…Πηγαίνω στο μπάνιο αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή …Έχω πάντα εφεδρικές πάνες στην τσάντα μου …Μπορώ να ταΐζω δύο ανθρώπους ταυτόχρονα … Κάθε βράδυ τρώω το λιγότερο δέκα κλωτσιές από δυο μικρά ποδαράκια …Ξέρω ότι τα παιδιά (μου) κάνουν τον κόσμο πιο όμορφο …Δεν έχω ξυπνήσει μετά τις 7 τα τελευταία 7 χρόνια …Θεωρώ ότι μια βόλτα μόνη στο super market είναι για μένα σαν…διακοπές … Ξέρω ότι υπάρχουν φανταστικοί φίλοι ακόμη κι αν δε μπορώ να τους δω …Ξέρω ότι ακόμη και τα μικρότερα πλάσματα μπορούν να έχουν τη δική τους «μεγάλη» άποψη …Νιώθω τα πάντα πιο έντονα από ποτέ …Ξέρω ότι τα παιδιά με έκαναν καλύτερο άνθρωπο …Κλαίω όταν κλαίνε τα παιδιά μου …Ξέρω ότι μπορώ να κάνω σκληρά πράγματα …Έχω πλέον μια εξαιρετικά ευαίσθητη ακοή …Ξέρω πόσο σημαντική είναι μια μυστική κρύπτη για τις σοκολάτες …Καταλαβαίνω ποιο από τα παιδιά μου κατεβαίνει τη σκάλα, από τα βήματά του και μόνο … Φοράω φόρμα κάθε μέρα στο σπίτι (και έξω από το σπίτι) …Ξέρω ότι δε θα άλλαζα τη ζωή μου για τίποτα στον κόσμο!