Ο αμερικανός συγγραφέας και μπλόγκερ Στιβ Βέινς βίωσε πρόσφατα την πατρότητα. Η χαρά του είναι απερίγραπτη, όμως δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ αυτά τα 7 δύσκολα χρόνια, που μαζί με τη γυναίκα του αγωνίζονταν να διαχειριστούν τις αλλεπάλληλες ανεπιτυχείς προσπάθειες σύλληψης. Να πώς περιγράφει ο ίδιος σε 10 λέξεις όλα αυτά που ένιωθαν οι δυο τους, όταν, παρόλο που ήταν διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα, διαπίστωναν ότι τελικά αυτό μπορεί και να μην είναι αρκετό…
1. Μοναξιά
«Βλέπαμε τα ζευγάρια γύρω μας, ακόμα και τους φίλους μας, να περιμένουν το παιδί τους, και χαιρόμασταν γι’ αυτούς. Όταν όμως επιστρέφαμε σπίτι μας, ξέραμε καλά τι έπρεπε να πούμε ο ένας στον άλλον. Νιώθαμε λυπημένοι και ακόμα πιο μόνοι από πριν. Αισθανόμασταν ενθουσιασμό για εκείνους, αλλά στενοχώρια για εμάς…»
Δεν είναι κακό να… αφήσετε τον εαυτό σας να εκφράσει την απογοήτευσή του, ακόμα και να κλάψει, στο ασφαλές περιβάλλον του σπιτιού σας. Είναι ανθρώπινο!
2. Υπερέκθεση
«Καθένας είχε να μας δώσει από μια συμβουλή, συν το γεγονός ότι οι περισσότεροι ξεστόμιζαν ανόητα πράγματα, π.χ. ‘Μάλλον πρέπει να σταματήσετε να προσπαθείτε τόσο!’. Κάποιοι άλλοι επέμεναν να μάθουν όλες τις λεπτομέρειες γύρω από τις προσπάθειες σύλληψης που κατεβάλλαμε. Ξαφνικά, η ιδιωτικότητά μας ήταν το αγαπημένο θέμα συζήτησης…»
Δεν είναι κακό να… αποφεύγετε τις ερωτήσεις τους χαμογελώντας και να αλλάζετε θέμα. Κρατήστε την εμπειρία σας για εσάς – ή έστω για τους ελάχιστους πολύ δικούς σας ανθρώπους.
3. Αναμονή
«Συνεχώς τσεκάραμε το ημερολόγιο, προκειμένου να μην κανονίσουμε διακοπές ή κάποιο επαγγελματικό ταξίδι σε περίπτωση που προέκυπτε εγκυμοσύνη. Μετά από αρκετό καιρό, σταματήσαμε να το κάνουμε, επειδή συνειδητοποιήσαμε ότι τελικά θα χάναμε το παρόν μας εάν το ταυτίζαμε διαρκώς με ένα υποτιθέμενο ‘αν’…»
Δεν είναι κακό να… χάσετε 1-2 μήνες, όταν έχετε να ζήσετε όλη την υπόλοιπη ζωή σας. Μπορεί να σας φαίνεται δύσκολο, αλλά, αν δεν το αποδεχτείτε, θα εντείνετε περισσότερο το άγχος σας με το να μην προγραμματίζετε τίποτα για το άμεσο μέλλον. Είναι χαλαρωτικό να έχεις κάτι απτό να περιμένεις…
4. Εισβολή
«Για τις γυναίκες, είναι τόσα αυτά που εισέρχονται στον οργανισμό τους (καθετήρες, βελόνες, φάρμακα) και τόσοι οι άνθρωποι που παρακολουθούν την πορεία τους. Ακόμα και η σεξουαλική επαφή, υπό το έλεος του ημερολογίου ή του θερμόμετρου, αποτελεί για εκείνες ένα είδος εισβολής. Αν χάσουν τον έλεγχο όλων αυτών, αισθάνονται σαν να πρόκειται να χάσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Αλλά, δυστυχώς, φαίνεται πως, άπαξ και μπεις σε αυτό το μονοπάτι, δεν υπάρχει τέλος μέχρι να μείνεις έγκυος…»
Δεν είναι κακό να… εκφράζετε τις ανάγκες σας και να επαναπροσδιορίζετε τα όριά σας όποτε και με όποιον τρόπο θέλετε!
5. Αμηχανία
«Σε μία από τις πρώτες επισκέψεις μου για σπερμοδιάγραμμα στο ιατρικό κέντρο, όπου έπρεπε να παραδώσω το μικρό δοχείο που θα γέμιζα μέσα στο μικρό δωμάτιο, τα λεπτά κυλούσαν εκνευριστικά αργά. Κι όταν συναντούσα κάποιους γνωστούς, που ήταν εκεί για τις εξετάσεις των παιδιών τους, με ρωτούσαν με περιέργεια: ‘Τι κάνεις εσύ εδώ;’. Τι να τους πεις κρατώντας στα χέρια σου το αναθεματισμένο δοχειάκι…»
Δεν είναι κακό να… αυτοσαρκάζεστε καμιά φορά. Και στην προκειμένη περίπτωση, μάλλον είναι το μόνο που μπορείτε να κάνετε!
6. Θυμός
«Είναι ‘άδικος’ ο κωδικός που σε κάνει μέλος στο κλαμπ της υπογονιμότητας. Ένας φίλος μου ρώτησε κάποια στιγμή τη γυναίκα μου αν είναι θυμωμένη με το Θεό κι εκείνη του είπε κατηγορηματικά: ‘Όχι, είμαι θυμωμένη με τις γυναίκες που μένουν έγκυος’. Το ήξερε ότι κάτι τέτοιο ήταν παράλογο, αλλά ήξερε επίσης ότι ήταν καλό για την ψυχική της υγεία να είναι ειλικρινής, με όποιον τουλάχιστον μπορούσε…»
Δεν είναι κακό να… εκφράζετε τα σκοτεινά σας ένστικτα, ακόμα κι αν πρόκειται να προκαλέσετε περίεργες αντιδράσεις, γιατί μόνο έτσι θα είστε εντάξει με τον εαυτό σας. Βέβαια, καλό είναι να το κάνετε σε εκείνους τους ανθρώπους που ξέρετε ότι σας καταλαβαίνουν, νοιάζονται για εσάς και μπορούν να το διαχειριστούν!
7. Στρες
«Παρόλο που οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι, όταν ένα ζευγάρι είναι στρεσαρισμένο, έχει λιγότερες πιθανότητες να επιτύχει τη σύλληψη, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Αναπαραγωγικής Ιατρικής δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη γι’ αυτό. Μάλιστα, στη δική μας περίπτωση, το να επιδιώκουμε ‘να μην είμαστε αγχωμένοι με αυτό’ ποτέ δεν λειτούργησε. Όπως, επίσης, το ίδιο αποτέλεσμα είχαμε και με το ‘να πάψουμε να προσπαθούμε’. Όλοι λένε ότι έχουν μία γνωστή που, μόνο όταν σταμάτησε να προσπαθεί, έμεινε έγκυος. Κάτι που δεν έγινε ποτέ με εμάς… »
Δεν είναι κακό να… νιώθετε άγχος, αρκεί να μη στρεσάρεστε επειδή το νιώθετε. Το να προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε την υπογονιμότητα ‘χαλαρά’ είναι απλά ανόητο!
8. Απόγνωση
«Ο κύκλος από την ελπίδα στην απελπισία μπορεί να σας εξοντώσει. Θυμάμαι πόσο ενθουσιασμό νιώσαμε όταν η γυναίκα μου είχε 2 μέρες καθυστέρηση πιστεύοντας ότι έγινε το θαύμα. Και μετά, όταν τελικά, αδιαθετούσε, η απόγνωσή μας γιγαντωνόταν. Η εναλλακτική είναι να μετριάζεις τις προσδοκίες σου, προκειμένου να είναι μικρότερη η απογοήτευσή σου. Μετά από πολλούς μήνες του ίδιου βιώματος, καταλήξαμε ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε και, αν δεν συμβεί, απλά να λυπόμαστε και να προχωράμε. Είναι αβάσταχτο να προσποιείσαι είτε ότι δεν χαίρεσαι είτε ότι δεν λυπάσαι… »
Δεν είναι κακό να… ελπίζετε, ούτε είναι κακό να κλάψετε. Είναι δικαίωμά σας να εκφραστείτε, όπως και να ‘χει!
9. Απώλεια
«Όλο αυτό δεν γίνεται όπως θα έπρεπε κανονικά, ούτε είναι αυτό που είχαμε ονειρευτεί. Επιπλέον, δεν ξέραμε πώς θα καταλήξει…»
Δεν είναι κακό να… μην μπορεί η λογική σας να διαχειριστεί τα συναισθήματά σας. Να είστε επιεικείς με τον εαυτό σας και με το γεγονός ότι δεν έχετε τον απόλυτο έλεγχο του πώς νιώθει κάθε στιγμή!
10. Αμφιταλάντευση
«Κάθε φορά που έπρεπε να ξεκινήσουμε μια νέα θεραπεία, αναρωτιόμασταν: ‘Αξίζει τον κόπο; Το θέλουμε πραγματικά τόσο πολύ;’ Και την επόμενη στιγμή, το μόνο που υπήρχε στο μυαλό μας ήταν η ανυπέρβλητη επιθυμία να αποκτήσουμε ένα μωρό… »
Δεν είναι κακό να… θέλετε ή να μη θέλετε. Αντίθετα, είναι απόλυτα φυσιολογικό!
Αν, λοιπόν, παλεύετε με την υπογονιμότητα, ενδέχεται να περάσετε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο. Θα πρέπει να εκφράζετε ο ένας στον άλλον όλα όσα αισθάνεστε, χωρίς φόβο και πάθος, και κάθε φορά το… ταξίδι θα είναι διαφορετικό. Οφείλετε στον εαυτό σας να του επιτρέψετε να κάνει αυτό το ταξίδι, με οποιονδήποτε τρόπο έχει μεγαλύτερο νόημα για εσάς. Κι αυτό είναι κάτι που μόνο οι ίδιοι έχετε το δικαίωμα να καθορίσετε!