1. Ενοχή Να του δώσω πιπίλα ή να μη του δώσω; Να το πάρω αγκαλιά ή να το αφήσω να κλαίει; Να πάει παιδικό ή να βρω babysitter; Να το βάλω τιμωρία ή να κάνω τα στραβά μάτια; Μια μαμά πρέπει να κάνει κάθε μέρα δεκάδες επιλογές κι αυτό είναι φυσικό να της δημιουργεί ενοχές, γιατί ποτέ δεν θα μάθει εάν έκανε το σωστό ή εάν η άλλη επιλογή ήταν καλύτερη. Οι ειδικοί προτείνουν να ακολουθεί το ένστικτό της –τουλάχιστον έτσι, μπορείς να ρίξεις σ’ αυτούς λίγη από την ευθύνη! 2. Ανταγωνισμός Από το ποιο παιδάκι στην οικογένεια έβγαλε πρώτο τις πάνες, μέχρι το ποιο παιδάκι στο νήπιο έμαθε πρώτο να γράφει το όνομά του και ποιο από τους συμμαθητές του πήρε καλύτερο βαθμό στο διαγώνισμα, ο ανταγωνισμός παραμονεύει παντού όταν είσαι γονιός. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αποφύγεις να ενδώσεις. 3. Θυμός Θυμώνεις με το παιδί γιατί δεν κατεβάζει μπουκιά παρόλο που μαγείρευες όλο το πρωί. Θυμώνεις με τον άντρα σου γιατί όταν του ζητάς να κάνει εκείνος το παιδί μπάνιο σήμερα εκείνος απαντάει «ε, ας μην κάνει και μια μέρα». Θυμώνεις με τον οδηγό του μπροστινού αυτοκινήτου γιατί πάει πολύ αργά τη στιγμή που βιάζεσαι να πάρεις το παιδί από το σχολείο. Θυμώνεις με τη μαμά σου γιατί πάλι σχολιάζει ότι το παιδί δεν τρώει αρκετά. Και, βέβαια, θυμώνεις με τον εαυτό σου που δεν μπορείς να είσαι η χαλαρή, γελαστή, κουλ μαμά που βλέπεις στις διαφημίσεις για γάλα. 3. Ανασφάλεια Άραγε, έκανα καλά που το έστειλα στο σχολείο με αυτό το βήχα; Μήπως είναι επικίνδυνη αυτή η τσουλήθρα; Θα κρυώσει χωρίς τη ζακέτα; Θα έχει τελειώσει η κρίση μέχρι να τελειώσει το σχολείο; Μήπως έχει μεγαλώσει η τρύπα του όζοντος; Από τη μέρα που γίνεσαι γονιός, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα ξανακοιμηθείς ποτέ 100% ήσυχος! 4. Ζήλια Για τη φίλη που μπορεί να ξυπνήσει το πρωί της Κυριακής, να διαπιστώσει ότι έξω έχει κρύο και βρέχει και να αλλάξει πλευρό για να συνεχίσει να κοιμάται ή να χουζουρεύει μέχρι το μεσημέρι. Για τον παλιό σου εαυτό που μέσα σε δυο ώρες είχε μαζέψει δυο-τρία ρούχα σε ένα σακ βουαγιάζ και βρισκόταν ήδη στο αεροδρόμιο, στο λιμάνι ή στο σταθμό του τρένου για ένα ταξίδι, έτσι, ξαφνικά. Για το σύζυγο που μπορεί να συνεχίσει να ασχολείται με το αγαπημένο του χόμπι παρότι έγινε γονιός –τη στιγμή που εσύ έχεις να κάνεις ακόμα κι ένα μπάνιο με την ησυχία σου από τη μέρα που γέννησες. Ευτυχώς, αυτό το συναίσθημα είναι λιγότερο συχνό και ξεχνιέται αμέσως μόλις κοιτάξεις κατάματα το λόγο που έκανε τη ζωή να αλλάξει: το παιδί σου. 5. Αυτοπεποίθηση Εάν σου έλεγαν, πριν το παιδί, ότι θα μπορούσες να αλλάζεις πάνα με το ένα χέρι, να διορθώνεις ένα κατεστραμμένο παιχνίδι, να κάνεις τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ με το ένα παιδί μέσα στο καρότσι και το άλλο στο μάρσιπο –και όλα αυτά έχοντας κοιμηθεί ελάχιστες ώρες- πιθανότατα δεν θα το πίστευες. Όμως, τελικά, οι ικανότητές σου είναι περισσότερες από όσες πίστευες. Στο τέλος τέλος, έχεις βγάλει μια καινούρια ζωή μέσα από το σώμα σου. Και μόνο αυτό, σε κάνει απλώς αξιοθαύμαστη! 6. Χαρά Από την πρώτη στιγμή που το συναντάς αμέσως μετά τον τοκετό, ξέρεις ότι αυτό το πλάσμα ήρθε στη ζωή για να σου δώσει χαρά. Και στην προσφέρει απλόχερα, μαζί με τις αγκαλιές, τα αυθόρμητα γελάκια, τις βόλτες στις κούνιες, τους πύργους στην άμμο, τα παιχνίδια, τα τραγούδια… Γιατί είναι, πράγματι, πολύ διασκεδαστικό να ζεις την καθημερινότητα ενός παιδιού. 7. Κατανόηση Καθώς μεγαλώνεις ένα παιδί, σιγά σιγά αρχίζουν να ξεδιαλύνονται μπροστά στα μάτια σου όλα τα μεγάλα «μυστήρια» του σύμπαντος. Καταλαβαίνεις γιατί η μαμά σου δεν σε είχε αφήσει να πας σ’ εκείνο το πάρτι, γιατί η δασκάλα σου επέμενε να μάθεις την προπαίδεια «απ’ έξω κι ανακατωτά», γιατί ο μπαμπάς σου είχε αρνηθεί τότε να πάρεις μηχανάκι. Η ζωή αποκτά νόημα γενικά κι αυτό κάνει πολλά πράγματα να φαίνονται πιο «λογικά» από ποτέ. 8. Ταπεινοφροσύνη Πριν το παιδί μπορεί και να νόμιζες ότι τα ήξερες όλα ή ότι είχες μια λύση για κάθε πρόβλημα. Αμέσως μετά αντιλαμβάνεσαι ότι δεν γνωρίζεις τίποτα. Εκτός, ίσως, από το ότι θα έδινες τα πάντα για να μπορούσε κάποιος να σε διαβεβαιώσει ότι δεν τα κάνεις όλα τελείως λάθος! 9. Ωριμότητα Όταν κρατάς ένα βρέφος στην αγκαλιά σου ξέρεις ότι τώρα αυτή η ύπαρξη είναι και δική σου ευθύνη. Όταν κρατάς ένα νήπιο από το χέρι, είναι για να του δώσεις τη δύναμη που χρειάζεται να στηριχτεί στα πόδια του (ακόμα και τις στιγμές που κι εσύ νιώθεις αδύναμη). Όταν απέναντι σε έναν εξαγριωμένο έφηβο καταφέρνεις να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό ενώ θέλεις να ουρλιάξεις, ξέρεις ότι η μητρότητα μπορεί σου προσφέρει και λίγη σοφία. 10. Αγάπη Απλή, ολοκληρωτική, ανεπιτήδευτη, αγνή Αγάπη, σερβιρισμένη ακριβώς τη στιγμή που την έχεις ανάγκη. Αρκεί να τα κρατήσεις αγκαλιά για να τη νιώσεις ξανά και ξανά και ξανά…