Μια γνωστή λαϊκή σοφία λέει πως το πρώτο βήμα για τη λύση οποιουδήποτε προβλήματος, είναι η αναγνώριση και η αποδοχή πως όντως υπάρχει πρόβλημα. Αυτή η φράση έρχεται στο μυαλό όταν διαβάζουμε τα συμπεράσματα της μελέτης του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, η οποία έδειξε πως σημαντικό ποσοστό γονέων στη χώρα μας, όταν τους ζητήθηκε να εκτιμήσουν το βάρος των παιδιών τους, δεν μπόρεσαν να το κάνουν με ακρίβεια.
Τα δεδομένα της μελέτης
*Περισσότερες από το 1/3 των μητέρων (38,6%) αξιολόγησαν λάθος το βάρος του παιδιού τους (το 37,7% το υπο-εκτίμησε, δηλαδή θεώρησε πως ήταν χαμηλότερο από το πραγματικό, ενώ το 0,9% το υπερεκτίμησε, δηλαδή έκρινε πως ήταν μεγαλύτερο).
*Η λάθος εκτίμηση ήταν πολύ πιο συχνή όταν αφορούσε παιδιά τα οποία ήταν υπέρβαρα ή είχαν σοβαρή πιθανότητα να είναι υπέρβαρα στο μέλλον.
…και τα συμπεράσματα
Σύμφωνα με την έρευνα, φαίνεται πως:
*Πολλές μητέρες αρνούνταν να παραδεχθούν πως το παιδί τους έχει πρόβλημα με το βάρος του, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, οι μητέρες δεν είχαν επαρκή ενημέρωση για το τι ακριβώς σημαίνει υπέρβαρο παιδί.
*Οι γονείς υποτιμούν συχνότερα το βάρος των αγοριών, παρά των κοριτσιών.
*Οι μητέρες των περισσότερο δραστήριων παιδιών είχαν λιγότερες πιθανότητες να υποεκτιμήσουν το βάρος των παιδιών τους.
*Οι μαμάδες που ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να έχουν σωματική δραστηριότητα τείνουν να ενδιαφέρονται και να γνωρίζουν περισσότερα για τις επιπτώσεις της παιδικής παχυσαρκίας ενώ υπολογίζουν, κατά κανόνα, πιο σωστά το βάρος των μικρών τους.
Όπως εύστοχα αναφέρουν οι ερευνητές, αν οι γονείς δεν μπορούν να αναγνωρίσουν πως τα παιδιά τους έχουν αυξημένο βάρος για την ηλικία τους, ή αν δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που πηγάζουν από την παιδική παχυσαρκία, τότε τα σχετικά προγράμματα, είτε αφορούν στην πρόληψη ή στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, είναι δύσκολο να πετύχουν το στόχο τους. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους όλοι οι γονείς είναι ότι για να διατηρεί το παιδί τους ένα υγιές σωματικό βάρος, θα πρέπει να φροντίσουν τόσο για την ισορροπημένη τους διατροφή, χωρίς στερήσεις αλλά με μέτρο στις ποσότητες, όσο και για την καθημερινή σωματική τους δραστηριότητα. Δίνοντας έμφαση και στις δύο πλευρές του ενεργειακού ισοζυγίου (θερμίδες που προσλαμβάνουμε από τη διατροφή – θερμίδες που «καίμε» με τις δραστηριότητες) μπορούμε να προλάβουμε ή να αντιμετωπίσουμε την παιδική παχυσαρκία.