Μήπως, τελικά, κόβουμε τον ομφάλιο λώρο πολύ νωρίς;

Η διάγνωση και η θεραπεία της νεογνικής ανεπάρκειας σε σίδηρο και της αναιμίας που προκαλεί αποτελεί συχνό θέμα προβληματισμού στα παιδιατρικά ιατρεία. Τα βρέφη διατρέχουν ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο λόγω της αυξημένης ανάγκης τους για σίδηρο κατά τη διάρκεια της ραγδαίας ανάπτυξής τους. Μιας και ο σίδηρος είναι απαραίτητος για τη σωστή ανάπτυξη του νευρικού τους συστήματος, η επάρκειά του έχει βαρύνουσα σημασία στα μωρά. Κι ενώ τα συμπληρώματα σιδήρου συμβάλλουν στη θεραπεία αυτής της ανεπάρκειας, ένας εύκολος τρόπος που μπορεί να συμβάλλει στην εξάλειψή της είναι μια μικρή καθυστέρηση στην αποκοπή του ομφάλιου λώρου μετά τη γέννα. Στις περισσότερες χώρες συνηθίζεται ο ομφάλιος λώρος να κόβεται μερικά μόλις δευτερόλεπτα μετά τη γέννηση, αλλά σχετική έρευνα σουηδών επιστημόνων, που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Journal of the American Medical Association», αποκαλύπτει τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει το βρέφος από μια καθυστέρηση αποκοπής του ομφάλιου λώρου ακόμα και κάποιων δευτερολέπτων σε εγκυμοσύνες χαμηλού κινδύνου. Όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί αυτή η μικρή καθυστέρηση σε υγιή νεογέννητα εξασφαλίζει επαρκή επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό τους για ένα διάστημα τουλάχιστον 4 μηνών και περιορίζει αισθητά την πιθανότητα εμφάνισης νεογνικής αναιμίας. Επιπλέον, δεν βρέθηκε καμία σύνδεση αυτής της ενέργειας με την εμφάνιση βρεφικού ίκτερου ή κάποιας άλλης επιβαρυντικής συνέπειας για την υγεία του μωρού. Μάλιστα, παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι μια 3λεπτη καθυστέρηση στην αποκοπή του ομφάλιου λώρου μπορεί να αυξήσει τον όγκο του αίματος στο νεογέννητο κατά 30%, εξασφαλίζοντας έτσι καλύτερη αιμάτωση, πράγμα που έχει ποικίλα οφέλη ακόμα και για τα πρόωρα. Η παροχή αίματος από τον πλακούντα είναι απαραίτητη για να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη των πνευμόνων στα βρέφη και να ξεκινήσουν όλες οι ζωτικές του λειτουργίες έξω από τη μήτρα. Η επιπλέον πρόσληψη σιδήρου από την καθυστέρηση αποκοπής του λώρου αποτελεί ένα απόθεμα 6-8 μηνών στον οργανισμό του, μέχρι τη στιγμή που θα αρχίσει σιγά-σιγά να το προσλαμβάνει πλέον από τις τροφές. Καθυστερώντας, λοιπόν, την αποκοπή του ομφάλιου λώρου επιτρέπουμε στον πλακούντα να συνεχίσει να διοχετεύει μεγάλες δόσεις αίματος και σιδήρου, ενώ παράλληλα μεταφέρει και ερυθρά αιμοσφαίρια, κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και βλαστοκύτταρα. «Αν περιμένετε έστω και 90 δευτερόλεπτα, θα δώσετε τη δυνατότητα στο μωράκι σας να πάρει όλα αυτά το τόσο σπουδαίο ‘υλικό’ για τη ζωή του», εξηγεί ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης. Βέβαια, η άμεση αποκοπή του λώρου είχε καθιερωθεί λόγω της πεποίθησης ότι έτσι περιορίζεται ο κίνδυνος ακατάσχετης αιμορραγίας στη μητέρα, αλλά και εμφάνισης ίκτερου ή πολυκυθαιμίας στο μωρό. Ωστόσο, τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι το ένα δεν σχετίζεται με το άλλο. Κι έτσι, τόσο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας όσο και η Διεθνής Ένωση Γυναικολογίας και Μαιευτικής τάσσονται πλέον κατά της πρόωρης αποκοπής του λώρου. Ωστόσο, όπως σε κάθε άλλο ζήτημα υγείας, καλό είναι οτιδήποτε κάνουμε, τελικά να γίνεται μετά και από προσωπική έρευνα και συζήτηση με το γιατρό μας.