«Το να περπατάς με ένα φίλο στο σκοτάδι είναι καλύτερο από το να περπατάς μόνος στο φως.»
Τα υπέροχα αυτά λόγια της Αμερικανίδας συγγραφέως Helen Keller, είναι πραγματικά σαν να γράφτηκαν για τα δύο αυτά παιδιά, τους δύο αυτούς πραγματικούς φίλους, που δυστυχώς ή ευτυχώς χρειάστηκε να μάθουν από νωρίς ότι οι πραγματικές αξίες στη ζωή, όπως η αληθινή φιλία, κρύβουν κάποιες φορές και μεγάλο πόνο. Αυτό όμως είναι τελικά που εκτοξεύει την αγάπη και τη δύναμη της ψυχής μας στα μεγαλύτερα ύψη.
Ο Marc είναι ένα κλασικό αγόρι 12 ετών που λατρεύει το ποδόσφαιρο. Δυστυχώς πριν από λίγο καιρό -κατά την διάρκεια μίας σοβαρότατης επέμβασης (έπασχε από μεταστατικό καρκίνο στον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη)- έχασε την όραση του. Δεν έχασε όμως και την αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Την επόμενη φορά που βρέθηκε στο γήπεδο, δεν ήταν μόνος. Ήταν μαζί με τον φίλο του Jarryd, ο οποίος έγινε τα… μάτια του μικρού αγοριού, μεταδίδοντας του με κάθε λεπτομέρεια τα όσα συνέβαιναν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Αυτό που συνέβαινε ανάμεσα στα δύο αγόρια τράβηξε την προσοχή των Μέσων Ενημέρωσης του Σίδνεϊ που μετέδωσαν με τη σειρά τους τη συγκινητική ιστορία.
Ας εμπνευστούμε από την αγνότητα αυτής της σχέσης, όχι μόνο εμείς αλλά και τα παιδιά μας, γιατί η καλύτερη συμβουλή που μπορείς να τους δώσεις είναι ακριβώς αυτό. Ότι η καλύτερη επένδυση, η καλύτερη επιλογή που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στη ζωή του είναι οι αληθινοί, οι πραγματικοί φίλοι!!!
