κατηγορείτε. Για παράδειγμα, εάν εκείνος αφήνει κάθε φορά το μπάνιο σαν «πεδίο μάχης», καλό θα ήταν να του ζητήσετε να το τακτοποιήσει. Όταν κοιμάται ήσυχος, μπορείτε να τον ξυπνήσετε μαλακά και να του ζητήσετε να σηκωθεί εκείνος αντί για σας. Για να μην νιώθει κανένας από τους δύο υπερφορτωμένος με καθήκοντα, καλό είναι να κανονίσετε βάρδιες. Έτσι ο καθένας θα διατηρήσει κάποιο επίπεδο ελευθερίας, που θα επιτρέψει και στους δυο να χαλαρώνετε και να δείχνετε μεγαλύτερο ενδιαφέρον  για τις ανάγκες του άλλου. Και φυσικά, καλό είναι να τον πείσετε ότι αν μοιράζεστε τις ευθύνες, αυτό θα έχει θετικό αποτέλεσμα στην μεταξύ σας σχέση, αλλά και στη σχέση με το παιδί σας που χρίζεται από το ξεκίνημα της ζωής του. Έτσι έχει μεγαλώσει Σε πολλές περιπτώσεις η συμπεριφορά του μπαμπά οφείλεται στην ανατροφή του και κυρίως στον τρόπο που τον μεγάλωσε η μητέρα του. Τα σφάλματα, όμως, των παλιότερων μαμάδων στο μεγάλωμα των παιδιών (κυρίως των αγοριών) σίγουρα δεν ήταν κακοπροαίρετα, απλώς ανταποκρίνονταν στα στερεότυπα και τα πρότυπα εκείνης της εποχής. Επομένως, είναι περιττό να κατηγορείτε τη μητέρα του συντρόφου σας και να την κριτικάρετε. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να κοιτάζετε το μέλλον και να προσπαθήσετε να μάθετε στα δικά σας παιδιά να μην μένουν προσκολλημένα στα κλασικά σχήματα, όσον αφορά στα καθήκοντα και τα δικαιώματα που προορίζονται αυστηρά για τους άντρες ή για τις γυναίκες. Τα αγοράκια πρέπει να συνηθίσουν να έρχονται σε επαφή με την «θηλυκή» τους πλευρά, ώστε μεγαλώνοντας, να μπορούν να αναλαμβάνουν ρόλους που παραδοσιακά θεωρούνταν «γυναικείοι», όπως το να ασχοληθούν με τη φροντίδα των παιδιών τους. Αυτού του είδους η ευαισθησία θα τα βοηθήσει στο μέλλον να καταλάβουν καλύτερα τις ανάγκες των μελλοντικών τους συντρόφων και να μοιράζονται ισότιμα μαζί τους όλες τις πλευρές της ανατροφής των παιδιών τους. Σήμερα, πολλοί άντρες που προσπαθούν να συνεργαστούν με την σύντροφό τους νιώθουν αμήχανα μπροστά σ’ αυτή την «θηλυκή» τους πλευρά, την οποία δεν αναγνωρίζουν ως δική τους και βιώνουν μια ισχυρή σύγχυση. Επομένως, για να αποφεύγονται αυτές οι ανισορροπίες, πρέπει  να δίνετε στα παιδιά ποικίλα παιχνίδια και ρόλους. Είναι, άλλωστε, φυσιολογικό να θέλουν τα αγοράκια να παίξουν με κούκλες και κουζινικά, να σπρώχνουν το καροτσάκι και να χαϊδεύουν τα κουκλάκια. Έτσι, από μικρή ηλικία εξοικειώνονται, έστω και με παιγνιώδη τρόπο, με ρόλους που παραδοσιακά μπορεί να απορρίπτονταν για τον πατέρα.  Προνοήστε! Καλό είναι να μην αφήνετε τα πράγματα να σας αιφνιδιάζουν. Και, βέβαια, πρέπει πάντα να είστε ρεαλίστρια και να έχετε υπόψη σας ότι το να παριστάνετε το θύμα δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Ένας σύντροφος με «επικίνδυνες» εγωιστικές διαθέσεις, ο οποίος δεν είναι συνεργάσιμος, συνήθως αποκαλύπτεται ήδη από τα πρώτα χρόνια της σχέσης ή της συμβίωσης. Απλώς, μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού, η συμπεριφορά του μπορεί ν’ αρχίσει να παγιώνεται. Γι’ αυτό, λοιπόν, προκειμένου να επιβιώσει ο γάμος σας στη θύελλα της γέννησης ενός παιδιού, πρέπει ν’ αγωνιστείτε εξαρχής για τα δικαιώματά σας. Πρέπει να ξεκαθαρίσετε τα καθήκοντα και τις δουλειές του καθενός, ήδη από τις υπέροχες στιγμές των πρώτων ημερών. Και η κατανομή υποχρεώσεων θα πρέπει να γίνεται εξ αρχής, με γνώμονα την αγάπη και το ενδιαφέρον για το παιδί, που εν τέλει μας πλουτίζει αφού μας φέρνει σε επαφή με το παιδί που όλοι και για όλη τη ζωή μας φιλοξενούμε στο βαθύτερο είναι μας, ακόμη και όταν αυτό δεν μας είναι συνειδητό.  Με την συνεργασία της κας Αγγελικής Γενά (Κλινική Ψυχολόγος – Αναπληρώτρια καθηγήτρια στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών