5 κανόνες «σωστής» ανατροφής που μπορείτε να αγνοήσετε!

1. Μην τα παίρνεις αγκαλιά για να αποκοιμηθούν Πρέπει να μάθουν να κοιμούνται μόνα τους. Αυτή η μέρα που θα κοιμάστε ανενόχλητοι για ένα συνεχόμενο οχτάωρο θα έρθει συντομότερα από όσο φαντάζεστε τώρα. Το ίδιο και η μέρα που το παιδί σας θα μάθει να κάνει μπάνιο, να βουρτσίζει τα δόντια του και να ντύνεται μόνο του, όπως και η μέρα που θα προσπαθεί να απελευθερωθεί από την αγκαλιά σας και θα σκουπίζει το μάγουλο με την ανάστροφη του χεριού του όταν το φιλάτε για καληνύχτα. Τώρα όμως, γελάει που κάνετε αστείες φωνές όταν του διαβάζετε το παραμύθι και ακόμα πιστεύει ότι είστε η πιο έξυπνη, καλή και συναρπαστική μαμά του κόσμου. Εκμεταλλευτείτε αυτή την εποχή που σας ζητάει κι άλλο –κι άλλη μία αγκαλιά, κι άλλο ένα τραγούδι, κι άλλη μια ιστορία. Σύντομα, θα περάσετε έξω από το δωμάτιό του και θα διαπιστώσετε ότι η πόρτα είναι κλειστή και απέξω κολλημένη μια χειρόγραφη (ανορθόγραφη, πιθανότατα) επιγραφή «Απαγορεύεται η είσοδος στους μεγάλους». Μην ξεχνάτε ότι με τα παιδιά οι μέρες περνούν αργά αλλά τα χρόνια γρήγορα! Αφήστε λοιπόν να αποκοιμηθούν στην αγκαλιά σας, αν αυτό θέλετε, γιατί τώρα ακόμα μπορείτε να το κάνετε! 2. Απόλαυσε την κάθε στιγμή μαζί τους Είναι πολύ περίεργο πόσο συχνά δίνεται αυτή η συμβουλή στους νέους γονείς, δεδομένου ότι κάθε πιο «παλιός» γονιός μπορεί να διαβεβαιώσει ότι υπάρχουν μέρες που δεν απολαμβάνεις καθόλου όσα περνάς με τα παιδιά. Όπως όταν έχουν γαστρεντερίτιδα ή σπάσουν την οθόνη της καινούριας τηλεόρασης. Επιστρέψτε στον εαυτό σας να μην απολαύσει καθόλου αυτή τη μέρα. Αντίθετα, εάν έχετε το άγχος ότι είστε υποχρεωμένοι να θαυμάζετε κάθε στιγμή της αξιοθαύμαστης ύπαρξης του παιδιού σας, κινδυνεύετε να γίνετε χειρότεροι γονείς και… παράλογοι άνθρωποι! Και να μη μπορείτε να ευχαριστηθείτε τις πραγματικά πολύ όμορφες στιγμές που σας προσφέρει η ζωή με το παιδί σας. 3. Τα παιδιά δεν πρέπει να βλέπουν καθόλου τηλεόραση Εννέα στις δέκα μαμάδες θα συμφωνούσαν ότι αυτή η συμβουλή είναι απλώς μη ρεαλιστική. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα αφήσετε την τηλεόραση να αναλάβει το ρόλο της μπέιμπι σίτερ και θα «παρκάρετε» τα παιδιά μπροστά στην οθόνη απλώς για να μη χρειαστεί να ασχοληθείτε μαζί τους. Όμως, το να τα αφήσετε να δουν μια παιδική σειρά ή ένα DVD προκειμένου να φτιάξετε το βραδινό, να απλώσετε τη μπουγάδα ή να θηλάσετε το μωρό είναι μια χαρά ιδέα. Εκτός εάν προτιμάτε τα παιδιά σας να μείνουν πεινασμένα και με βρώμικα ρούχα –αλλά τουλάχιστον χωρίς να βλέπουν τηλεόραση!  4. Η πιο σημαντική προτεραιότητα ενός γονιού είναι η ασφάλεια του παιδιού  Εάν προσπαθούσαμε τα παιδιά μας να μη ρισκάρουν ποτέ, θα τα καταδικάζαμε να χάσουν μερικά από τα πιο διασκεδαστικά, σημαντικά και όμορφα πράγματα στη ζωή. Για παράδειγμα, δεν θα πρέπει να τα αφήσουμε να γλείψουν τη ζύμη του κέικ από τη σπάτουλα ούτε να ανέβουν ανάποδα την τσουλήθρα, αν σκεφτόμαστε πως πρέπει να διαφυλάξουμε την ασφάλειά τους. Υπάρχουν φορές που –ακόμα κι αν θέλουμε όσο τίποτα άλλο να τα προστατέψουμε από τους πιθανούς και απίθανους κινδύνους- πρέπει να τα αφήσουμε να φερθούν αυθόρμητα και να δοκιμάσουν τα όριά τους (και τα δικά μας). Δική μας δουλειά είναι να τα προειδοποιήσουμε για τους κινδύνους, αλλά να τα αφήσουμε να δοκιμάσουν κάποια πράγματα έτσι κι αλλιώς –ίσως και μόνο για να διαπιστώσουν ότι είχαμε δίκιο. Κάθε φορά, θα πρέπει να ζυγίζουμε τον κίνδυνο στον οποίο είναι πιθανό να εκτεθεί σε σχέση με το μάθημα ζωής που μπορεί να πάρει εάν το αφήσουμε να προσπαθήσει. 5. Ό,τι κάνουν τα παιδιά μας είναι καταπληκτικό Εσείς, περισσότερο από κάθε άλλο άνθρωπο γνωρίζετε καλά τις ικανότητες του παιδιού σας. Εάν λοιπόν ξέρετε ότι μπορεί να ζωγραφίσει καλύτερα, για ποιο λόγο πρέπει να τρελαίνεστε από ενθουσιασμό κάθε φορά που σας παρουσιάζει την καινούρια του… μουτζούρα; Κανείς δεν λέει να μην υποστηρίζετε και να μην ενθαρρύνετε κάθε προσπάθειά του, όμως όταν ξέρετε ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα, είναι ίσως προτιμότερο να το πείτε και στο παιδί. Αρκεί αυτό να μη γίνεται συνεχώς και να προσέχετε πάντα τον τρόπο που του το λέτε. Στόχος άλλωστε δεν είναι να το αποθαρρύνετε, απεναντίας να του δείξετε πως έχετε εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του ώστε να ξέρετε ότι μπορεί να προσπαθήσει περισσότερο. Με τη συνεργασία της Νέλλης Θεοδοσίου (ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος).