1. Ο ύπνος Σίγουρα το πρωινό ξύπνημα για το σχολείο δεν είναι από τα καλύτερα των μαμάδων, αλλά τουλάχιστον δε ζεις με τον εφιάλτη του δίωρου ή τρίωρου ξυπνήματος. Τα νήπια μπορεί να ξυπνούν νωρίς και να χώνονται κρυφά στο κρεβάτι σου όμως τα βρέφη χρειάζονται πολλά περισσότερα. Πάνα, τάισμα, αγκαλιά και πάλι πάνα και πάλι τάισμα. Και όλα αυτά τα χρειάζονται στη μέση της νύχτας. Πολλές φορές μέσα στη νύχτα! Δεν ξέρω (μάλλον γιατί έχω ξεχάσει) πόσο περήφανη νιώθει μια γυναίκα με νεογέννητο, αλλά δεν υπάρχει καμιά νέα μαμά που να μην έχει μαύρους κύκλους, μόνιμη υπνηλία και μόνιμο burn out από την κούραση και την αΰπνία. Όχι αυτό το βασανιστικό εξάμηνο, δε θέλω να το ξαναζήσω ΠΟΤΕ! 2. Το στρες Θυμάστε αλήθεια εκείνη την εποχή που είχατε μόλις γεννήσει και στο μυαλό σας περνούσαν οι χειρότερες και οι πιο μαύρες σκέψεις; Γιατί είναι το μωρό μου πάρα πολύ κρύο; Η μήπως είναι πάρα πολύ ζεστό; Μήπως τρώει πολύ; Γιατί δεν τρώει αρκετά; Τι του συμβαίνει και δεν κοιμάται; Πότε θα συμπληρώσει τα γραμμάρια που είπε ο γιατρός; Σίγουρα το στρες είναι κάτι που σε ακολουθεί σε όλη τη διάρκεια της μητρότητας…δηλαδή σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου, αλλά εκείνο το στρες των πρώτων εβδομάδων είναι το πιο ψυχοφθόρο και το πιο εξοντωτικό από όλα τα επόμενα! 3.Όλα τα «απαραίτητα» αξεσουάρ της νέας μαμάς Είναι όλα αυτά που από τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης μαθαίνεις πόσο «απαραίτητα» είναι και τα κουβαλάς μαζί σου από την πρώτη μέρα που γεννάς, ή αν δεν τα έχεις εγκαταστήσει σπίτι είσαι απλώς ανοργάνωτη. Και αυτά είναι: μια μεγάλη τσάντα με πάνες, την αντλία του μαστού, τα μπουκάλια, τα μπιμπερό, το ψυγείο, το γάλα, το βρεφικό κάθισμα, αυτό το ασαφές κουβερτάκι-κάλυμμα που μπαίνει πάνω από το βρεφικό κάθισμα για να κρατήσει το μωρό ζεστό, το καρότσι με την ομπρέλα και το σκέπασμα, τα καλτσάκια, τα κυπελλάκια, οι αλοιφές για τα δερματικά, τα πλαστικά κλειδιά, το καρεκλάκι, τα προστατευτικά για τις γωνίες, ο βραστήρας, ο αποστειρωτής, το σύστημα ενδοεπικοινωνίας, οι στράτες, το πάρκο, το παρκοκρέβατο, το ριλάξ, η μπανιέρα με το ενσωματωμένο θερμόμετρο. Ουφ! Υπάρχουν δεκάδες άλλα που όμως, τα οποία με μεγάλη μου χαρά ξέχασα δια παντός! 4. Η ευελιξία Αν αποφασίσουμε να πάμε εκδρομή το Σάββατο το πρωί θα το κάνουμε, χωρίς να χρειαστεί να κάνουμε μετακόμιση με τη βρεφική προίκα του μωρού. Αν θελήσω να πεταχτώ για ψώνια θα πάρω την κόρη μου από το χέρι και θα χαζεύουμε δύο ώρες στα μαγαζιά, χωρίς το άγχος ότι θα κλάψει, θα βήξει ή θα κολλήσει κάποια γρίπη από τον κόσμο Αν θελήσουμε να βγούμε έξω για φαγητό θα βγούμε χωρίς να χρειάζεται να έχω μαζί μου τα αλεσμένα, τις πάνες, το μπιμπερό με το γάλα, το μπιμπερό με το νερό και τα μωρομάντηλα. Ζήτω τα νήπια, ζήτω η ελευθερία 5. Το να κάνω όλες τις δουλειές με το ένα χέρι! Από τη στιγμή που απέκτησα και πάλι το δεύτερο χέρι μου και συνειδητοποίησα πόσο το χρειαζόμουν, όχι! Απλώς δεν το ξαναδίνω πίσω!