Μέσα σε όλο αυτό το ταξίδι με τα προβλήματα γονιμότητας, ήταν δύσκολο να λείπουν οι ενοχές. Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα να σκεφτεί κανείς κατά τη διάρκεια αυτής της δυσάρεστης εμπειρίας, όσο κι αν αυτό κάνει τον πόνο ακόμα μεγαλύτερο. Σήμερα, στην προσπάθειά μου να απελευθερώσω τον εαυτό μου από τα δεσμά της ενοχής, θα ήθελα να απαριθμήσω όλα αυτά για τα οποία αισθάνομαι ενοχές:
Για την κόρη μου
Αισθάνομαι ενοχές που έχω τόσο σοβαρά προβλήματα γονιμότητας, πράγμα που προφανώς σημαίνει ότι δεν πρόκειται να αποκτήσω άλλο παιδί. Αισθάνομαι ενοχές για την κόρη μου, που δεν θα μπορέσω να της χαρίσω ένα αδερφάκι. Αισθάνομαι ενοχές που, όταν εγώ και ο άντρας μου γεράσουμε, εκείνη δεν θα έχει κανέναν άλλον στη ζωή. Αισθάνομαι ενοχές που όλο αυτό το διάστημα ήμουν άρρωστη, θλιμμένη και αποπροσανατολισμένη, μην μπορώντας να είμαι η ιδανική μαμά για την κόρη μου. Αισθάνομαι ενοχές που της προκάλεσα τόσο άγχος και ανησυχία όλον αυτό τον καιρό. Αισθάνομαι ενοχές που ενδέχεται να της κληροδοτήσω πιθανά προβλήματα γονιμότητας.
Για τον άντρα μου
Αισθάνομαι ενοχές που, με όλα αυτά τα θέματα υπογονιμότητας, έχω προκαλέσει τόσο πόνο και στους δυο μας. Παρόλο που εκείνος επιμένει ότι το ταξίδι αυτό είναι «κοινό», εγώ αισθάνομαι ενοχές που το σώμα μου αδυνατεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του. Αισθάνομαι ενοχές που, από τότε που παντρευτήκαμε πριν από 8 χρόνια, ονειρευόμασταν να κάνουμε πολλά παιδιά, ενώ τώρα ξέρουμε ότι οι ελπίδες και τα όνειρά μας δεν θα πραγματοποιηθούν. Αισθάνομαι ενοχές που περάσαμε τα μισά και πλέον χρόνια του γάμου μας παλεύοντας με τα προβλήματα γονιμότητας. Αισθάνομαι ενοχές που έπρεπε να ανησυχεί τόσο πολύ για μένα μέσα από τις αποτυχημένες εγκυμοσύνες και τις 8 χειρουργικές επεμβάσεις που έκανα τα τελευταία 6 χρόνια.
Για όλα όσα αγαπούσα
Αισθάνομαι ενοχές που, σε όλη αυτή τη διαδρομή της υπογονιμότητας, είχα παραμελήσει όλα τ’ αγαπημένα μου πρόσωπα και είχα απαρνηθεί ό,τι αγαπούσα. Αισθάνομαι ενοχές που απομακρύνθηκα από τους φίλους μου και έπαψα να συμμετέχω σε όλα τα σπουδαία γεγονότα της ζωής τους, επειδή είχα αποδυναμωθεί σωματικά και ψυχικά. Αισθάνομαι ενοχές που προκάλεσα τόσο άγχος και στεναχώρια στους γονείς μου σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, χωρίς τελικά να καταφέρω να τους χαρίσω τα εγγονάκια που ονειρεύονται ν’ αγαπήσουν και να κακομάθουν!
Διώχνοντας τις ενοχές…
Οι ενοχές είναι ένα βάρος που μπορεί να σε καταρρακώσει, να σε παραλύσει, να σε αποδυναμώσει τόσο ώστε να κάνεις επιλογές που η καρδιά σου δεν θέλει να κάνεις. Για να είμαι καλή μαμά, να έχω ευτυχισμένο γάμο και να είμαι ο καλύτερος εαυτός μου, πρέπει να διώξω από πάνω μου όλο αυτό το βάρος, όλες αυτές τις ενοχές. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο για τα προβλήματα γονιμότητάς μου, δεν είναι κάτι που περνάει από το χέρι μου, δεν αποφασίζω εγώ γι’ αυτά. Έχω κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσα με όλα τα «όπλα» που μου δόθηκαν. Δεν είμαι παρά μόνο ένας άνθρωπος. Διώχνοντας τις ενοχές, θα αφήσω ελεύθερο χώρο για να υποδεχτώ το μέλλον με ανοιχτή καρδιά και ανοιχτό μυαλό. Και αυτή τη στιγμή νιώθω ήδη πιο ανάλαφρη!
(Από τη μαμά και μπλόγκερ Casey Berna)