Ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης Marcel Zentner δημιούργησε ένα σύνολο από εννέα χρωματιστά ορθογώνια από χαρτόνι και ζήτησε από παιδιά να τα χαρακτηρίσουν με σειρά προτίμησης, ξεκινώντας από εκείνο που τους άρεσε καλύτερα.
Σε επόμενο στάδιο τους έδειξε εικόνες από τρία πρόσωπα: ένα χαρούμενο πρόσωπο, ένα θλιμμένο και ένα θυμωμένο πρόσωπο, δίνοντας τους έξι κάρτες με κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, μπλε, καφέ και μαύρο.
Ολόκληρο το έργο επαναλήφθηκε με τους ενήλικες.
Στο πρώτο πείραμα οι ενήλικοι προτίμησαν κυρίως το μπλε ενώ τα παιδιά το κόκκινο. Σύμφωνα με τον Zentner οι ενήλικες προφανώς συσχετίζουν το κόκκινο με αρνητικά πράγματα, όπως το αίμα και το δηλητήριο, και γι ‘αυτό και η προτίμηση μετατοπίζεται από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση.
Στο δεύτερο πείραμα οι ενήλικες διάλεξαν πολύ συγκεκριμένα χρώματα για να χαρακτηρίσουν τα τρία συναισθήματα: Για τη χαρά διάλεξαν το κίτρινο, για τη θλίψη το μαύρο και για το θυμό το κόκκινο.
Αντίθετα τα παιδιά, επέλεξαν μια ποικιλία χρωμάτων για να συνδέσουν κάθε πρόσωπο. Το χαρούμενο πρόσωπο ήταν το κόκκινο, το λυπημένο μπλε. Τα παιδιά μάλιστα χρησιμοποίησαν όλα τα χρώματα από πολλές φορές για κάθε συναίσθημα.
Συμπέρασμα; Για τα παιδιά τα συναισθήματα έχουν πολλές και διαφορετικές αποχρώσεις
Τι δείχνουν όμως τα χρώματα για την ψυχολογία του παιδιού;
Το χρώμα είναι η φωτεινή πλευρά της παιδικής ηλικίας. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, τα χρώματα που επιλέγει ένα παιδί στις ζωγραφιές του, μας δείχνουν πολλά για τη συναισθηματική του κατάσταση. Η ψυχολογία του παιδικού σχεδίου υποστηρίζει ότι κανένα από τα χρώματα που επιλέγουν τα παιδιά δεν είναι τυχαίο και μπορεί να μας πει πολλά για το χαρακτήρα και τα συναισθήματα τους!
Τα μικρά παιδιά προσελκύονται από φωτεινά χρώματα. Βέβαια οι προτιμήσεις των παιδιών αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία τους. Τα παιδιά κάτω των 10 αγαπούν πολύ το κόκκινο, το ροζ ή και το κίτρινο. Από τα δέκα και πάνω αρχίζουν να δείχνουν μια προτίμηση στο μπλε.
Τα μικρά παιδιά τα νήπια κυρίως αγαπούν πολύ τις πολυχρωμίες. Η επιλογή της πολυχρωμίας συνήθως εκφράζει ένα συναίσθημα χαράς. Από την άλλη τα έντονα χρώματα δηλώνουν οτι το παιδί την ώρα που ζωγραφίζει βιώνει έντονα συναισθήματα (θετικά ή μη).
Κόκκινο: Η προτίμηση στο κόκκινο χρώμα δηλώνει χαρακτήρα δυναμικό και παρορμητικό.
Πορτοκαλί: Η επιλογή του πορτοκαλί χρώματος εκφράζει άτομο με ζεστή συμπεριφορά, ήρεμο και πολύ συναισθηματικό. Κίτρινο: Συνήθως το επιλέγουν άτομα με δυναμισμό, φιλοδοξίες, που τους αρέσει η έντονη δράση. Μπλε: Η προτίμηση στο χρώμα αυτό , δείχνει άτομο που έχει ανεπτυγμένη λογική και ωριμότητα. Ροζ: Αγαπημένο των κοριτσιών, εκφράζει τη γυναικεία φύση αλλά και την αίσθηση ηρεμίας. Μαύρο: το προτιμούν τα εσωστρεφή παιδιά. Το χρώμα αυτό συμβολίζει το φόβο, την ανησυχία, καθώς και την επιθυμία περιθωριοποίησης. Πράσινο: Συμβολίζει την ελπίδα για ζωή, και θεωρείται το χρώμα της αρμονίας, της κοινωνικής προσφοράς, του αλτρουισμού. Τα παιδιά που το επιλέγουν έχουν επιμονή και υπομονή αλλά συνήθως είναι εσωστρεφή.