Το grooming (αποπλάνηση ανηλίκου) είναι η διαδικασία κατά την οποία, παιδόφιλοι, προσποιούμενοι ότι είναι έφηβοι, χρησιμοποιούν τα δωμάτια ανοιχτής επικοινωνίας (chat rooms), τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και άλλους χώρους διαδικτυακής επικοινωνίας για να προσελκύσουν παιδιά με σκοπό να τα κακοποιήσουν. Συχνά τέτοιου είδους ιστοχώροι θεωρούνται από τα παιδιά ασφαλείς τόποι συνομιλίας στο Διαδίκτυο, τόσο εξαιτίας της δημόσιας φύσης της συζήτησης, αλλά και της λανθασμένης εκτίμησης των παιδιών ότι διατηρείται η ανωνυμία τους. Οι παιδόφιλοι ξεκινούν συζητήσεις με τα πιθανά θύματα με σκοπό να αναπτύξουν φιλική σχέση με αυτά και να αποσπάσουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τόπο διαμονής τους, τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και τις σεξουαλικές τους εμπειρίες. Οι συζητήσεις μπορεί να διαρκέσουν ημέρες, εβδομάδες, ακόμη και μήνες, μέχρι ο παιδόφιλος να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του παιδιού. Μέσα από την σχέση αυτή προκαλούν σιγά σιγά συζητήσεις σεξουαλικής φύσεως και πολλές φορές οι παιδόφιλοι στέλνουν στα υποψήφια θύματα φωτογραφίες παιδικής πορνογραφίας αλλά και πορνογραφίας ενηλίκων για να δώσουν την αίσθηση ότι αυτό είναι κάτι το αποδεκτό και φυσιολογικό. Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει την απροθυμία των παιδιών στο να λάβουν μέρος σε σεξουαλική επαφή. Χρησιμοποιείται επίσης για να αποτρέψει το θύμα από το να ζητήσει προστασία από τους γονείς και τους δασκάλους του, αφού καταλήγει να νιώθει ένοχο που έχει ανταλλάξει τέτοιου είδους φωτογραφίες. Πριν κοινοποιήσετε μια φωτογραφία του παιδιού σας στο facebook, ξανασκεφτείτε το! Γνωρίζετε ότι το μισό τουλάχιστον από το υλικό που εντοπίζεται σε ιστοσελίδες με παιδοφιλικό περιεχόμενο είναι απλώς αθώες φωτογραφίες παιδιών σε καθημερινές δραστηριότητες τις οποίες ανέβασαν στα social media οι γονείς τους; Ο Επίτροπος Διαδικτυακής Ασφάλειας των Παιδιών της Αυστραλίας, Alastair MacGibbon, έδωσε στη δημοσιότητα κάποια στοιχεία που αν οι γονείς τα διαβάσουν, θα αναθεωρήσουν εντελώς την άποψη τους για ποσταρίσματα στο Facebook. Όταν η ειδική ομάδα ερευνητών της υπηρεσίας κλήθηκε να εξετάσει καταγγελίες για υλικό παιδικής κακοποίησης (επίσης γνωστή και ως παιδική πονογραφία), διαπίστωσε ότι οι μισές φωτογραφίες που συνάντησαν σε ιστοσελίδες παιδόφιλων (μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια) προέρχονταν από τη ζωή παιδιών από όλο τον κόσμο. Το υλικό αυτό καθαυτό, δεν ήταν σεξουαλικής φύσεως. Πρόκειται για απλές, καθημερινές φωτογραφίες παιδιών στο σχολείο, στο πάρκο ή το γυμναστήριο, αλλά τα χυδαία και ανατριχιαστικά σχόλια που τις συνόδευαν ήταν αυτά που κάνουν το σκηνικό εφιαλτικό. Πολλοί χρήστες μάλιστα δηλώνουν πως απέκτησαν το υλικό μέσω ψεύτικων λογαριασμών στα social media, εξηγεί ο MacGibbon. Οι φωτογραφίες ήταν χωρισμένες σε κατηγορίες όπως «παιδιά στην παραλία», «αθλητές» «Οι φίλες της κόρης μου στο Instagram” (σοκ!!!) . Μέσα σε 10 ημέρες από την ημέρα που ανέβηκαν στις εν λόγω ιστοσελίδες, φωτογραφίες κλεμμένες από το Facebook, το Instagram και το Κik είχαν πάνω από 1,7 εκατομμύρια εμφανίσεις. Ανάλογες ιστοσελίδες αλλά και προφίλ στο Facebook/Ιnstagram/Twitter/Google+ και αλλού λειτουργούν ως τόποι δικτύωσης των απανταχού παιδόφιλων, οι οποίοι αφού έρθουν σε επαφή δημόσια ανταλλάσσουν email, skype , whatsapp κλπ και προχωρούν σε prive, διαδικτυακές συναντήσεις για την ανταλλαγή πιο hard core υλικού. Οι ίδιοι οι παιδόφιλοι παραδέχονται ότι βρίσκουν τις φωτογραφίες χτενίζοντας το διαδίκτυο. Εκεί δηλαδή που αφελείς γονείς, παιδιά και έφηβοι ή τρίτοι ανεβάζουν χωρίς καμία ρύθμιση ασφαλείας, οικογενειακές φωτογραφίες για να τις μοιραστούν με τους «φίλους» τους. «Δεν έχει σημασία πόσο αθώα είναι η φωτογραφία που ανεβάζεις», εξηγεί η Susan McLean, ειδική διαδικτυακής ασφάλειας, «αν το παιδί σου έχει αυτό που θέλει ο παιδόφιλος, θα την κλέψει» Τι μπορούμε να κάνουμε για να τα προστατεύσουμε;Η αλήθεια είναι ότι ο φόβος δεν είναι καλός σύμβουλος και μας οδηγεί συχνά σε υπερβολές. Το διαδίκτυο είναι μια προέκταση της πραγματικής ζωής και έτσι θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε. Γνωρίζοντας τους κινδύνους θα απαγορεύατε στο παιδί σας την παιδική χαρά; Είμαι σίγουρος πως όχι, αλλά θα πηγαίνατε μαζί του, θα το προσέχατε και θα το αφήνατε να χαρεί το παιχνίδι δημιουργώντας ένα πέπλο προστασίας γύρω του. Πηγή:http://www.saferinternet.gr/