Η 48χρονη ηθοποιός και νέα μαμά σε πρόσφατη συνέντευξή της εξομολογείται πώς αποφάσισε να προχωρήσει στη δημιουργία μονογονεϊκής οικογένειας και περιγράφει την υπέροχη κοινή ζωή της με τη μοναχοκόρη της, την οποία υιοθέτησε στο τέλος του 2011.
-Πώς ένιωσες όταν έφερες την Τζέμμα για πρώτη φορά στο σπίτι;
«Όλοι μου οι φίλου μού έλεγαν ότι θα τα καταφέρω τέλεια με το μωρό, αλλά εγώ ήμουν πολύ νευρική. Μόνο ζώντας μαζί με ένα βρέφος τις πρώτες μέρες θα ξέρεις με βεβαιότητα ότι μπορείς να τα καταφέρεις πραγματικά.»
-Πώς είσαι ως μαμά;
«Θα έλεγα ότι είμαι μια μείξη της χίπισσας μαμάς (μαγειρεύω ό,τι τρώει η μικρή) και της συγκεντρωτικής μαμάς (π.χ. ανησυχώ πολύ να μην μου κρυώσει, με αποτέλεσμα να την ντύνω υπερβολικά). Έχω υιοθετήσει ένα λιτό, φυσικό τρόπο ζωής, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα σε όλα αυτά που καταναλώνει η Τζέμμα.»
-Ποιο είναι το πρώτο άτομο στο οποίο καταφεύγεις ζητώντας βοήθεια;
«Η μαμά μου, και μετά οι φίλοι μου. Επίσης, το Διαδίκτυο. Καμιά φορά, όταν είναι αργά το βράδυ και χαλαρώνω, αν με προβληματίζει το οτιδήποτε σχετικά με τη μικρή, χτυπάω στο Google την απορία μου και διαβάζω. Είναι πολύ βοηθητικό, γιατί κυρίως αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση στα περισσότερα πράγματα, κάθε περίπτωση είναι εξατομικευμένη και ιδιαίτερη.»
-Τι θα ευχόσουν να είχες κάνει διαφορετικά με την Τζέμμα μέχρι σήμερα;
«Από την αρχή προσπαθούσα έντονα να αποτρέψω το κλάμα της μικρής. Πίστευα ότι θα μπορούσα να της παρέχω το 100% της φροντίδας μου, ικανοποιώντας κάθε της επιθυμία, προκειμένου να μη χρειαστεί να κλάψει καθόλου. Τώρα, καταλαβαίνω ότι: 1. κάτι τέτοιο είναι αδύνατον και 2. τα μωρά χρησιμοποιούν το κλάμα ως μοναδικό τρόπο έκφρασης, οπότε είναι απαραίτητο για να επικοινωνήσουν μαζί μας. Θα ήταν πιο υγιές και για τις δυο μας αν αυτό το είχα καταλάβει νωρίτερα!»
-Είσαι ευαίσθητη ή αυστηρή ως μαμά;
«Είμαι κυρίως ευαίσθητη. Όμως, προσπαθώ σιγά-σιγά να γίνω και αυστηρή. Από τη στιγμή που είμαι μια μητέρα που μεγαλώνει την κόρη της της μόνη της, χρειάζεται να γίνω και τα δύο. Και καθώς η Τζέμμα μεγαλώνει, είναι τόσα πολλά τα πράγματα που θέλει να κάνει, τα οποία δεν είναι καθόλου ασφαλή, ώστε να πρέπει πολύ σύντομα να αποκτήσω τις ικανότητες της ‘σταθερής μαμάς’.»
-Πώς επηρέασε η μητρότητα τις επαγγελματικές σου αποφάσεις;
«Είμαι πολύ επιλεκτική με τις επαγγελματικές μου επιλογές τώρα που είμαι μαμά. Πραγματικά, θέλω μια δουλειά που να μου επιτρέπει να βλέπω την Τζέμμα κάθε μέρα για ικανοποιητικό χρονικό διάστημα, διαφορετικά αισθάνομαι βαθιά δυστυχής.»
-Όταν η Τζέμμα μεγαλώσει, θα την αφήνεις να βλέπει «Sex and the City»;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό αυτό που με ρωτάτε. Ακόμη κι αν το προσπαθούσα, όμως, δεν νομίζω ότι θα κατάφερνα να το αποκρύψω από εκείνη. Υπάρχουν τόσα πράγματα που το θυμίζουν… οι άνθρωποι μού μιλούν καθημερινά για αυτό. Οπότε, πιστεύω ότι θα της δείξω τη μονταρισμένη εκδοχή της σειράς που παίζεται σε επανάληψη στην τηλεόραση, αλλά μόνο όταν είναι αρκετά ώριμη.»
-Ποια συμβουλή έχεις να δώσεις στους υπόλοιπους νέους γονείς;
«Να προσπαθούν να εκτιμούν ο ένας τη γνώμη του άλλου, όταν διαφωνούν σε οτιδήποτε σχετικά με το παιδί. Όταν εγώ αποφάσισα να υιοθετήσω ένα παιδί και να το μεγαλώσω μόνη μου, όλοι μου οι φίλοι μού έλεγαν: ‘Τουλάχιστον, δεν θα έχεις κάποιον να διαφωνεί συνεχώς μαζί σου για όλα όσα θα πρέπει να κάνεις’. Κι ενώ καταλαβαίνω ότι το λένε ως κάτι θετικό, εγώ συχνά εύχομαι να υπήρχε κάποιος άλλος να εκφράσει τη γνώμη του σε όλα αυτά, κι ας ήταν αντίθετη με τη δική μου. Είναι τόσες πολλές οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν, ώστε πολλές φορές οι αντιπαραθέσεις να με βοηθούσαν να δω τα πράγματα ακόμη πιο βαθιά και ουσιαστικά!»