Όπως οι περισσότερες γυναίκες, έτσι κι εγώ, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σκεφτόμουν ότι κάποια στιγμή θα γίνω μανούλα. Ωστόσο, καθώς μεγάλωνα, όλο και περισσότερο γυρνούσε στο μυαλό μου η ιδέα τού να μην αποκτήσω παιδιά. Η συναναστροφή μου με νέους γονείς μ’ έκανε συχνά να αναρωτιέμαι: «Πραγματικά, πώς το κάνουν αυτό κάθε μέρα; Είναι εξαντλητικό!». Βέβαια, τελικά πάντα κατέληγα στο συμπέρασμα ότι μάλλον θα γινόμουν κι εγώ ένας από αυτούς. Όμως, η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός γυναικών που επιλέγουν συνειδητά να μη βιώσουν ποτέ τη μητρότητα.
Μία από αυτές είναι και η γνωστή σχεδιάστρια μόδας Bri Seeley, η οποία μίλησε πρόσφατα για την απόφασή της να προχωρήσει σε χειρουργική στείρωση. Όπως εξηγεί, είχε καταλάβει από μικρή ότι δεν ήταν προορισμένη να γίνει μητέρα. Αργότερα, όταν ενηλικιώθηκε και μπήκε στο πανεπιστήμιο, οι προθέσεις της θεωρήθηκαν κραυγαλέες και προσβλητικές για το γυναικείο φύλο, ενώ οι περισσότεροι πίστευαν ότι σύντομα ‘θα της περάσει’ και ‘θα αλλάξει γνώμη’. Η Seeley, όμως, ποτέ δεν άλλαξε γνώμη.
«Στην ηλικία των 24, άρχισα να ρωτάω τους γιατρούς μου αν μπορούσα να προχωρήσω σε στείρωση. Χρόνο με το χρόνο, στην καθιερωμένη ετήσια εξέτασή μου, παρέμενα σταθερή στην απόφασή μου. Σε κάθε επίσκεψή μου, ο γιατρός μου ισχυριζόταν ότι είμαι πολύ μικρή για τέτοιες αποφάσεις, γιατί είναι πολύ πιθανό να αλλάξω γνώμη με τον καιρό. Στην πραγματικότητα, όμως, όχι μόνο δεν άλλαζα γνώμη, αλλά γινόμουν όλο και πιο σίγουρη ότι δεν είχα καμία απολύτως επιθυμία να αποκτήσω ποτέ μου παιδιά», εξομολογείται η ίδια.
Ωστόσο, ο γιατρός της επέμενε ότι έπρεπε να περιμένει μέχρι να γίνει 30, παραμερίζοντας την επιθυμία της για στείρωση. Στην ηλικία, λοιπόν, των 29, αποφάσισε να κανονίσει ένα ραντεβού με κάποιο γυναικολόγο που ήξερε ότι μπορούσε να προχωρήσει τη διαδικασία. Η Seeley έφτασε στο ιατρείο του «εξοπλισμένη» με όλα τα στατιστικά στοιχεία που είχε συλλέξει τα τελευταία χρόνια σχετικά (153.000.000 ορφανά στον κόσμο, 76-98% ικανοποίηση και 7-17% απογοήτευση για τη γυναικεία στείρωση παγκοσμίως).
Τελικά, κατάφερε να πραγματοποιήσει την επιθυμία της. Δύο χρόνια μετά τη στείρωσή της, η Seeley δηλώνει ότι εξακολουθεί να υποστηρίζει την απόφασή της.
«Παρόλο που σήμερα όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν να ζήσουν τη ζωή τους άτεκνες, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που με επικρίνουν για αυτή μου την απόφαση – ακόμη κι αν δεν με γνωρίζουν καθόλου και φυσικά αδυνατούν να με καταλάβουν», εξηγεί η ίδια και προσθέτει: «Ήρθε η ώρα να σταματήσει η κοινωνία να κατηγοριοποιεί τις γυναίκες, και ν’ αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι όλοι μας είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι. Η απόφαση του να μην κάνουμε παιδιά δεν μας κάνει λιγότερο γυναίκες από εκείνες που επιλέγουν να γίνουν μητέρες. Ναι, μπορεί να είμαστε όλες φτιαγμένες βιολογικά για να αναπαραχθούμε, αλλά δεν είμαστε όλες προορισμένες να γίνουμε μαμάδες. Το να γίνει μια γυναίκα μητέρα είναι μια άκρως προσωπική απόφαση, που καθεμία από εμάς έχει το δικαίωμα να πάρει για τον εαυτό της, χωρίς την παραμικρή εξωτερική επιρροή ή κοινωνική πίεση».
Σίγουρα, τόσο η άποψη όσο και η εμπειρία της Seeley θέτουν νέα δεδομένα στο θέμα της μητρότητας. Εσείς πώς κρίνετε την απόφασή της;
