- «Κι εμείς θα πάμε τώρα για ύπνο».
- «Δεν μπορείς να το δεις τώρα, κοιμάται» (το φεγγάρι, το παραμύθι, η παιδική σειρά στην τηλεόραση, το παιχνίδι…)
- «Δεν νομίζω ότι θα σου κάνει ένεση» (τότε το εμβόλιο γιατί το πήραμε μαζί;)
- «Δεν έχω δει τίποτα πιο όμορφο» –από αυτό το περίεργο κατασκεύασμα από πλαστελίνη, lego και ωμά μακαρόνια που μοιάζει σαν να το έβγαλε βίαια από το στομάχι του κάποιος που έφαγε κάτι πολύ χαλασμένο.«Α, είναι ο πλανήτης Κρόνος. Μα, και βέβαια, το είχα καταλάβει».
- «Σήμερα είναι κλειστά» (το μαγαζί με τα παιχνίδια, η παιδική χαρά, το παγωτατζίδικο…)
- «Πρέπει να φύγουμε γιατί αυτή την ώρα κλείνει» (το μαγαζί με τα παιχνίδια, η παιδική χαρά, το παγωτατζίδικο…)
- «Δεν έχεις τίποτα». (και γιατί κλαίει, πονάει κι έχει ένα τεράτιο καρούμπαλο στο κούτελο;)
- «Δεν πήρα μαζί μου λεφτά».
- «Αν μου πεις την αλήθεια, δεν θα σε μαλώσω…»
- «Δεν ξέρω να βάζω μπρος το DVD/να φτιάχνω πύργους από τουβλάκια/να συναρμολογώ αυτοκινητάκια. Περίμενε να έρθει ο μπαμπάς σου».
- «Σε πέντε λεπτά φτάνουμε» (τόσο δεν ήταν και πριν από πέντε λεπτά όταν ρώτησε πάλι «κοντεύουμε;»)
- «Δεν πέταξα τις ζωγραφιές σου. Τις μαζεύω όλες σε ένα μυστικό κουτί».
- «Την επόμενη φορά θα παίξεις περισσότερο στις κούνιες /θα μείνεις να ταΐσεις τις μαϊμούδες στο ζωολογικό κήπο/θα μείνεις κι άλλο στο σπίτι του φίλου σου. …»
- «Ο οδοντίατρος δεν σε πονάει». (Ε, βέβαια, αν τον αποφεύγεις εδώ και μια δεκαετία πού να θυμάσαι…)