1. Δεν κρύβουν αυτά που αισθάνονται
Θέλει ένα νήπιο να πάει στην τουαλέτα; Δυσανασχετεί! Είναι ευτυχισμένο; Δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά του. Πονάει; Κλαίει! Όλα είναι απλά πολύ απλά για ένα νήπιο. Δε χρειάζεται να προσποιείται για τίποτα. 2. Τρώνε μόνο όταν πεινάνε Αλήθεια ποιος ενήλικος το κάνει αυτό; Εμείς οι ενήλικοι τρώμε από ανία, από αμηχανία, για την παρέα, για το κρασί, για την αλλαγή γεύσης, επειδή κάποιος γιορτάζει και μας κερνάει κάτι λαχταριστό, ή ακόμη και για να αισθανθούμε καλύτερα. Και μετά νιώθουμε ενοχές! 3. Αγαπούν με όλη τους την καρδιά Και αυτό μπορεί να το κάνει μόνον ένας συναισθηματικά ώριμος ενήλικας. Ακόμη και οι πιο ανοιχτόκαρδοι ενήλικες σπάνια λένε σ’ αγαπώ χωρίς να κομπιάσουν και να το ξανασκεφτούν μια δεύτερη φορά. Αντίθετα τα νήπια το κάνουν απίστευτα εύκολα. Νομίζω ότι αυτό ακριβώς λατρεύουν όλοι οι γονείς στα παιδιά τους. Ότι αγαπούν πολύ, ανοιχτά, ανυστερόβουλα, αυθόρμητα, ζεστά και αληθινά! Η αγάπη τους είναι οφθαλμοφανής και πίσω από κάθε «σ’ αγαπώ» τους ποτέ δεν κρύβουν υστερόβουλη διάθεση. Όταν δε σ’ αγαπούν εξάλλου πάλι στο λένε. 4. Αδιαφορούν για τη γνώμη των άλλων Απολαμβάνει να χορεύει δημόσια, δεν το ενδιαφέρει αν έχει μια μεγάλη λαδιά στο μπλουζάκι του, μιλάει σε όποιον του φανεί συμπαθητικός, , συνδυάζει τα πιο αταίριαστα ρούχα, τραγουδάει όσο πιο παράφωνα μπορεί το happy birthday χωρίς να ντρέπεται για τις φωνητικές του ικανότητες, ψάχνει την τσάντα της μαμάς του για να βρει το παιχνίδι του…και πολλούς ακόμη ευτυχισμένους αυτοσχεδιασμούς. 5. Δεν φοβούνται Τα παιδιά είναι ατρόμητα. Δε φοβούνται να χαιδέψουν μια γάτα, να φιλήσουν ένα σκύλο και να παίξουν με το χάμστερ τους. Μπορεί να τρέξουν στη βροχή, να κυλιστούν στο χιόνι και να δαρθούν με τον κολλητό τους, χωρίς να τρέχει τίποτα. Έχουν μια άσχημη εμπειρία; Απλώς την ξεχνο0ύν και προχωρούν. Αντίθετα οι μεγάλοι στέκονται πολύ στους φόβους και τις φοβίες τους. Χρειάζονται χρόνο για να ξεπεράσουν τα δύσκολα και βέβαια αντιπαθούν τις αλλαγές. Τι κρίμα! 6. Δεν προσποιούνται ότι χαίρονται που βλέπουν κάποιον Ναι η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά δεν υποκύπτουν σε κοινωνικές συμβάσεις. Και καλά κάνουν. Χαιρετάνε όποιον θέλουν, φιλάνε όποιον συμπαθούν, αγκαλιάζουν όποιον αγαπούν. Και εμείς θα θέλαμε να αποφύγουμε κάποιες φορές εκείνη την άγαρμπη θεία που πέφτει πάνω μας ολόκληρη για να μας χαιρετήσει, ή εκείνον τον γείτονα με τα ιδρωμένα χέρια που επιμένει να σας αγκαλιάσει…Αλλά δεν το κάνουμε! Ενώ θα θέλαμε! 7. Έχουν πρόσβαση παντού α παιδιά δεν μπορούν να κάτσουν σε μια καρέκλα πάνω από ένα δευτερόλεπτο. Ανεβαίνουν σε δέντρα, ψάχνουν, ανακαλύπτουν, βρίσκουν νομίσματα κάτω από έπιπλα, τάπες μέσα στα συρτάρια της κουζίνας, πλησιάζουν κοντά στα σπιτάκια των σκύλων, ανακαλύπτουν το χαμένο σας δαχτυλίδι, εκείνο το παλιό κομματάκι του παζλ κάτω από μια πολυθρόνα. Γενικά η διάθεσή τους για εξερεύνηση τα βοηθάει να έχουν πρόσβαση στα πιο απίθανα μέρη και να ανακαλύπτουν τα πιο απίθανα πράγματα. 8. Κατανοούν απόλυτα αυτά που βλέπουν (ή διαβάζουν) στα βιβλία Για παράδειγμα, βλέπουν τον Γουίνι το Αρκουδάκι να παίζει πιάνο και ρωτούν: «μαμά τι είναι αυτό;» και απαντάς αυθόρμητα και νομίζοντας ότι ξέρεις…: « Ο Γουίνι το Αρκουδάκι»…«Όχι βέβαια μαμά: Είναι ένας Αρκούδος που παίζει πιάνο. Τι δεν καταλαβαίνεις;» 9. Έχουν μια εξαιρετική ικανότητα να διακρίνουν τα ζώα Ακόμη κι όταν τους βάλεις μπροστά τους 100 μινιατούρες από ζώα της ζούγκλας, μπορούν να ξεχωρίσουν, την τίγρη από το πούμα και το τζάγκουαρ. Επίσης τον πίθηκο από τον γορίλα και τον ουρακοτάνγκο! 10. Συνεννοούνται εξαιρετικά σε όλες τις γλώσσες ( και μάλιστα χωρίς να γνωρίζουν καλά-καλά ούτε τη μητρική τους) Πόσες φορές στην παραλία δεν έχετε δει το τετράχρονο παιδάκι σας να φτιάχνει πύργους με ένα Γαλλάκι, ένα Ιταλάκι και ένα Κινεζάκι και να συνεννοούνται σε άψογη γλώσσα εσπεράντο; Ναι, τα παιδιά δε χρειάζονται τεχνογνωσία απλώς γιατί λειτουργούν άψογα και με το ένστικτο.