Γιατί είναι (και) καλό να τσακώνονται τα αδέρφια

Κι όμως, όσο κι αν δεν μας αρέσει είναι (και) καλό να τσακώνονται τα αδέρφια Οι καβγάδες μεταξύ των αδερφών είναι μια συνηθισμένη αλλά και πολύ εκνευριστική για τους γονείς  κατάσταση. Ωστόσο oi διαφωνίες δεν είναι πάντα κακές για τα αδέλφια. Κάποιες φορές μάλιστα είναι και πολύ διδακτικές μια που τα προετοιμάζουν για να βγουν στην…αληθινή ζωή. Σύμφωνα με τον Adam Grant καθηγητή στο University of Pennsylvania και ειδικευμένο στην ψυχολογία και το management, «η ικανότητα να βρίσκει κανείς επιχειρήματα που ενισχύουν τη θέση του χωρίς να επιτίθενται στον άλλον σε προσωπικό επίπεδο είναι πολύ χρήσιμη στη ζωή όλων». Ωστόσο οι γονείς αποφεύγουν να αφήνουν τα παιδιά να…διαπληκτιστούν. Τους είναι πολύ δύσκολο μια που προτιμούν την ηρεμία τους. Ωστόσο οι διαπληκτισμοί αποτελούν μια πολύ δημιουργική διεργασία. Και αυτό γιατί με αυτούς τα παιδιά βιώνουν συνθήκες στις οποίες απαιτείται να στηρίζουν τη θέση τους, να διαπραγματευτούν, να συμβιβαστούν, ή να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Σύμφωνα με τον Adler, τα καλά επιχειρήματα είναι ασταθή. Αν τα παιδιά δεν μαθαίνουν να ταλαντεύονται, δεν μαθαίνουν ποτέ να περπατούν. Και τότε καταλήγουν να παραμείνουν ακίνητα! Να λοιπόν κάποιοι λόγοι που είναι (και) καλό να τσακώνονται τα αδέλφια Τα αδέλφια που τσακώνονται και λύνουν τις διαφορές τους γίνονται πιο ανεξάρτητα Οι ψυχολόγοι συστήνουν στους γονείς να μην παρεμβαίνουν στις διενέξεις των παιδιών τους, παρά μόνο όταν αρχίσει η συμπεριφορά τους να γίνεται βίαιη. Προσπαθήστε να μην παρεμβαίνετε όσο είναι δυνατό και όσο ο καβγάς παραμένει σε…  κόσμια επίπεδα. Παρακολουθήστε διακριτικά όσα συμβαίνουν και δώστε χρόνο στα παιδιά να φτάσουν σε κάποια λύση μόνα τους, κάτι που δεν είναι απίθανο ιδιαίτερα όταν και τα δύο παιδιά έχουν μπει στη σχολική ηλικία. Εάν παρεμβαίνετε πάντοτε, θα συνηθίσουν πάντα να σας το ζητούν, και δεν θα μπορούν να λύσουν ποτέ ένα ζήτημα μόνοι τους.  Οι αδερφικοί καυγάδες προετοιμάζουν τα παιδιά για την «κοινωνία» του σχολείου «Όταν δεν βρισκόμαστε συχνά μπροστά σε κάποιες συνθήκες, μαθαίνουμε να τις φοβόμαστε και να τις αποφεύγουμε», γράφει ο Grant. «Όταν γινόμαστε μάρτυρες μιας διαφωνίας ή συμμετέχουμε σ’ αυτήν, γινόμαστε πιο ανθεκτικοί. Και δεν υπάρχει καλύτερη ηλικία από την παιδική για να συνηθίσουμε την ιδέα της διαφωνίας». Τα παιδιά που ξέρουν να καυγαδίζουν έχουν περισσότερες πιθανότητες για μια καλή καριέρα Εφόσον φυσικά θελήσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους να γίνουν δικηγόροι, μάνατζερ, πολιτικοί ή όποιο άλλο επάγγελμα που βασίζεται στη διαχείριση της διαφωνίας και την πειθώ.  α παιδιά πρέπει να μάθουν την αξία της στοχαστικής διαφωνίας. Οι 4 κανόνες της υγιούς διαφωνίας σύμφωνα με τον καθηγητή Adam Grant  Να βλέπετε τη διαφωνία ως συζήτηση και όχι ως σύγκρουση. Διαφωνείτε σαν να έχετε δίκιο, αλλά ακούστε σαν να έχετε άδικο Πάντα να σέβεστε την άποψη του επικριτή σας   Αναγνωρίστε πού συμφωνείτε με τους επικριτές σας και τι έχετε μάθει από αυτούς.