Είναι 6 ετών και θέλει να κοιμάται μαζί μας

Έχω μια κόρη σχεδόν 6 ετών η οποία είναι ιδιαίτερα προσκολλημένη πάνω μου, αρνείται να τη βάλει για ύπνο ο μπαμπάς της και κλαίει αν γυρίσει από το σχολείο και δεν είμαι στο σπίτι. Τελευταία αντιμετωπίζουμε σοβαρό θέμα με το βραδινό ύπνο. Να σημειώσω ότι όλα αυτά τα χρόνια κατά διαστήματα και εκμεταλλευόμενη και τη δική μου επιείκεια, ερχόταν και κοιμόταν μαζί μας. Γύρω στα Χριστούγεννα με το που ερχόταν, την έπαιρνα και την πήγαινα πίσω στο δωμάτιο της εξηγώντας της ότι είναι η ώρα που θα πρέπει όλοι να ξεκουραστούμε και καθένας να είναι στο κρεβάτι του, έδειχνε να το κατανοεί και μάλιστα είχαμε ορίσει 2 μέρες της εβδομάδας που κοιμόμασταν οι δυο μας ως επιβράβευση. Πολύ σύντομα τρύπωνε κυριολεκτικά στο δικό μας κρεβάτι και πάλι χωρίς να την παίρνουμε χαμπάρι και απαιτούσε να κοιμάται μαζί μου και τις άλλες 2 μέρες. Ήμουνα λοιπόν σταθερή στο να τη γυρνάω στο κρεβάτι της κάθε φορά που ερχόταν και τότε άρχισε να αναφέρει ότι φοβάται πολύ το σκοτάδι παρότι ο φωτισμός στο δωμάτιο της ήταν επαρκής. Της έδειχνα ότι κατανοώ το φόβο της και της εξηγούσα κάθε φορά που ξύπναγε μες τη νύχτα ότι στο σπίτι μας είναι ασφαλής και ότι είμαστε δίπλα της αν χρειαστεί κάτι. Και κατά τη διάρκεια της μέρας μου ανέφερε ότι φοβόταν πολύ το σκοτάδι και ότι δεν θέλει να κοιμάται μόνη της, συνήθιζα να κρατώ την ίδια στάση ενώ ταυτόχρονα της εξηγούσα πόσο σημαντικό είναι να μην ξυπνάμε χωρίς λόγο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Καταλήξαμε να ξυπνάει δυο με τρεις φορές να τη στέλνω πίσω, να κλαίει και να λέει πόσο φοβάται και πόσο δεν την κατανοώ, πόσο δεν την αγαπώ, πόσο έχω πάψει να την καταλαβαίνω. Πάντα απευθύνεται σε μένα και πάντα εμένα ξυπνάει. Αυτή τη στιγμή με έχει κουράσει απίστευτα, δεν θέλω να της επιβληθώ με άγριο τρόπο δεδομένου και του ότι δεν είμαι σίγουρη αν πραγματικά φοβάται η όχι και δεν ξέρω πως να τη χειριστώ.