Αυτό που περιγράφετε είναι ένα φυσιολογικό στάδιο ανάπτυξης του παιδιού σας. Πολλές φορές τα παιδιά τεστάρουν τα όρια των γονιών τους και κάποιες άλλες τα ξεπερνούν κιόλας, προσπαθώντας να υπερισχύσουν. Τα πολλά “όχι” και “μη” δε φέρνουν αποτέλεσμα αν δεν ακολουθεί μια λογική εξήγηση. Χρειάζεται να διατηρείτε τη ψυχραιμία σας και ίσως έτσι να λειτουργήσετε ως πρότυπο για να μάθει κι αυτό να ελέγχει το θυμό και την ενέργεια του. Επίσης, θέστε ξεκάθαρα όρια και πείτε “αρκετά” απομακρύνοντας το από το χώρο όπου έγινε η “αταξία” μέχρι να ηρεμήσει. Να είστε πάντα συνεπής στον τρόπο που αντιδράτε. Πάντα να είναι με τον ίδιο τρόπο ώστε το παιδί σταδιακά να μάθει να τον αναγνωρίζει και να τον συνδέει με την αταξία του. Τέλος, ανταμείψτε την καλή συμπεριφορά του για να κατανοήσει τη διαφορά. Κατερίνα Θεοδωρίδου (ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια)