Μύθοι και αλήθειες για τον τοκετό

Θα είναι δύσκολο να διακρίνετε τις αληθινές συσπάσεις του τοκετού από τις συσπάσεις Braxton Hicks.  ΜΥΘΟΣ Όταν ξεκινήσουν οι συσπάσεις που θα σας οδηγήσουν στην αίθουσα τοκετών, να είστε σίγουρη ότι θα το καταλάβετε αμέσως. Θα είναι πολύ πιο έντονες από οποιεσδήποτε άλλες συσπάσεις έχετε νιώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή, και ρυθμικές. Επιπλέον, θα νιώθετε να «πετρώνει» ολόκληρη η κοιλιά σας – και όχι μόνο το κάτω μέρος, όπως συνήθως συμβαίνει στις προπαρασκευαστικές συσπάσεις που συμβαίνουν στο τρίτο τρίμηνο της κύησης. Άλλα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η μεγάλη στιγμή πλησιάζει είναι το γεγονός ότι οι συσπάσεις αυτές επαναλαμβάνονται με σταθερή συχνότητα και διαρκούν τουλάχιστον 30-40 δευτερόλεπτα η καθεμία. Εάν πρόκειται για το πρώτο σας παιδί, όταν η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται γίνει μικρότερη από 12 λεπτά, είναι πλέον ώρα να ξεκινήσετε για το μαιευτήριο. Εάν, όμως, μιλάμε για το δεύτερο παιδί, επειδή η διαστολή γίνεται σε πολύ λιγότερο χρόνο, τότε θα πρέπει να πάτε στο μαιευτήριο αμέσως μόλις διαπιστώσετε ότι οι συσπάσεις έχουν τακτικό ρυθμό – ανεξάρτητα από το πόσο διαρκεί κάθε διάλειμμα ανάμεσά τους.  Οι «τεχνητοί πόνοι» είναι πιο επώδυνοι από τους «φυσιολογικούς».  ΑΛΗΘΕΙΑ Όταν οι συσπάσεις προκαλούνται τεχνητά, μέσω της χρήσης κάποιου κολπικού υπόθετου προσταγλανδίνης, τότε όλες οι ίνες του μυ συσπώνται ταυτόχρονα – κάτι που δεν συμβαίνει ποτέ στους μυς που συσπώνται φυσιολογικά. Έτσι, ο πόνος που νιώθει η μητέρα στην πρώτη περίπτωση είναι πιο οξύς. Επιπλέον, όταν οι συσπάσεις προκαλούνται τεχνητά, η διαστολή του τραχήλου πραγματοποιείται με πιο αργούς ρυθμούς, γεγονός που σημαίνει ότι ίσως χρειαστεί να πονάτε για περισσότερο χρόνο μέχρι να ξεκινήσει η διαδικασία του τοκετού. Τέλος, είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ότι και το στρες που μπορεί να νιώθετε κατά τη διάρκεια των συσπάσεων είναι πιθανό να κάνει τον πόνο πιο έντονο. Ο λόγος είναι ότι, ενώ ο ρόλος του πλακούντα σε αυτή τη φάση είναι να εκκρίνει ενδορφίνες (τα φυσικά αναλγητικά του οργανισμού), εξαιτίας του στρες εκκρίνεται παράλληλα αδρεναλίνη, που εμποδίζει τη δράση τους.  Εάν «σπάσουν τα νερά», θα πρέπει να πάτε αμέσως στο μαιευτήριο. ΑΛΗΘΕΙΑ Το αμνιακό υγρό, με το οποίο είναι γεμάτος ο αμνιακός σάκος, προστατεύει το έμβρυο από την επαφή με μολυσματικούς παράγοντες. Όταν προκληθεί ρήξη στο σάκο, τότε τα μικρόβια που υπάρχουν στον κόλπο μπορούν δυνητικά να ανέβουν προς την ενδομητρική κοιλότητα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η ρήξη αυτή συμβαίνει λίγο πριν από την έναρξη του τοκετού, οπότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να φροντίσετε να φτάσετε στο μαιευτήριο μέσα στις επόμενες δύο ώρες.  Η επισκληρίδιος μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια του τοκετού.  ΜΥΘΟΣ Η επισκληρίδιος αναισθησία, εάν δοθεί πολύ νωρίς, υπάρχει ο κίνδυνος να αναστείλει την εξέλιξη των συσπάσεων και να καθυστερήσει την ολοκλήρωση του τοκετού. Εάν πάλι γίνει πολύ αργά, δεν θα έχει τον απαραίτητο χρόνο για να δράσει. Η ιδανική στιγμή είναι όταν η διαστολή του τραχήλου είναι 3-4 εκατοστά στην πρωτότοκο και 2-3 εκατοστά στην πολύτοκο, ή όταν οι ωδίνες αρχίζουν να γίνονται ανυπόφορες. Χορηγείται από αναισθησιολόγο με την τοποθέτηση καθετήρα στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης και σκοπός της (στο φυσιολογικό τοκετό) είναι να «μουδιάσει» τα νεύρα που στέλνουν το μήνυμα του πόνου από τη μήτρα στον εγκέφαλο, ώστε να τον νιώθετε λιγότερο. Πριν από την τοποθέτηση του καθετήρα, γίνεται τοπική αναισθησία στην περιοχή, κι έτσι η όλη διαδικασία είναι σχεδόν ανώδυνη, ενώ μετά από 10 με 15 λεπτά η αναισθητική ουσία αρχίζει να δρα. Εάν χρειαστεί, μπορεί αργότερα να χορηγηθεί συμπληρωματική δόση.  Εάν θέλετε να γίνει επισκληρίδιος αναισθησία, θα πρέπει να το έχετε ζητήσει εξαρχής.  ΜΥΘΟΣ Ακόμα κι αν έχετε ονειρευτεί έναν απολύτως φυσικό τοκετό, χωρίς τη χορήγηση φαρμάκων, μπορείτε κάλλιστα να αλλάξετε γνώμη στην πορεία, εάν διαπιστώσετε ότι οι ωδίνες σάς έχουν εξαντλήσει. Άλλωστε, κατά τη διάρκεια του τοκετού υπάρχει πάντα αναισθησιολόγος, για την πιθανότητα να προκύψει ανάγκη για καισαρική τομή. Εφόσον, λοιπόν, δεν συντρέχουν λόγοι που καθιστούν απαγορευτική τη χορήγηση της επισκληριδίου (όπως πυρετός, νευρολογικά ή κυκλοφορικά προβλήματα) και η διαστολή δεν υπερβαίνει τα 6-7 εκατοστά, τότε μπορείτε να ζητήσετε να σας γίνει επισκληρίδιος αναισθησία ανά πάσα στιγμή.  Για τον τοκετό, υπάρχει μόνο μία στάση: Ανάσκελα.  ΜΥΘΟΣ Κάθε γυναίκα μπορεί να ανακαλύψει μόνη της κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σε ποια στάση νιώθει πιο άνετα για να γεννήσει: Ανάσκελα, στο πλάι, όρθια ή καθιστή. Ωστόσο, το καλύτερο είναι να ενημερωθεί έγκαιρα από τη μαία της για το πώς ακριβώς πρέπει να τοποθετεί το κορμί της σε καθεμία από αυτές τις στάσεις, ώστε να μπορεί να συνεργάζεται καλύτερα. Μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε είναι τα εξής:  – Οι περισσότερες γυναίκες προτιμούν να είναι ξαπλωμένες ανάσκελα κατά το τελευταίο στάδιο του τοκετού. Όμως, δεν είναι ό,τι πιο βολικό για όλη τη διάρκειά του, γιατί προκαλεί πόνο στην περιοχή των νεφρών και δεν διευκολύνει την οξυγόνωση του οργανισμού, επειδή σε αυτή τη στάση συμπιέζονται οι αρτηρίες και κυρίως εκείνη που προωθεί το αίμα στην καρδιά.  – Από τις πιο αναπαυτικές στάσεις για τον τοκετό είναι στο αριστερό πλάι. Για ακόμη μεγαλύτερη άνεση, λυγίστε προς το στήθος το πόδι που βρίσκεται από πάνω και βοηθήστε το να στέκεται λίγο πιο ψηλά τοποθετώντας ένα μαξιλάρι κάτω από το γόνατο. Μπορείτε να δοκιμάσετε να καθίσετε έτσι στην αρχή του τοκετού και, αν βολευτείτε, να διατηρήσετε τη στάση μέχρι το τέλος.  – Μια στάση που κερδίζει συνεχώς έδαφος στα μαιευτήρια είναι αυτή κατά την οποία η γυναίκα είναι καθισμένη πάνω σε μια μεγάλη φουσκωτή μπάλα (όπως αυτή του Pilates). Βοηθά στη χαλάρωση της περιοχής του περινέου και έτσι το μωρό «κατεβαίνει» πιο εύκολα. Με τη συνεργασία του Σπύρου Βλάχου (γυναικολόγος – μαιευτήρας).