Η Αντζελίνα Τζολί εξομολογείται στους «New York Times» την απόφασή της να προχωρήσει σε αφαίρεση ωοθηκών και σαλπίγγων, δύο χρόνια μετά τη διπλή μαστεκτομή της.
Μέσα από ένα συγκινητικό κείμενο, η διάσημη μαμά εξηγεί τα πάντα για την επέμβαση στην οποία προχώρησε, λέγοντας ότι «δεν θέλει τα παιδιά της να λένε ότι έχασαν τη μαμά τους από καρκίνο των ωοθηκών».
Γράφει χαρακτηριστικά:
«Πριν από 2 χρόνια είχα γράψει για την επιλογή μου να κάνω διπλή προληπτική μαστεκτομή, μετά από μια απλή εξέταση αίματος που έδειξε ότι φέρω μια μετάλλαξη του γονιδίου BRCA. Μου είπαν τότε ότι έχω 87% πιθανότητες να προσβληθώ από καρκίνο του στήθους και 50% από καρκίνο των ωοθηκών.
Έκτοτε προγραμμάτιζα την αφαίρεση των ωοθηκών, μια επέμβαση λιγότερο σύνθετη από τη μαστεκτομή, αλλά με σοβαρές επιπτώσεις, μιας και βάζει μια γυναίκα σε υποχρεωτική εμμηνόπαυση. Έτσι, προετοίμαζα τον εαυτό μου ψυχολογικά και συναισθηματικά, συζητούσα τις πιθανότητες με τους γιατρούς, έκανα έρευνες για εναλλακτικές ιατρικές μεθόδους και κατέγραφα τις ορμόνες μου, για πιθανά υποκατάστατα των οιστρογόνων ή της προγεστερόνης. Αλλά ένιωθα πως έχω ακόμα χρόνο για να κάνω την επέμβαση.
Μέχρι πριν από δύο εβδομάδες, που μου τηλεφώνησε ο γιατρός με τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Κι ενώ μου είπε ότι η CA-125 είναι φυσιολογική, από τη μία ένιωσα ανακούφιση, αφού αυτός ο δείκτης, αυτή η πρωτεΐνη στο αίμα, καταγράφει τον καρκίνο των ωοθηκών. Είναι μια εξέταση που κάνω κάθε χρόνο εξαιτίας του οικογενειακού ιστορικού μου. Ωστόσο, από την άλλη, με ενημέρωσε πως έχουν ανέβει οι δείκτες που δείχνουν την ύπαρξη κάποιας φλεγμονής, και αυτό θα μπορούσε να είναι ένδειξη καρκίνου. Ζήτησε να με δει επειγόντως χειρουργός και να ελέγξει τις ωοθήκες μου.
Προσπάθησα να είμαι ήρεμη, να είμαι δυνατή, να σκέφτομαι πως δεν έχω λόγο να ανησυχώ ότι δεν θα ζήσω για να μεγαλώσω τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Αμέσως τηλεφώνησα στον άντρα μου στη Γαλλία, ο οποίος επέστρεψε αεροπορικώς σε λίγες ώρες. Το όμορφο με αυτές τις στιγμές στη ζωή είναι πως έχεις τόση διαύγεια.
Την ίδια μέρα πήγα στο χειρουργό που παρακολουθούσε τη μητέρα μου και που τον είχα δει τελευταία φορά τη μέρα του θανάτου της. Έκλαψε όταν με είδε: ‘Της μοιάζεις τόσο πολύ, είστε ίδιες’. Κατέρρευσα. Χαμογελάσαμε, όμως, και αποφασίσαμε να αντιμετωπίσουμε μαζί το πρόβλημα.
Ήξερα ότι, αν ήταν καρκίνος, θα ήταν στο αρχικό στάδιο. Αν ήταν κάτι άλλο μέσα στο σώμα μου, θα το ήξερα μέσα σε 5 μέρες. Ήταν το πιο βασανιστικό πενθήμερο της ζωής μου, όπου το πέρασα παρακολουθώντας τους αγώνες ποδοσφαίρου των παιδιών μου, δουλεύοντας και προσπαθώντας με όλες μου τις δυνάμεις να μείνω ήρεμη.
Την ημέρα που βγήκαν τα αποτελέσματα και έδειξαν πως ήταν αρνητικά για καρκίνο, ένιωσα τεράστια ανακούφιση, αν και λόγω της ραδιενέργειας δεν μπορούσε να αγκαλιάσω τα παιδιά μου. Έπρεπε, όμως, να προχωρήσει στην αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπίγγων. Εδώ θέλω να τονίσω, απευθυνόμενη σε κάθε αναγνώστρια που διαβάζει αυτές τις γραμμές, ότι όποια γυναίκα έχει αντίστοιχο πρόβλημα δεν είναι υποχρεωτικό να κάνει την επέμβαση, όμως στη δική μου περίπτωση ήταν αυτό που συνέστησαν οι γιατροί με βάση το ιστορικό και τις εξετάσεις μου.
Μάλιστα, η συγκεκριμένη επέμβαση έπρεπε γίνει όταν θα ήμουν 10 χρόνια νεότερη από την ηλικία που παρουσίασε καρκίνο η μικρότερη από τις συγγενείς μου. Η μητέρα μου διαγνώστηκε με καρκίνο σε ηλικία 49 ετών, κι εγώ τώρα είμαι 39. Έκανα την αφαίρεση με λαπαροσκόπηση και εντοπίστηκε ένας μικρός όγκος στις ωοθήκες, που δεν ήταν όμως κακοήθης.
Είναι πιθανό να μην έχει απομακρυνθεί πλήρως ο κίνδυνος να εμφανίσω καρκίνο. Σκοπεύω να αναζητήσω φυσικούς τρόπους για να ενισχύσω το ανοσοποιητικό μου σύστημα, προκειμένου να μην πουν ποτέ τα παιδιά μου ‘η μαμά μου πέθανε από καρκίνο των ωοθηκών’. Ανεξάρτητα από τα υποκατάστατα ορμονών που παίρνω, είμαι πλέον σε εμμηνόπαυση. Δεν θα μπορέσω να κάνω άλλα παιδιά και θα υποστώ κάποιες αλλαγές στο σώμα, όμως νιώθω άνετα πια με ό,τι πρόκειται να έρθει, όχι επειδή είμαι δυνατή αλλά γιατί αυτό είναι μέρος της ζωής. Δεν πρέπει να το φοβάσαι.
Νιώθω στεναχώρια για τις γυναίκες που έζησαν τέτοιες στιγμές νωρίς στη ζωή τους, πριν αποκτήσουν παιδιά. Η κατάστασή τους είναι σαφώς χειρότερη από τη δική μου. Έμαθα ότι υπάρχουν τρόποι για να αφαιρούν οι γυναίκες τις σάλπιγγες, αλλά να κρατούν τις ωοθήκες ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν παιδιά.
Μπορεί να μην είναι εύκολο να πάρεις τέτοιου είδους αποφάσεις, είναι όμως πολύ πιθανό να καταφέρεις να πάρεις τον έλεγχο στα χέρια σου και να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα υγείας. Να ζητήσεις συμβουλές, να μάθεις τις εναλλακτικές, να κάνεις επιλογές που σου ταιριάζουν».
Και κλείνει το συγκλονιστικό αυτό άρθρο της, γράφοντας: «Η γνώση είναι δύναμη!».
(photo: Getty)