Όλες οι μαμάδες καθημερινά (και συνήθως πολλές φορές στην ημέρα) αναγκαζόμαστε να βάλουμε τις φωνές στα παιδιά μας για πολλούς -σημαντικούς ή λιγότερο σημαντικούς -λόγους. Και όλες πάντα με μαθηματική ακρίβεια το μετανιώνουμε. Είναι όμως εφικτό να σταματήσουμε να ουρλιάζουμε στα παιδιά μας όσο κι αν γνωρίζουμε ότι οι φωνές δεν φέρνουν αποτέλεσμα; Η αλήθεια είναι ότι σε όλες τις οικογένειες υπάρχουν στιγμές που έχουν ακουστεί ουρλιαχτά. Το θέμα είναι πόσο συχνά και για πόσο σημαντικούς λόγους βάζουμε τις φωνές. Όπως επίσης να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας και να μάθουμε να εκφραζόμαστε πιο ευέλικτα πιο υπομονετικά και κυρίως πιο…συμπονετικά στα παιδιά μας.
1. Δεσμευτείτε απέναντι στο παιδί σας ότι θα του μιλάτε πάντα σε σεβασμό
Πείτε του ότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη και κάποιες φορές μπορεί να παραβείτε την υπόσχεση σας, αλλά γενικά φροντίστε να ελέγχετε πάντα τον τόνο της φωνής σας, καθώς και τις αγενείς προσφωνήσεις. Αν κατορθώσετε να μείνετε συνεπείς με αυτό, τα παιδιά σας μέρα με τη μέρα θα βελτιώνονται.
2. Συνειδητοποιήστε ότι η βασική «δουλειά» ενός γονιού είναι να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του
Αν εσείς γίνετε πρότυπο μίμησης τότε και τα παιδιά θα μάθουν να διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα. Τα παιδιά μαθαίνουν να φωνάζουν επειδή εμείς τους φωνάζουμε! 3. Να θυμάστε ότι τα παιδιά πάντα θα φέρονται σαν παιδιά Αυτή είναι η δουλειά τους άλλωστε. Τα παιδιά δεν έχουν την ωριμότητα των ενηλίκων γι’ αυτό και διαρκώς πειραματίζονται. Τραβούν το σκοινί μέχρι να δουν που φτάνουν τα όρια μας, μας φτάνουν στα άκρα για να δοκιμάσουν τις αντοχές μας, πειραματίζονται με τη δύναμη τους. Μέχρι ο εγκέφαλος τους να ενηλικιωθεί και να μπορεί να διαχειριστεί τις καταστάσεις τα συναισθήματά του θα είναι κάποιες φορές ανεξέλεγκτα 4. Μην πυροδοτείτε τσακωμούς επειδή εσείς είστε εκνευρισμένοι Θα νιώσουν αδικημένα και τρομαγμένα αν εσείς χωρίς κανένα λόγο αρχίζετε να ξεσπάτε τα νεύρα σας επάνω τους. Θυμηθείτε πως δεν είναι πάντα αυτά υπεύθυνα για τη δική σας κακή διάθεση 5. Φερθείτε συμπονετικά όταν το παιδί σας εκφράζει τα συναισθήματα του Οποιαδήποτε κι αν είναι αυτά: Θυμός άγχος, φόβοι αγωνία όλα θα πρέπει να τα αντιμετωπίζετε μαζί. Με τον καιρό θα μάθει να τα διαχειρίζεται, αλλά πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να μάθει να τα αποδέχεται. 6. Προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα από την δική τους οπτική γωνία Ακόμη κι όταν τους βάζετε όρια, νιώστε τι κρύβεται πίσω από ένα θυμό, ή ένα ανεξήγητο κλάμα. Κάποιες φορές τα παιδιά συμπεριφέρονται «επίτηδες» έτσι, ώστε να «τσεκάρουν» αν όντως βρισκόμαστε στο πλευρό τους. 7. Όταν νιώθετε ότι αρχίζετε να θυμώνετε απλώς… ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ! Μη μιλήσετε, μην προβείτε σε κάποια ενέργεια ούτε να πάρετε κάποια απόφαση εν θερμώ… Αναπνεύστε βαθιά και …ηρεμήστε! 8. Κάντε ένα time-out Αν νιώσετε το θυμό να σας πνίγει απομακρυνθείτε λίγο από τα παιδιά-όσο αυτό είναι εφικτό. Περπατήστε λίγο ή ασκηθείτε, η άσκηση αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αντίδοτα στο στρες. Η φυσική δραστηριότητα μπορεί να προσφέρει μια διέξοδο για τα συναισθήματά σας, ειδικά εάν νιώθετε έντονο θυμό. 9. Φιλοσοφήστε το! Σκεφτείτε ότι οι δυσκολίες δεν κρατούν για πάντα. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα και κανείς δεν είπε ότι η μητρότητα δεν έχει και πολλές και δύσκολες φάσεις. Όμως σκεφτείτε ότι τα δύσκολα είναι και…περαστικά. 10. Απολαύστε την θετική ενέργεια που σας δίνει ο νέος σας «ήρεμος» εαυτός Μια ήρεμη μαμά μπορεί να δεχτεί τα λάθη, τόσο τα δικά της όσο και των γύρω του. Γνωρίζει τις αντιφάσεις τις ζωής και ξέρει ότι τα παιδιά είναι ταυτόχρονα γλυκά, τρυφερά και ανυπόφορα. Και βέβαια ήρεμη μαμά δεν είναι εκείνη που βρίσκεται στον κόσμο της. Είναι εκείνη που έχει επίγνωση ότι δεν είναι το κέντρο του κόσμου, ότι δεν μπορεί να είμαι τέλεια σε όλα και ούτε πρέπει να είναι.