Η κατάσταση που περιγράφετε είναι εξουθενωτική για τους γονείς και καθόλου βοηθητική για το παιδί. Πάντα αναμένουμε κάποια ζήλεια ανάμεσα στα αδέρφια, ειδικά σε τόσο μικρή ηλικία, όμως αυτό σιγά σιγά πρέπει να αρχίζει να εξασθενεί. Πρέπει να οριοθετούμε το παιδί, ακόμα κι αν προσπαθεί να κάνει ότι μπορεί για να μας φτάσει στα άκρα. Η δική μας επιμονή, ψυχραιμία και σταθερότητα, θα του δείξουν ότι η συμπεριφορά του δεν έχει το αποτέλεσμα που θέλει (να τραβά την προσοχή πάνω του και μακριά από την αδερφή του). Ακούγεται (και είναι) δύσκολο να το καταφέρουμε, όμως τα αποτελέσματα σίγουρα αξίζουν την προσπάθεια. Επιπλέον, είναι σκόπιμο να περνάτε ποιοτικό χρόνο μόνο με τον γιό σας, ώστε να επανέλθει η ισορροπία και η ασφάλεια στη σχέση σας. Τέλος, καθώς βρίσκεται και σε μια καλή ηλικία, θα τον ωφελούσε να φεύγει κάποιες ώρες από το σπίτι (παιδικός σταθμός δραστηριότητα κ.τ.λ.) ώστε να κοινωνικοποιηθεί, να μάθει να μοιράζεται και να επενδύσει και στις σχέσεις με τους συνομηλίκους. Νέλλη Θεοδοσίου παιδοψυχολόγος.