Βλέπετε τους μικρούς αριβίστες, οι οποίοι στέκονται στα τέσσερα και μπουσουλάνε. Όμως, το δικό σας τίποτα! Και κάπου εκεί αναρωτιέστε… «Γιατί δεν μπουσουλάει;»
Προτιμά να μελετά τον κόσμο… Είναι ζήτημα χαρακτήρα;
Είναι αλήθεια ότι από τον όγδοο ή τον ένατο μήνα η πλειοψηφία των μωρών μαθαίνουν να στέκονται στα τέσσερα και να μπουσουλάνε…ενώ το δικό σας παραμένει απελπιστικά ακίνητο, καθισμένο στον ποπό του! Είναι στο 15% των παιδιών -σύμφωνα με τις παρατηρήσεις γιατρών και ειδικών επαγγελματιών – που δεν περνούν από αυτό το στάδιο (του τετράποδου) και προχωρούν κατευθείαν στο περπάτημα, χωρίς να περάσει από το ενδιάμεσο στάδιο. Γιατί αυτή η ιδιαιτερότητα;
– Εκφράζεται ο χαρακτήρας χωρίς αμφιβολία.
Μερικά παιδιά είναι λιγότερο ριψοκίνδυνα από τα άλλα, και προτιμούν να παρατηρούν παρά να είναι μέσα στην δράση. Το να είναι καθισμένα τα βολεύει απόλυτα: από τη στιγμή που δείχνουν ενδιαφέρον για ό,τι συμβαίνει γύρω τους, δεν τους γεννάται η ανάγκη να μετακινηθούν αμέσως
– Μήπως το μωρό σας περνά την φάση της αμφιβολίας;
Για να καθίσει στα τέσσερα, πρέπει να στηριχθεί στα χέρια του και να τολμήσει να χάσει την ισορροπία του. Αυτό είναι ένα ρίσκο που δεν τολμούν να το πάρουν όλα τα μωρά.
– Οι συνήθειες της ζωής της οικογένειας παίζουν μεγάλο ρόλο.
Όταν ένα μωρό περνά πολλή ώρα στην αγκαλίτσα του μπαμπά ή της μαμάς, δεν έχει συχνά την ευκαιρία να γυρίσει και να είναι μπρούμυτα και πάλι ανάσκελα. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να δοκιμάσει και να στηριχτεί στα χέρια και στα πόδια του. Μην ξεχνάμε ότι το «περπάτημα» στα τέσσερα γίνεται αποκλειστικά στο πάτωμα!
Μην πανικοβληθείτε αν το παιδί σας αγνοήσει αυτόν τον τρόπο κίνησης: αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει ιατρικό ούτε νευρολογικό πρόβλημα!
Για μια μερίδα ειδικών, αυτό το στάδιο δεν είναι απαραίτητο. Και από τη στιγμή που το μωρό σας θα περπατήσει, δεν κάνει καμία διαφορά το αν θα μπουσουλήσει ή όχι.
Αυτός ο τρόπος μετακίνησης γυμνάζει την πλάτη και βελτιώνει την κίνηση της λεκάνης, και του τραβάει την προσοχή μέσα από το περπάτημα. Του δίνει την ευκαιρία να εξασκήσει τον συγχρονισμό των χεριών και των ποδιών του καθώς και την εναλλαγή της κίνησης των ποδιών. Τέλος, προτρέπει το παιδί από τον όγδοο ή τον ένατο μήνα της ζωής του να υπολογίζει τα εμπόδια, να τα παρακάμπτει, να τα ξεπερνά και να καταλαβαίνει ό,τι συμβαίνει στο σώμα του όταν κινείται.
Προτρέψτε το!
Αν το μικρό σας έχει αντίρρηση στο να μάθει να κινείται έτσι, μπορείτε να το προτρέψετε παίζοντας μαζί του
– Όταν παίζει καθιστό στο πάτωμα, πλησιάστε το μπουσουλώντας. Θα θελήσει να σας μιμηθεί. Δείξτε του πόσα ενδιαφέροντα πράγματα συμβαίνουν όχι μόνο ψηλά αλλά και κοντά στο έδαφος!
– Ξαπλώστε και τεντωθείτε στο πάτωμα με την πλάτη προς τα κάτω και βάλτε το μωρό σας επάνω σας. Όταν νιώσει ασφαλές, θα τολμήσει να πάρει στάσεις που δεν έχει συνηθίσει να παίρνει όπως το να στηριχτεί με τα τέσσερα πάνω στον κορμό σας.
– Κυλήστε μια μικρή μπάλα για να την ακολουθήσει. Προτρέψτε το ακόμα να περάσει κάτω από το τραπέζι ή από μια καρέκλα. Θα σταθεί στα τέσσερα από μόνο του, χωρίς να το σκεφτεί καθόλου!
Πότε υπάρχει λόγος ανησυχίας;
Ανησυχούμε όταν ένα μωρό δεν κάνει και άλλα πράγματα σύμφωνα με την ηλικία του π.χ. να στέκεται όρθιο όταν στηρίζεται σε έπιπλα η κρατιέται από κάποιον. Τότε οι γονείς καλό είναι να συμβουλευτούν τον παιδίατρο τους. Οι ειδικοί δεν θεωρούν το μπουσούλημα απαραίτητο αναπτυξιακό σταθμό στην ψυχοκινητική εξέλιξη ενός βρέφους.
Με την συνεργασία της κας Ιωάννας Δραμπέλη (παιδίατρος)