Μουτζούρες, γραμμούλες, ακαθόριστα σχέδια… Αυτές είναι οι πρώτες ζωγραφιές που μπορεί να κάνει ένα τρίχρονο ή τετράχρονο παιδί μόλις πρωτοπιάσει ένα μολύβι για να «ζωγραφίσει» στο χαρτί. Καθώς εξοικειώνεται με τις μπογιές του, βάζει χρώμα και έπειτα αναπαριστά όλο και πιο «αληθινά» μια εικόνα. Τι δείχνουν όμως αυτές οι πρώτες ζωγραφιές για το παιδί μας; Ερευνητές από το Βασιλικό Κολέγιο της Μ. Βρετανίας διαπίστωσαν ότι ο τρόπος με τον οποίο ζωγραφίζει το παιδί στη νηπιακή ηλικία μπορεί να αποτελέσει ένδειξη για το ποιος θα είναι ο δείκτης ευφυΐας του όταν φτάσει στην εφηβεία. Για τις ανάγκες της έρευνάς τους, ζήτησαν από 7.753 ζευγάρια από δίδυμα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα παιδάκι. Στη συνέχεια, τα έργα τους βαθμολογήθηκαν με βάση τον αριθμό των χαρακτηριστικών που διέθεταν (πόδια, χεράκια, κεφάλι κ.α). Τα ίδια παιδιά κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα τεστ ευφυΐας στην ηλικία των 4 και των 14 ετών. Αυτό που έδειξε η μελέτη είναι, πως όσο καλύτερο «βαθμό» είχαν πάρει οι ζωγραφιές τόσο μεγαλύτερο ήταν η βαθμολογία στο IQ τεστ που έκαναν δέκα χρόνια αργότερα. Όπως σχολίασε η επικεφαλής ψυχίατρος της έρευνας Δρ. Ρόζαλιντ Άρντεν, η δοκιμασία «Ζωγράφισε ένα παιδάκι» είναι μια πειραματική μέθοδος που χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του ’20 και οι συσχετισμοί ανάμεσα σ’ αυτήν και την εξυπνάδα του παιδιού έχουν γίνει εδώ και χρόνια. «Η ικανότητα να αναπαράγουμε φιγούρες είναι κάτι που διαθέτει μόνο ο άνθρωπος και αποτελεί έκφραση των γνωστικών δεξιοτήτων μας -ακριβώς όπως η γραφή- που επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να αποθηκεύσει πληροφορίες και να χτίσει πολιτισμό», λέει η ίδια. Το ενδιαφέρον σημείο πάντως της συγκεκριμένης έρευνας, σύμφωνα πάντα με την Άρντεν είναι πως αποδείχτηκε ότι ο συσχετισμός μεταξύ της καλλιτεχνικής δεξιότητας και της ευφυΐας ισχύει ακόμα και δέκα χρόνια μετά. Τα ευρήματα είναι ενδιαφέροντα αλλά σε καμία περίπτωση η ικανότητα αυτή δεν καθορίζει απόλυτα την ευφυΐα του. Η ευφυΐα άλλωστε ως γνωστόν επηρεάζεται από ένα σωρό άλλους παράγοντες όπως γενετικούς ή και περιβαλλοντολογικούς.