Τι δήλωσε με ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε στη Huffington Post η Τζένιφερ Άνιστον για τα γυναικεία πρότυπα και το κυνήγι των παπαράτσι.«Ποτέ δεν έχω απαντήσει σε κουτσομπολιά…αλλά θέλω να γίνω μέρος μίας ευρύτερης συζήτησης που έχει ήδη ξεκινήσει και πρέπει να συνεχιστεί. Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, δεν είμαι έγκυος. Έχω όμως βαρεθεί τους τρόπους με τους οποίους έχουμε αναγάγει σε σπορ το να βάζουμε κάτω από το μικροσκόπιο και να ψέγουμε το σώμα των γυναικών, κάτι που συμβαίνει καθημερινά χάρη στην «δημοσιογραφία», το «δικαίωμα στην ενημέρωση» και «τα νέα που αφορούν τους διάσημους», έγραψε μεταξύ άλλων στην επιστολή της η Τζένιφερ Άνιστον, αφού, όπως σημείωσε η ίδια, δεν είναι στα social media ώστε να κάνει τις απόψεις της γνωστές από εκεί. H Άνιστον, που μαθαίνει σε εβδομαδιαία (αν όχι καθημερινή) βάση από τα κουτσομπολίστικα περιοδικά ότι είναι έγκυος ή χωρίζει, εξήγησε το λόγο που ένιωσε την ανάγκη να απευθυνθεί στο κοινό, ειδικά στις άλλες γυναίκες. «Εγώ και ο σύζυγός μου είμαστε καθημερινά θύματα παρενόχλησης από ντουζίνες επιθετικών φωτογράφων που θα κάνουν τα πάντα, θα γίνουν ακόμη και επικίνδυνοι για αθώους περαστικούς έξω από το σπίτι μας προσπαθώντας να βγάλουν φωτογραφίες που στη συνέχεια θα δούμε σε περιοδικά …Αν για κάποιους ανθρώπους εκεί έξω είμαι ένα σύμβολο, τότε ξεκάθαρα είμαι ένα παράδειγμα του πρίσματος μέσα από το οποίο βλέπουμε τις μαμάδες, τις κόρες, τις αδερφές, τις συζύγους, τις φίλες και τις συνεργάτιδές μας… Ο τρόπος με τον οποίο με προβάλλουν τα media είναι μία αντανάκλαση του πως προβάλλουν τις γυναίκες γενικά. Είμαστε όλοι δέκτες αυτών των μηνυμάτων και υπεύθυνοι για αυτή την άτυπη συμφωνία για το πώς θα περνά στο συλλογικό ασυνείδητο η εικόνα μίας γυναίκας. Τα κορίτσια δεν θεωρούνται όμορφα αν δεν είναι απίστευτα αδύνατα και δεν αξίζουν την προσοχή μας αν δεν μοιάζουν με σουπερμόντελ ή με μια ηθοποιό στο εξώφυλλο ενός περιοδικού. Αυτή είναι μία ιδέα που τους ακολουθεί ως την ενηλικίωση…Χρησιμοποιούμε τις «ειδήσεις» γύρω από τη ζωή των διασήμων για να διαιωνίσουμε αυτή την απάνθρωπη εικόνα των γυναικών, μία εικόνα που έχει να κάνει μόνο με την εξωτερική εμφάνιση και εγείρει ερωτήματα του τύπου «Είναι έγκυος;» «Τρώει υπερβολικά», «Γιατί αφέθηκε;», «Έχει προβλήματα ο γάμος της;» Κι όλα αυτά επειδή ο φακός «είδε» κάποια σωματική ατέλεια». Η Άνιστον τα γράφει ωραία, τσεκουράτα και μας δίνει μεγάλη χαρά όταν λέει το αυτονόητο γιατί μπορεί τώρα, το αυτονόητο να ακουστεί. «Είναι τρομερά ανησυχητικό το πόσο εύκολα κάνουμε τις γυναίκες αντικείμενα εκμετάλλευσης και εξονυχιστικής ανάλυσης. Ο τελευταίος μήνας με διαφώτισε σχετικά με τον ορισμό που δίνουμε στην αξία μιας γυναίκας, την οποία υπολογίζουμε ανάλογα με την οικογενειακή της κατάσταση, δηλαδή αν είναι παντρεμένη και μητέρα …Σκέφτομαι όλη αυτή τη σπατάλη φαιάς ουσίας που συμβαίνει αυτή τη στιγμή με στόχο την αποκάλυψη του αν είμαι έγκυος ή όχι και που φυσικά έχει στη βάση της το γεγονός ότι μία γυναίκα που δεν έχει παντρευτεί ή δεν έχει κάνει παιδιά δεν έχει ολοκληρωθεί». Η ολοκλήρωση μίας γυναίκας είναι δική της υπόθεση, καταλήγει η Τζένιφερ, το φιλαράκι μας:«Είμαστε πλήρεις και χωρίς ταίρι, με ή χωρίς παιδί. Εμείς θα αποφασίσουμε τι σημαίνει όμορφο όταν πρόκειται για το σώμα μας. Αυτή η απόφαση είναι αποκλειστικά δική μας. Ας την πάρουμε, δίνοντας το παράδειγμα στις νεώτερες γυναίκες που μας βλέπουν ως πρότυπα. Ας πάρουμε αυτή την απόφαση μακριά από τον θόρυβο των ταμπλόιντ. Δεν χρειάζεται να είμαστε σύζυγοι ή μαμάδες για να είμαστε ολοκληρωμένες ως γυναίκες. Εμείς θα δώσουμε νόημα στο δικό μας «Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».
