Εμψυχωτικές φωτογραφίες έχουν στόχο να απενοχοποιήσουν την επιλόχεια κατάθλιψη των νέων μαμάδων.
Η επαγγελματίας φωτογράφος Eran Sudds, που ζει και εργάζεται στο Βανκούβερ, δεν διστάζει πλέον να παραδεχτεί δημόσια ότι έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη, μετά τη γέννηση του γιου της. Όμως, δεν ένιωθε έτσι πάντα. Χρειάστηκε να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς για να τα καταφέρει.
«Όταν κάλεσα τη γραμμή υποστήριξης του ‘Pacific Post Partum Support Society’, ήμουν πολύ αμήχανη και κάπως φοβισμένη, αλλά ήξερα ότι πρέπει να μιλήσω σε κάποιον που θα με καταλάβαινε», εξομολογείται.
Κι έτσι ακριβώς έγινε. Η ομάδα υποστήριξης του PPPSS βοήθησε την Eran να ξεπεράσει αυτή την τόσο δύσκολη περίοδο της ζωής της, κι εκείνη ήξερε ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα τους το ανταπέδιδε.
«Όταν ήμουν νέα μαμά, βίωσα μια εμπειρία ζωής με μια άγνωστη γυναίκα. Ήμουν μόνη μου στο πάρκο και προσπαθούσα να τα βγάλω πέρα μ’ ένα εξαντλημένο μωρό που έκλαιγε ασταμάτητα. Ένιωθα κι εγώ εντελώς εξαντλημένη και ήμουν έτοιμη να καταρρεύσω. Τότε παρατήρησα μια κυρία να με κοιτάζει επίμονα και προσπάθησα να την αποφύγω γιατί δεν ήθελα ν’ ακούσω πάλι συμβουλές για το πώς να ηρεμήσω το παιδί μου. Όταν, τελικά, με πλησίασε, μου είπε τα εξής: ‘Τα πηγαίνεις μια χαρά. Είσαι πολύ καλή μαμά’. Αυτές οι απλές λέξεις άλλαξαν τη ζωή μου», λέει συγκινημένη η Eran.
Αυτή ήταν η αφορμή για τη δημιουργία του «The Good Mother Project», μια τρυφερή συλλογή με φωτογραφίες που απεικονίζουν μαμάδες να στέλνουν εμψυχωτικά μηνύματα σε άλλες μαμάδες.
«Δεν μιλάμε για την επιλόχεια κατάθλιψη όσο θα ‘πρεπε. Αν είστε νέα μαμά και δεν νιώθετε ευχάριστα συναισθήματα μετά τη γέννηση του παιδιού σας, είναι βέβαιο ότι θα αισθάνεστε πολύ μόνη και τρομοκρατημένη μήπως κατακριθείτε ότι δεν ανταποκρίνεστε στο ρόλο σας όπως πρέπει», εξηγεί.
Και προσθέτει: «Δεν είναι εύκολο να είσαι μαμά, ειδικά αν είναι η πρώτη σου φορά. Τα πάντα είναι πρωτόγνωρα, οι πληροφορίες πολλές, τα συναισθήματα ανάμεικτα και ο φόβος ότι μπορεί να τα κάνεις όλα λάθος τεράστιος. Όλες οι μαμάδες πρέπει να ξέρουν ότι είναι υπέροχες. Μπορεί να μην τα κάνουν όλα τέλεια, αλλά κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να ανταποκριθούν στην πιο δύσκολη ‘δουλειά’ του κόσμου. Και μερικές φορές χρειάζονται κάποιον να τους υπενθυμίζει ότι ‘τα πηγαίνουν μια χαρά’. Τόσο απλό και τόσο ανθρώπινο!».