Σε ποιο ύψος θα φτάσει το παιδί μας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Οι πιο σημαντικοί είναι η κληρονομικότητα και το φύλο. Υπάρχουν όμως και άλλοι σημαντικοί παράγοντες στους οποίους μπορούμε να παρέμβουμε. Συγκεκριμένα η διατροφή, η άσκηση, ο ύπνος και η κατάσταση υγείας είναι παράγοντες που προσδιορίζουν σε ποιο ύψος θα σταματήσει η ανάπτυξη. Έτσι ενώ δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι που μπορούν να αυξήσουν το ύψος πέραν από το γενετικά καθορισμένο, σίγουρα η έλλειψη κάποιων τροφίμων, η μειωμένη φυσική δραστηριότητα, ο ανεπαρκής ύπνος και ο μη τακτικός έλεγχος της υγείας μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη με αποτέλεσμα να μη φτάσει το παιδί μας στο μέγιστο δυνατό ύψος. Σύμφωνα με την έρευνα του έγκυρου αμερικάνικου περιοδικού αυτά που θα πρέπει να κάνουμε για να πετύχουμε το μέγιστο δυνατό ύψος για το παιδί μας είναι: 1. Σωστή διατροφή Οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι χρειάζεται διατροφή πλούσια σε γαλακτοκομικά, φρούτα και λαχανικά.
Πιο συγκεκριμένα:
Η βιταμίνη C παίζει σημαντικό ρολό στην ανάπτυξη και επιδιόρθωση των οστών και του συνδετικού ιστού που στηρίζουν τη σπονδυλική στήλη.
Το β-καροτένιο είναι σημαντικό για την οστική ανάπτυξη, γιατί μετατρέπεται σε βιταμίνη Α η οποία βοήθα στη διατήρηση φυσιολογικής ανάπτυξης και σχηματισμού των οστών.
Η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για τη σκελετική ανάπτυξη και αναδόμηση των οστών. Η έλλειψή της κάνει τα οστά εύθραυστα και λεπτά. Επίσης είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου και την εναπόθεσή του στα οστά. Η καλύτερη πηγή της είναι η μικρή και συχνή έκθεση στον ήλιο.
Το ασβέστιο χρειάζεται για την ανάπτυξη αλλά και διατήρηση των οστών. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που προσλαμβάνουν περισσότερο ασβέστιο έχουν μεγαλύτερη οστική ανάπτυξη από αυτά που έχουν χαμηλή κατανάλωση πηγών ασβεστίου.
Ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για τη σωστή σύνθεση των πρωτεϊνών και για την ανάπτυξη. Η ανεπάρκειά του συνδέεται με μείωση του ρυθμού ανάπτυξης..
Οι πρωτεΐνες χρειάζονται για τη στήριξη και δόμηση του μυοσκελετικό συστήματος.
2. Επαρκής ύπνος τη σωστή ώρα Κατά τη διάρκεια του ύπνου εκκρίνεται η αυξητική ορμόνη η όποια είναι υπεύθυνη για την επιμήκυνση των οστών του σκελετού. Η έκκρισή της όμως γίνεται συγκεκριμένη ώρα στον οργανισμό, έτσι σημασία δεν έχει μόνο η διάρκεια του ύπνου αλλά και η ώρα. Συγκεκριμένα ο ύπνος πρέπει να έχει διάρκεια 10-12 ώρες και να ξεκινά γύρω στις 8- 9 μ.μ.
3. Σωματική άσκηση Η σωματική άσκηση ενδυναμώνει το μυοσκελετικό σύστημα και επιμηκύνει τα οστά. Τα αθλήματα όπως η κολύμβηση, το μπάσκετ, το τρέξιμο και οι γενικά διατακτικές ασκήσεις ενδυναμώνουν τους μυς που στηρίζουν το σκελετικό σύστημα και βοηθούν στην επιμήκυνση των οστών. Γενικά, η φυσική δραστηριότητα αυξάνει το μεταβολισμό, βελτιώνει την κορμοστασιά και δυναμώνει τον οργανισμό.
4. Προληπτικός ιατρικός έλεγχος Υπάρχουν διάφορες παθήσεις όπως αυτές του ενδοκρινολογικού συστήματος (μειωμένη έκκριση αυξητικής ορμόνης), υποθυρεοειδισμός, γιγαντισμός, νανισμός που μπορούν να καταστείλουν την ανάπτυξη. Έτσι είναι σημαντικό εάν παρατηρήσουμε αργή σωματική ανάπτυξη στο παιδί μας να απευθυνθούμε σε ειδικό και να κάνουμε τις απαραίτητες εξετάσεις ώστε το τυχόν πρόβλημα να μπορεί να αντιμετωπιστεί εγκαίρως και να επιτευχτεί το μέγιστο δυνατό ύψος.
Μπορώ να προβλέψω το ύψος του; Σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη, στην ηλικία των δύο χρόνων έχουμε αποκτήσει το μισό περίπου ύψος από εκείνο που θα έχουμε ως ενήλικες. Αν λοιπόν διπλασιάσουμε το ύψος που έχει το παιδί μας στα δύο μπορούμε να μάθουμε πόσο θα ψηλώσει συνολικά στη ζωή του. Μια άλλη συνηθισμένη φόρμουλα για τον υπολογισμό του ύψους, είναι τα απλά μαθηματικά. Πιο συγκεκριμένα, υπολογίζουμε τα εξής, ανάλογα με το φύλλο: για τα αγόρια: Προσθέτουμε το ύψος του πατέρα + το ύψος της μητέρας + 13 πόντους και διαιρούμε δια δύο για τα κορίτσια: Προσθέτουμε το ύψος του πατέρα + το ύψος της μητέρας – 13 πόντους και διαιρούμε δια δύο Πρόκειται για μια αρκετά ασφαλή πρόβλεψη και τα ποσοστά απόκλισης, τις περισσότερες φορές, είναι περίπου από έξι έως οκτώ πόντους. *Όλες βέβαια αυτές οι μέθοδοι προσφέρουν υποθετικά μόνον αποτελέσματα. Επίσης, όλες οι φόρμουλες και οι πίνακες ανάπτυξης βασίζονται σε ομαδοποιημένες μελέτες και δεν αποτυπώνουν το χάρτη ενός και μόνον συγκεκριμένου παιδιού.